NUNSPEET – Afgelopen zaterdag stonden Nunspeet en DOS Kampen opnieuw tegen over elkaar. Nadat DOS Kampen in de eerste wedstrijd van deze competitie al met een 3-0 overwinning van het veld stapte, trok men zaterdag opnieuw aan het langste eind.
DOS Kampen aanvaller Jochem van Putten had in de 8ste minuut de score al kunnen openen met een goede mogelijkheid voor de gasten. Vervolgens was het Nunspeet dat succesvol was in de tegenaanval. Martijn Barneveld veroorzaakte na een overtreding op Job Hoogedoorn een strafschop. Lars van Wetering benutte de penalty feilloos. In de 24e minuut kwam DOS Kampen, na een voorzet vanaf links, langszij via een kopbal van Twan Knul. In de 40ste minuut kreeg Van Putten opnieuw de kans op een doelpunt, maar wist zich met deze mogelijkheid geen raad. Nunspeet beperkte zich alleen tot verdedigen, goed opbouwen was deze middag teveel gevraagd voor het team van trainer Erwin Brem. In de 43ste minuut kwam Nunspeet echter geheel onverwachts op 2-1. Een schitterend schot van Lars van Wetering werd gedragen door de wind en vloog binnen, oud Nunspeet keeper Henrico Abma was geheel kansloos.
Na rust wist DOS Kampen binnen een kwartier de wedstrijd naar haar hand te zetten. In de 54ste minuut was het via Van Putten, die in korte hoek schoot, dan toch raak, 2-2. Vier minuten later kwam DOS Kampen zelfs op voorsprong. Een inzet van Knul werd in eerste instantie gekeerd door Sean Poot maar liet de bal los en in de rebound kwam de bal van Christian van der Worp nog via een Nunspeet been in het net. Twee minuten voor tijd werd de wedstrijd definitief beslist en scoorde Allan Bakker voor DOS Kampen het vierde doelpunt van de middag. Helaas een meer dan terechte overwinning voor de ploeg uit Kampen.
Zaterdag a.s. gaat Nunspeet op bezoek bij DTS ’35 Ede. Aanvang 15:00 uur
Regeren…
Soms bekruipt je het sterke gevoel dat wat je ogen zien niet overeenkomt met diepe innerlijke gevoelens. Afgelopen zaterdag openbaarde zich een dergelijk moment op ‘De Wiltsangh’.
Tot tweemaal toe ziet de Nunspeetse aanhang dat de Blauw-Gelen een voorsprong op het scorebord toveren, terwijl iedereen aanvoelt dat het niet goed gaat komen.
De eerste positieve stand voor Nunspeet kwam tot stand nadat Lars van Wetering een terecht toegekende strafschop onfeilbaar laag en hard inschoot. Diezelfde speler zorgde kort voor rust, met een zware overtreding van het recent afgekondigde Vuurwerkverbod, voor een onverwacht voordelige ruststand. Van Wetering schoot een vuurpijl het heelal in die vervolgens, tot schrik van de Kampense doelman maar ook tot vreugd en genot aan Nunspeetse zijde, plompverloren de roos trof.
Alleen zien is geloven!
Na de hervatting zagen alle ogen datgene voltrekken wat al in het gevoel opgesloten lag.
Nunspeet zag pijlsnel de voorsprong veranderen in een achterstand. Geen moment was er controle op het spelverloop. Nunspeet presenteerde de toeschouwers op een mengelmoes van nutteloos draafwerk en zielloze acties. Voeg daarbij het falen van de Veluwse goalie Poot en de nederlaag is grotendeels verklaard.
Grotendeels dus. Het resterende deel kunnen we op conto van het trainersduo schrijven.
Hoofdverantwoordelijke Erwin Brem blijft steeds opnieuw de tactische fout maken door Peter Huijgen naar het centrum van de verdediging te dirigeren terwijl Huijgen het beste rendeert stuwend achter de aanvalslinie. Dit terwijl hij het jonge talent Andrew Galea naast zich heeft zitten die uitstekend centraal achterin kan spelen. Die laat hij in frustratie wegkwijnen.
In de rust stuurde Erwin Brem de centrale verdediger Lars Polinder naar de douches.
Het resultaat van deze ingreep was een trio tegendoelpunten. Wat een vondst, trainer!
Veel trainers, en zeker ook Erwin Brem, beschikken over een niet te temmen congenitaal autoriteitsgevoel en leven in een onbreekbare schil van waanideeën. In de nabeschouwing werd hem gevraagd hoe hij volgende week het gemis aan drie basisspelers gaat oplossen.
Die oplossing die Brem moet brengen is ver weg of maakt waarschijnlijk de misère alleen maar groter.
(Even tussen haakjes; het ontbreken van Job Hoogendoorn en Lucas Pelgrum komt mede door de ‘praatkaarten’ die de Nunspeters zo graag verzamelen. De rekening wordt nu gepresenteerd.)
Nu we toch even een zijpaadje inslaan is aandacht voor de posters die de wedstrijd van dit weekeinde aankondigden wel gerechtvaardigd. Die waren op veel plaatsen in ons dorp te zien.
Op die prachtige, veelkleurige en glimmende platen stonden twee Nunspeetse spelers in volle actie afgebeeld en wel Karim Mulder en Andrew Galea. Ze worden door het trainersduo stelselmatig genegeerd. Een basisplaats is niet in zicht. Valse voorlichting of nepnieuws op de posters?
Deel twee van het trainersgilde, Frans Bronkhorst, die als een soort Grote Chinese Roerganger voor de bank heen en weer beweegt, werd door de arbiter tot opluchting van velen naar een plaats verwezen waar hij de minste schade kan aanbrengen. Hij vond het noodzakelijk de lijnrechter nog wat woorden mee te geven die vermoedelijk niet bol stonden van respect en zelfbeheersing.
Wat de bank uitstraalt zie je terug op het veld. Nu is 2e trainer per definitie al de armoedigste functie binnen een staf en het zal altijd wel onduidelijk blijven wat de meerwaarde van deze bankvulling is.
Inmiddels is de competitie over de helft. Alle supporters die trouw elke twee weken naar de Nunspeetse hoofdmacht komen kijken hebben tot nu toe slechts één overwinning kunnen begroeten. Dat leidt niet tot groot enthousiasme, om het maar eens eufemistisch uit te drukken.
De kans op een Elfstedentocht of een totale zonsverduistering is groter dan die op een overwinning van het Nunspeetse ‘eliteteam’ op onze Veluwse sportakker.
De volgende strijd is tegen DTS in Ede. Die lijkt op voorhand kansloos verloren te gaan.
Een tip voor het trainersduo: Ga niet mee naar Ede maar ga eens kijken bij de periodekampioenen van de tweede klasse om die te analyseren. Dat worden de tegenstanders in de nacompetitie.
Regeren is vooruitzien!
Comments are closed.