NUNSPEET – ,,Ik ben een echte dierenvriend,’’ zegt Stefan Groothuismink. ,,Tijdens mijn werk bij de Mobiele Eenheid (ME) hebben we een paar keer in de penarie gezeten, toen hebben collega’s charges met paarden ingezet waardoor wij weer veilig konden werken. Op dat moment heb ik mezelf voorgenomen dat als er ooit plek komt bij de bereden politie, dan ga ik solliciteren.’’
Stefan heeft als politieman eerst in de noodhulp gewerkt en meldingen gereden, zoals dat heet. Daarna is hij een aantal jaar wijkagent geweest, maar werkte daarnaast als neventaak bij de ME. ,,De reguliere ME werkzaamheden vond ik heel leuk, je komt overal en werkt in het hele land bij voetbalwedstrijden en demonstraties. En als er leuke inzetten waren, waren de paarden ook altijd aanwezig.’’
De vacature voor een ruiter bij de bereden politie kwam voorbij en Stefan besloot in elk geval te solliciteren, niet gehinderd door het gebrek aan enige ervaring op een paard. ,,Ja, op de basisschool had ik wel eens pony gereden, maar dat mag geen naam hebben,’’ lacht hij. ,,We hebben best wel een strenge keuring, maar ze kijken niet alleen of je kunt rijden, maar of je opleidbaar bent en of ze je dat binnen een bepaalde tijd kunnen leren. Omdat ze vonden dat ik een gezonde dosis lef heb en natuurlijk mijn ervaring als politieman meebracht, dachten ze dat ze het mij wel konden leren binnen de termijn van negen maanden en dat is gelukt. Inmiddels werk ik veertien jaar bij de politie, waarvan vier jaar bij de bereden politie.’’
Op een gewone dag loopt de wekker om 06.00 uur af bij Stefan. Rond 07.00 uur is hij in de politiepaardenstal in Nunspeet. Een stal waar overigens zo’n 35 paarden gehuisvest zijn, waaronder uiteraard het paard waar Stefan altijd mee werkt. ,,Het paard en de ruiter is veelal dezelfde combi, maar als ik meerdere nachtdiensten heb, probeer ik wel een ander paard te pakken, zodat mijn paard geen twee nachtdiensten achter elkaar heeft. Wij proberen hier de lasten onder de paarden zoveel mogelijk te verdelen. In de stallen werkt een vaste kern van dierenverzorgers die de paarden voeren, stallen mesten en bijvoorbeeld met ze in de wei lopen. Wij ondersteunen waar nodig en verzorgen ons eigen paard. Als we op pad gaan moeten we zelf het paard klaarmaken en voer en water meenemen. Als ruiter bij de politie ben je fulltime met de paarden aan het werken,’’ legt hij uit. ,,’s Morgens ga je eerst briefen met de collega’s en de dag bespreken. Dan weten we of er ergens inzetten zijn met de collega’s. De instructeurs verdelen de paarden onder de dienstdoende ruiters. Vaak kunnen de ruiters zelf bepalen wat je gaat doen met je paard. Je kunt er ook voor kiezen om steden als Nunspeet, Apeldoorn, Zwolle of Arnhem in te gaan. In de zomermaanden gaan we meer naar buiten, als er meer mensen op straat zijn. We horen dan van collega’s in de steden of er bijzonderheden zijn, of er bijvoorbeeld mensen gezocht worden of we krijgen werkopdrachten waar we moeten surveilleren. Wat collega’s met de auto doen, doen wij met het paard, dat heeft als voordeel dat je een beter overzicht hebt. Het is ideaal voor de horeca. Je gaat op het horeca plein staan en je ziet alles. Je kunt in de verte al zien waar de kroegen zijn en of het onrustig is. En op zo’n groot paard maak je enorme indruk; zeker als je tijdens een ME inzet met zijn zessen op een rij staat. Het leuke van mijn werk is dat je als politieruiter heel makkelijk contact maakt met mensen. Wij hebben binnen no time kinderen en volwassenen om ons heen staan. Die laagdrempeligheid is een ideale manier om met mensen in contact te komen, vooral in de horeca. Als ze een drankje op hebben vinden ze het leuk om het paard aandacht te geven en met het paard te praten.’’
Doordeweeks vinden veel trainingsdagen plaats. Vanwege het belang dat de paarden in goede conditie en goed gezond zijn, wordt er veel getraind. Dat kan bijvoorbeeld dressuurles of springles zijn, maar ook andere oefeningen. ,,Vanmorgen hadden wij hier een groep politie agenten in opleiding voor trainingen met horeca gerelateerde cases. Dus dan ga je oefenen met het trainen van aanhoudingen. Vandaag hebben we ook allerlei voorwerpen in de bak gelegd, zoals matrassen en soms krijgen ze rooktraining met fakkels. De paarden moeten stressbestendig zijn voor ons werk. Verder proberen we de paarden met veel regelmaat in beweging te krijgen, door ze bijvoorbeeld dagelijks in de stapmolen te laten lopen. En doorgaans gaan ze elke dag het land op. We kunnen vanaf onze locatie onder het zadel de bossen van de Veluwe in en dat is fijn voor de paarden. Dan kunnen ze hun hoofd leegmaken als ze een stressvolle dag bij een voetbalwedstrijd hebben gehad. Het idee is dat paarden hun energie mogen kwijtraken en conditie kweken in het bos, zo hou je ze gezond.’’ Behalve de gewone dagdiensten komt het ook wel eens voor dat paard en ruiter erg lang op hun benen staan, bijvoorbeeld met voetbalwedstrijden met een hoog risico. ,,Wij werken landelijk dat betekend dat wij overal in Nederland ingezet kunnen worden. Dat kunnen dus hele lange werkdagen zijn. Als je naar Maastricht moet ben je al drie uur aan het rijden en van te voren moet je je paard klaarmaken en voer, hooi en water meenemen. Dan is er de werkelijke inzet en zijn we pas klaar als alles veilig is. Als het onrustig is, kan het wel eens erg laat worden en dan moet je nog terug rijden en je paard schoonmaken, nakijken op wondjes en op stal zetten. Na zo’n dag mag het paard de volgende dag altijd onbelast in de wei. Dan zetten we op de lijst ‘let op, dit paard heeft hard gewerkt’.”
Het leven na zijn werk bestaat voor Stefan vooral uit bezig zijn in de natuur. ,,Ik woon lekker vrij, buitenaf en heb het druk met onderhoud van huis en tuin. We hebben thuis een kas, moestuin en een weiland met fruitbomen. In dat weiland lopen kippen, eenden, ganzen en schapen. Het buitenleven geeft me veel energie en met onze Ridgebacks Noa en June maak ik graag veel kilometers. Verder hou ik van sport. Ik vind het belangrijk om zowel mentaal als fysiek fit te blijven. Ik doe aan hardlopen en voetbal. Verder ruil ik in mijn vrije tijd graag het paard in voor een stalen ros/motorfiets. Als het kan probeer ik twee keer per jaar op reis te gaan, het liefst ver, maar altijd actief. Actief in de bergen of duiken in Egypte. Duiken is trouwens ook een hobby van me. Ik heb alle plekken in Nederland gehad, maar ben verliefd op de Rode Zee geworden. Je zult me niet snel de hele dag in de zon zien liggen.’’ Na een lange dag met paarden, kippen en schapen heeft Stefan doorgaans het voornemen om rond tien uur ‘s avonds op bed te liggen, maar of dat lukt………………..?
Stefan: ,,Ik wil nog wel even kwijt dat als mensen denken dat ze paarden te koop hebben, waarvan ze denken dat ze geschikt zijn voor de bereden politie, dan zoeken wij die. De politie is altijd op zoek naar politiepaarden, maar niet elk paard is geschikt. Hij moet rustig, nuchter en dapper van zichzelf zijn. We zoeken dus brave paarden,’’ Waarvan akte!
Door Ank Herstel
Foto’s Maarten van de Biezen
