‘ik voel me een manus van alles’
ELSPEET – Martin Schouten is nog maar een jaar als bestuurder aan het werk bij zorgcentrum Oranjehof, maar hij voelt zich ondertussen als een vis in het water. ,,Ik had nooit gedacht dat ik in de zorg terecht zou komen, maar leidinggeven en aansturen vond ik altijd wel leuk.
Ik ben vier jaar geleden naar een zorginstelling gegaan, daar was ik teammanager huishoudelijke ondersteuning en daarnaast heb ik 27 jaar in het voortgezet onderwijs en in het MBO voor de klas gestaan. Ik vond bestuurder van Oranjehof een uitdagende baan toen ik hem voorbijzag komen. Vooral het besturen en het boegbeeld en aanspreekpunt zijn in zowel het financieel als organisatorisch deel spreekt mij aan. En naast mij staat een teammanager zorg, dus dat deel kan ik uitbesteden. Dat bij elkaar maakt het voor mij mooi en aantrekkelijk. Ik heb lesgeven nog even aangehouden, maar dat heb ik stapje voor stapje afgebouwd. De Elspeters hebben een dikke 30 jaar geleden een goede visie gehad om Oranjehof op te zetten en daar plukken we nog steeds de vruchten van. Destijds is begonnen met een dagbesteding voor ouderen en daar is in de loop van de tijd een werkatelier voor mensen met een beperking aan toegevoegd en dat maakt het een mooie combinatie. Er is een eigen keuken opgestart, waardoor we mensen van verse maaltijden konden voorzien. Hierdoor werd het nog aantrekkelijker. Daarna is de stap gemaakt om er een welzijnsorganisatie van te maken en een wijkontmoetingscentrum. Daardoor heb je de bijzondere combinatie dat je in het sociale domein bezig ben en in de zorg. Ik kom er elke dag meer achter dat we hier een prachtige uitgangspositie hebben in deze tijd nu de zorg onder druk komt te staan. Zorg en Welzijn is precies het raakvlak waar wij op bezig zijn. We kunnen vanuit welzijn mensen ondersteunen in het wijkontmoetingscentrum. Door ze uit huis te halen en gezelligheid en activiteiten te bieden, waardoor ze in ook meer beweging blijven.’’
Martin plant altijd zijn week vol met werkzaamheden die hij op wil pakken, maar er zitten altijd wel wat gaatjes tussen om vragen te beantwoorden of actie te ondernemen op onverwachte zaken. Toch komt hij er aan het einde van de dag soms achter dat hij andere dingen moest doen dan gepland.
Als avondmens stapt hij het liefst rond half twaalf in bed, waarna de wekker in huize Schouten om zeven uur afloopt. Het streven van Martin is om rond acht uur op zijn kantoor de mailbox te openen. Hij houdt ervan om dingen zo snel mogelijk weg te werken, dus dat schiet lekker op. ,,Ik had vandaag gepland dat ik berekeningen zou maken voor de welzijnssubsidie, maar ik wist die dag al dat dat niet ging lukken, want ik moest nog alle stukken voor de Raad van Toezicht maken omdat dit de vorige dag erbij in was geschoten. Daar heb ik vanmorgen nog tweeënhalf uur aan gewerkt. Nog eens goed nagelopen voor ik het verstuurde met een berg bijlagen.’’ Tussendoor heeft hij ook nog de weekopening gedaan bij het werkatelier. Doorgaans is hij daar zo’n 30 minuten mee bezig. Hij maakt eerst een praatje met de bezoekers, leest een stukje uit het dagboek en een stukje uit de bijbel, er wordt gezongen en hij doet een gebed. Dat wordt vooral door de deelnemers enorm op prijs gesteld. ,,Ik vroeg onlangs één van de oudste deelnemers of ze een psalm op wilde geven. Ze kan zich niet meer zo goed verstaanbaar maken maar het lukte wel. Het is zo mooi om te zien dat iemand van 96 zo betrokken is en op haar manier meezingt. Dan leeft de geest op en zie je de ogen glimmen en dat is ontzettend mooi, dan zie je hoe waardevol het is dat je dit mag doen,’’ zegt hij.
Terug naar kantoor voor één van de grote omvangrijke klussen die op dit moment gedaan moeten worden, maar ook tijd vrijmaken voor de mensen die binnenlopen met een vraag. Martin: ,,Ik houd me ook bezig met de hoofdredactie van het Oranjehofnieuws. Dat verschijnt ééns per vier maanden. Daarvoor krijg ik van alles aangeleverd en verzamel zelf ook het één en ander, maar het moet allemaal verwerkt worden en ondertussen kwam de penningmeester van de Verkoophal Oranjehof ook nog even binnenlopen.’’
Martin neem de lunch mee van huis, die maakt zijn vrouw voor hem klaar, maar er gaat geen dag voorbij zonder een heerlijk kopje vers gekookte soep uit de eigen Oranjehof keuken. ,,Dan zitten we gezellig in de personeelskamer met elkaar een half uurtje te lunchen. De ene keer met z’n tweeën en de andere keer met z’n zessen. Daarna ga ik weer verder met de jaarrekening die vastgesteld moet worden en overleggen met de controlerend accountant. Verder zijn we de website aan het vernieuwen en ondersteun ik de Verkoophal Oranjehof met adviezen. Na de heropening loopt het daar geweldig! Regelmatig heb ik ook overleg met de gemeente. Het mooie van Oranjehof is dat er constant uitdagingen inzitten, er zit zoveel variatie in. Nadeel is wel dat je soms niet weet waar je moet beginnen en ben je met van alles tegelijk bezig, maar dat past wel bij mij. Het ene moment zit je met een accountant aan de telefoon en even later vraagt iemand of je even in de keuken komt kijken omdat het gasfornuis het niet doet. Ik voel me een Manus van alles,’’ lacht hij.
Normaal gesproken zou Martin om half vijf klaar moeten zijn, maar doorgaans is het rond vijf uur eer hij de deur van de Oranjehof achter zich dichttrekt. ,,Je bent met zo’n beroep nooit klaar en ik ben altijd bereikbaar voor als er iets is. Als ik thuiskom staat doorgaans het eten al klaar, al moeten we even afwachten of er nog wat kinderen thuis komen om te eten. We hebben drie jongens en drie meisjes, één daarvan is getrouwd.
Ik vind het heerlijk om even een krantje of boek te lezen in een luie stoel, en met het mooie weer buiten te zitten. Ik woon buitenaf en daar zijn ook altijd allerlei werkzaamheden rondom het huis te doen. Het is lekker om in de tuin te werken. Verder houd ik veel van wandelen, al komt het daar veel te weinig van… Omdat ik jarenlang in allerlei besturen, kerkenraad en jeugdwerk heb gezeten, bleef er niet veel tijd over om andere hobby’s te zoeken.’’
Door Ank Herstel
Foto’s Maarten van de Biezen
24 uur met…
We komen mensen zoals de wijkagent, dominee, verloskundige of huisarts vaak maar korte tijd in ons leven tegen. In deze nieuwe serie willen we niet alleen een aantal openbare beroepen belichten, maar ook de mens achter het beroep.
Meedoen? Stuur een mail naar redactie@develuwsecourant.nl
