REGIO – Het scheelde weinig of Alex Plantinga had de rest van zijn leven als procesoperator bij SHELL Pernis gewerkt. Alex: ,,Het lag in de lijn der verwachtingen dat ik dat zou gaan doen. Ik wist in het begin niet zo goed wat ik wilde na de HAVO. Mijn vader, opa en oom werkten bij SHELL en mijn vader stelde voor dat ik daar ook eens moest gaan kijken. De keuze viel op de vierjarige opleiding tot procesoperator, waarna ik dus bij SHELL ben gaan werken. Maar de Veluwe trok, ik ging er ieder weekend naar toe en steeds meer om te fotograferen. Ik kom hier al 30 jaar, ik ben hier als kleine jongen doorheen gekropen. Op zeker moment bedacht ik me dat ik dat werk bij SHELL niet nog eens 40 jaar wilde doen. Ik volgde mijn passie, nam ontslag en ging vier jaar lang weer de schoolbanken in voor de opleiding Bos- en Natuurbeheer aan Van Hall Larenstein. Toen ik stage liep bij het Geldersch Landschap & Kastelen hoorde ik dat mijn voorganger bij StaatsBosBeheer weg zou gaan, en ja, dan hoop je natuurlijk dat jij zijn baan krijgt.’’
Met zijn benoeming tot boswachter is voor Alex een droom werkelijkheid geworden. Hij heeft nu de baan waar hij eigenlijk heel zijn leven onbewust van gedroomd heeft en woont inmiddels met zijn vriendin Nikki en hond Milo in Apeldoorn. Alex mag met recht een vroege vogel genoemd worden, want hij staat om half vijf, vijf uur op. ,,Ik begin om een uur of zes met werken op het kantoor van StaatsBosBeheer in Ugchelen. Soms werk ik ook wel thuis, maar dat ligt mij niet zo, ik vind het fijn om onder de mensen te zijn. De eerste uren, vóór mijn collega’s arriveren werk ik alvast mijn mailberichten af.’’ Alex spreekt zijn verbazing uit over de klachten die mensen hebben over de natuur en daar dan een mail over sturen. ,,Je merkt dat ze vaak in hun emotie zitten, ze beginnen niet eens met ‘goede morgen’, maar lopen meteen leeg over een tak die ergens ligt, een boom die scheef staat, een paadje dat wegens werkzaamheden vijf meter is verlegd, een route die 100 meter langer blijkt te zijn dan wat er op de kaart of het routebord staat, de afwezigheid van paardenspartelwater of de aanwezigheid van te veel blad in de herfst. Ik heb nooit geweten dat zo veel mensen zich zo druk kunnen maken over, in mijn ogen, allerlei futiliteiten,’’ lacht hij. Iedereen krijgt antwoord, want dat maakt onderdeel uit van zijn werk. Er zijn namelijk verschillende soorten boswachters en Alex is met name verantwoordelijk voor de communicatie omdat hij officieel ‘boswachter publiek’ op Veluwe Noord is. Daarnaast zijn er nog boswachters die beheerder zijn, ecoloog of verantwoordelijk zijn voor het onderhoud. Zijn werkgebied omvat het Zandenbos, Belvedère bos, Nieuw Soeren, het Vierhouterbos, het Speulder- en Sprielderbos en het Zwolsebos. ,,Het Zwolsebos bij Heerde was eigenlijk het enige bos wat ik niet kende, dat heb ik het afgelopen jaar goed moeten verkennen,’’ bekent hij. Wat hij doet, verschilt van dag tot dag. ,,In de zomer wil ik nog wel eens met mijn collega’s een ommetje maken of buiten lunchen, maar vaak eet ik onderweg ergens. Soms kom ik pas om elf uur thuis en dan eet ik tussendoor iets in het gebied waar ik dan ben. In principe heb ik een acht tot vijf uur functie, maar ik maak lange dagen, soms wel van tien of twaalf uur, zeker als er excursies zijn, maar het is voor mij gedeeltelijk werk en gedeeltelijk hobby. De natuur heeft mijn interesse en als ik dan hoor dat er op de Noorderheide een bijzondere vogel is gesignaleerd, dan ga ik daar even naar toe, ook al heb ik daar op dat moment beroepsmatig niets te zoeken. En voor je het weet ben je dan weer een paar uur verder.’’ Alex heeft vaak buitenafspraken met beheerders, ecologen of aannemers, maar gaat ook regelmatig naar Kootwijk, waar StaatsBosBeheer een werkschuur heeft. ,,Daar zitten de vakmensen die zagen en maaien. Ik ben niet degene die een rode stip op de bomen zet, dat doet de beheerder en zijn assistenten met het buitenteam,’’ lacht hij. ,,Maar ik doe wel de communicatie daarover als er vragen vanuit het publiek zijn. Verder spar ik graag met mijn collega’s en mijn rechterhand Jody Bennink. Zij zijn wat meer buiten, meer praktijkgericht. Ik doe de communicatie met de wethouders of raadsleden én ik doe de publieksexcursies. Ik heb er het afgelopen jaar een stuk of twintig gedaan. StaatsBosBeheer organiseert allerlei excursies zoals nachtwandelingen, wildarena excursies, excursies met ‘de grote vijf’ met landrovers en we hebben ook ‘de grote vijf’ expedities. Dan blijven de deelnemers slapen. Dat is in het weekeinde en dan ben je van zaterdag tien uur tot zondag vier uur, en ook gedurende de nacht verantwoordelijk. Dat is erg leuk om te doen.’’ Het leukste van zijn baan vindt Alex de diversiteit in de breedste zin, de verschillende mensen en organisaties die hij tegenkomt, evenals de werkzaamheden die hij doet. ,,Dat hele plaatje in die mooie gebieden is het mooiste wat er is, en de fijne samenwerking met Jody en de andere collega’s. Minder leuk is dat ik niet had verwacht dat zoveel mensen onze expertise in twijfel trekken. Het is vaak gebaseerd op emoties, vooral als ze ergens al lang komen. Maar we doen dingen met een reden en kunnen die onderbouwen, maar dat is vaak niet genoeg. StaatsBosBeheer is een team dat zo goed mogelijk bezig is met beschermen, beleven en benutten.’’
Omdat het werk van Alex tevens zijn hobby is, zal het niemand verbazen dat hij in zijn vrije tijd graag erop uit trekt met camera, hond en vriendin. ,,Maar ik vind het ook wel leuk om op de bank een serietje te kijken of een spelletje te doen. En dan heb ik ook nog een vriendengroep en familie in Rotterdam wonen. Daar ga je niet alleen naartoe voor een bakkie koffie, dus dat kost ook veel tijd. Nikki en ik gaan ook graag weekendjes weg, naar ons chalet in Ermelo of een keer naar de Eifel. Het afgelopen jaar is door deze nieuwe baan het sporten er een beetje bij ingeschoten, maar ik ben dat ook weer aan het oppakken.’’ Opstaan rond half vijf houdt wel in dat Alex al rond negen uur, half tien op bed ligt, dromend van zijn droombaan!
Door Ank Herstel. Foto’s Maarten van de Biezen.
