‘ik loop de hele dag te zingen’
NUNSPEET – Volgens burgemeester Céline Blom kun je met humor veel relativeren. ,,Het helpt mij wel om een beetje luchtigheid in het leven te hebben en jezelf niet altijd te serieus te nemen.”
De naam Céline hoor je niet zo veel en die heeft ze te danken aan haar moeder die de namen van Céline’s twee oma’s samenvoegde en dacht een nieuwe naam te maken, maar er later achter kwam dat de naam al bestond. Haar moeder had op dat moment waarschijnlijk ook niet kunnen bevroeden dat haar dochter later burgemeester zou worden. Céline zelf trouwens ook niet. Céline: ,,Ik heb altijd wel dromen gehad over wat ik wilde worden. Omdat ik zo nieuwsgierig ben wilde ik op de middelbare school lange tijd journalist worden. Maar pas ging ik weer eens door mijn oude spulletjes en daar vond ik een spreekbeurt uit groep 8 en die ging over politiek. Ik heb toen aan de toenmalige Minister-president, Lubbers, een brief geschreven met de vraag of ik hem op school mocht interviewen voor mijn spreekbeurt. Hij schreef me terug dat dat helaas niet ging lukken, maar het leverde me wel extra punten op.’’
Céline droomde ook over de wereld een beetje mooier achterlaten dan je ‘m aantreft. Ze vertelt enthousiast: ,,Op mijn 16e ben ik geselecteerd om naar United World Colleges (UWC) in Wales te gaan. UWC is een wereldwijde onderwijsbeweging die mensen, landen en culturen samenbrengt voor een vreedzame en duurzame wereld. Ik ging voor twee jaar weg en woonde met jongeren uit 99 verschillende landen. Toen ik daar was viel de muur en werd Nelson Mandela bevrijd, het heeft mij gevormd en leerde me dat bij alles wat je tegenkomt er meerdere perspectieven zijn.”
Op doordeweekse dagen loopt de wekker om zeven uur af in Apeldoorn, waar Céline woont. Vaak proberen haar partner Peter en zij samen te ontbijten, maar dat lukt niet altijd. Soms ontbijt ook één van de kinderen mee. De samenstelling van het gezin wisselt, omdat de kinderen elders studeren en soms nog wel eens thuiskomen. Céline: ,,Doorgaans ben ik rond half negen, negen uur hier. Geen dag is hetzelfde. Op maandag heb ik veel overleg met de mensen in huis zoals de griffier, gemeentesecretaris en de woordvoerder communicatie. Maar denk ook aan openbare orde en veiligheid met de politie en de brandweer, een belangrijke verantwoordelijkheid van de burgemeester. Dinsdag is de hele ochtend voor collegevergadering en gaan we ’s middags als college van B&W op werkbezoek bij plaatselijke ondernemers en organisaties. De rest van de dagen worden afgewisseld met vergaderingen, zowel in huis als daarbuiten, bijvoorbeeld over lobby en samenwerking in de regio en de provincie. Tussendoor maak ik zo veel mogelijk tijd om wandelingen en fietstochten te maken met bewoners uit de gemeente, of om soms gewoon een kopje koffie bij iemand te drinken die daar behoefte aan heeft. Vaak zijn mensen trots op hun omgeving en laten ze me dat graag zien, soms maken ze zich zorgen en hebben we daar een gesprek over. Ik vind de bezoekjes in de gemeente bijzonder verrassend en belangrijk. Er komen nog steeds nieuwe aanvragen binnen voor een bezoekje en ik daar maak ik graag tijd voor vrij.’’
Dat houdt echter wel in dat ze bijna elke avond tot laat aan het werk is omdat ze overdag veel op stap is en ’s avonds nog stukken en mails moet lezen. ,,Maar,’’ zo als ze zelf zegt: ,,ik vind dat helemaal niet erg, want ik geniet elk moment van de dag. Het ambt van burgemeester in Nunspeet bevalt me heel erg goed!”
Rond half elf probeert ze uiteindelijk te stoppen met werken achter de iPad en kijkt ze nog wat TV, meestal een Netflix serie, ter ontspanning.
Als er ’s avonds nog een raadsvergadering of ander overleg plaatsvindt is het niet de moeite om naar haar woonplaats Apeldoorn terug te rijden. Céline: ,,Ik ga dan hier in de buurt van het gemeentehuis ergens eten, maar doorgaans ga ik rond een uur of zes naar huis en dan gaan we even kijken wie er gaat koken. We zijn lid van de coöperatie Heerenboeren. We eten van het land en halen elke zaterdag een groente- en soms ook vleespakket af. Het is maar twee kilometer bij ons vandaan, waardoor ons eten een hele kleine voetprint heeft. We krijgen altijd de groenten van het seizoen, dus dat is op dit moment bijvoorbeeld kool en boerenkool. Het betekent wel veel spoel- en snij werk met al dat zand en die rupsen. Het is bijna nooit even snel koken.’’ Gelukkig komt de dochter van Céline, Julia, tegenwoordig wat vaker thuis wegens een stage in de buurt en laat zij het nu leuk vinden om te koken! ,,Julia vindt het geweldig leuk om recepten op te zoeken en dat doen we vaak op zondag, dan staan we samen in de keuken en koken we voor drie, vier dagen. Ik vind eten koken in m’n eentje niet leuk, maar samen met Julia wel.’’ Behalve samen met haar dochter Julia eten koken houdt Céline er, zoals ze zelf vindt, een vreemde hobby op na. ,,Ik heb wat met talen en kan opeens bedenken dat ik bijvoorbeeld Portugees wil leren. Ik heb op mijn telefoon Duolingo, dat is een spelletje waarbij je een taal leert. Dat is iets wat ik met mijn zoon Daniël deel, die ook graag Portugees wilde leren. Spaans gaat inmiddels redelijk, maar dat komt omdat we op Netflix veel Spaanse series zien.’’ Naast haar fascinatie voor vreemde talen is Céline een waterliefhebber. ,,Ik ben gek op alles wat met water te maken heeft,’’ zegt ze. ,, Ik heb met mijn dochter in Mexico gedoken en als je onder water bent zie je alleen maar visjes en hoor je blubblubblub; dat is voor mij pure ontspanning. Ook ga ik graag naar het theater voor dansvoorstellingen, cabaret of klassieke muziek. Dat is voor mij een topavond. Verder ben ik dol op muziek. Ik heb de hele dag liedjes in mijn hoofd. Eigenlijk loop ik altijd te zingen. Voor mijn 50ste verjaardag heb ik een zangles cadeau gekregen, maar ik denk dat het een hint is. Ik word vooral heel blij van zingen.
Het licht gaat doorgaans toch wel rond middernacht uit. ,,Ik zou het liefste acht uur willen slapen, maar dat lukt bijna nooit. Ik ga vaak te laat naar bed. En als ze me onverhoopt midden in de nacht ergens voor wakker willen maken, dan hoop ik dat het voor een leuke karaoke avond met vrienden is, het liefst met mensen die ook, net als ik, niet echt kunnen zingen,’’ lacht ze.
We komen mensen zoals de wijkagent, dominee, verloskundige of huisarts vaak maar korte tijd in ons leven tegen. In deze nieuwe serie willen we niet alleen een aantal openbare beroepen belichten, maar ook de mens achter het beroep. Meedoen? Stuur een mail naar redactie@develuwsecourant.nl
Uit de serie 24 uur met van de Veluwse Courant. Door Ank Herstel. Foto’s Bram & Maarten van de Biezen.
