‘Ik ga soms in mijn vrije tijd terug om poffertjes te bakken’
NUNSPEET – De wekker loopt bij Inge Vinke regelmatig af om kwart voor vier! ,,Mijn man moet dan naar zijn werk en ik ga er altijd uit om koffie voor hem te zetten. Het is gelukkig niet elke nacht, soms is het iets later. Ik ben gewend om vroeg op te staan want ik werk al heel lang in de zorg. ’’, zegt ze. Inge duikt na zijn vertrek nog even terug in bed, maar rond zes uur klinkt het onverbiddelijke signaal om voor de tweede keer op te staan. Inge: ,,Ik ga eerst de hond uitlaten, ik vind het heerlijk om alvast in beweging te komen. Daarna is er altijd wel iets te doen in een huis met twee inwonende kinderen: wasje ophangen of opvouwen of de vaatwasser in- of uitruimen. Om tien voor zeven stap ik op de fiets en rijd ik naar De Bunterhoek waar ik werk.’’ De Bunterhoek is een woonzorglocatie, waar mensen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking, die intensieve zorg nodig hebben, wonen in verschillende woonvormen. Inge werkt op de afdeling ‘De Waterkant’, waar bewoners in een eigen appartement wonen, maar wel met de benodigde zorg. Inge: ‘’ We beginnen altijd met de overdracht van de nachtdienst. Is de nacht rustig geweest? Zijn er bijzonderheden? Soms hoor je dat een collega ziek is en moet je daar vervanging voor zoeken. Daarna vangt de ochtendstart van ieders eigen afdeling aan.’’ Inge prijst zichzelf heel gelukkig dat ze op een leerafdeling werkt en studenten mag begeleiden onderweg naar een baan in de zorg. Op haar afdeling werken twaalf studenten met verschillende achtergronden en op verschillende niveaus. Samen met haar overige, verantwoordelijke collega’s moet Inge deze studenten de praktische kanten van het werken in de zorg bijbrengen. Inge: ‘’Ik begin altijd met de vraag wat ze die dag graag willen leren en dat kan voor iedereen iets anders zijn. De één wil op haar houding letten in verband met rugklachten, de ander wil weten of haar houding wel professioneel genoeg is naar de cliënten en collega’s, een ander wil werken aan haar communicatie. Soms lukt het meteen en soms moet je bijsturen. Ik blijf grotendeels op de achtergrond’’, aldus Inge.
Ondertussen is het tijd geworden in De Waterkant om de cliënten van ontbijt te voorzien en eventueel te helpen met de dagelijkse verzorging. Sommige cliënten zijn redelijk zelfstandig en anderen hebben meer intensieve zorg nodig. Inge: ,,De studenten die ik aanstuur hebben verschillende niveaus, de één doet een MBO opleiding, de ander doet HBO. Toen ik hoorde dat in de nieuwbouw van De Bunterhoek een leerafdeling zou komen, was ik meteen enthousiast. Ik werk graag met studenten. De samenstelling van de studenten verandert steeds en dan zie je dat de studenten die er al langer zijn, de nieuwkomers gaan begeleiden. Mijn streven is om te zorgen dat alle studenten op zeker moment de leiding nemen en als het druk is aan mij of mijn collega’s vragen of we willen helpen. Het geeft zoveel meerwaarde aan een opleiding als je hebt geleerd om te durven vragen.’’ Om half elf wordt er gezamenlijk koffie gedronken en daarna liggen er voor iedereen klusjes als wasgoed opruimen en bedden opmaken, maar het studeren en reflecteren gaat de hele dag tussen de bedrijven door. Naast de praktische zaken die met de verzorging en omgang met de cliënten te maken hebben worden de studenten ook getraind in het maken van roosters. ‘’Een rooster moet kloppend zijn’’, stelt Inge. ‘’Ook in het weekend en tijdens feestdagen. ‘’ Dan moet er nog tijd gemaakt worden voor allerlei afspraken die de cliënten hebben, moet er soms een bloeddruk worden opgenomen of een afspraak voor hen worden gemaakt.
Voor de lunch gaat een aantal medewerkers naar het restaurant. Dat is nog niet helemaal in gebruik genomen, maar een kopje soep en koffie of thee kan er wel worden genuttigd, uiteraard met inachtneming van de maatregelen rondom corona. Verder neemt iedereen zelf brood van huis mee. Om kwart over één gaat iedereen weer aan het werk. De studenten krijgen dan een uur om schoolwerk te maken, maar van Inge mogen ze ook rustig een uurtje met één van de cliënten gaan wandelen of een spelletje met ze doen. Inge zelf heeft haar handen al weer vol met het checken van de mail, het bijstellen van het zorgplan en het lezen van de verslagen van de studenten, maar is ook niet te beroerd om een toilet schoon te maken als dat moet. ‘’Om half drie gaan we dan weer bij de cliënten langs om koffie te brengen. Ik vind het erg fijn dat er bij ons in De Bunterhoek gelegenheid is om af en toe een praatje te maken of een beetje aandacht aan een bewoner te schenken. Dat is goed voor de cliënten. Zelf probeer ik zoveel mogelijk de cliënten een goede dag te bezorgen, daar word ik blij van. Ik ga er ook wel eens in mijn vrije tijd naar toe om poffertjes voor iedereen te bakken’’, lacht ze. Hoe enthousiast Inge ook over haar werk is, om kwart over drie zit haar dienst, die om zeven uur ’s morgens begon, erop. Inge: ‘’Als ik thuis kom ga ik eerst de hond uitlaten, dat doe ik vaak samen met mijn dochter, die overigens ook in de zorg werkt. Het huishouden moet ook gedaan worden en dan eten koken. Ik vind koken leuk, maar hou niet van verrassingen, dus maak ik vaak dingen de dag ervoor al klaar.’’
Als Inge zo’n twaalf uur in touw is geweest, mag ze graag vanaf een uur of zeven nog een poosje lezen of haken of haar nieuwste hobby ‘schilderen op nummer’ beoefenen. Na een lange dag houdt Inge het rond negen uur, half tien wel voor gezien want om kwart voor vier begint weer een nieuwe dag.
Het bloed kruipt ook in de vakantieperiode waar het niet gaan kan, want als het dit jaar weer kan, gaan Inge en haar echtgenoot weer mee als begeleiders op vakanties met gasten met een lichamelijke en geestelijke beperking. ,,Maar het is ook heerlijk om in de vakantie thuis te zijn en lekker te gaan fietsen’’ zegt ze.
Door Ank Herstel
Uit de Veluwse Courant van mei 2021
24 uur met…………………….
We komen mensen zoals de wijkagent, dominee, verloskundige of huisarts vaak maar korte tijd in ons leven tegen. In deze nieuwe serie willen we niet alleen een aantal openbare beroepen belichten, maar ook de mens achter het beroep. Meedoen? Stuur ons een mail
