VIERHOUTEN – Met een flamboyante hoed op het hoofd, een sigaartje rokend, onder de parasol, achter de plantjes en bloemen zo komt het verhaal van Bart Buurkes over zijn verzameling heiligenbeelden tot stand. Van oorsprong afkomstig uit Elburg heeft hij zijn plekje gevonden aan de Eikenwal in Vierhouten. Hij stamt uit een familie van vishandelaren, maar heeft zelf de meeste jaren doorgebracht in de horeca, waaronder de Red Hood bar in Elspeet. Later begon hij een café in Elburg tot hij via een kennis de cafetaria naast de Vossenberg in Vierhouten kon gaan runnen. Ondertussen getrouwd en later gescheiden en door gezondheidsproblemen gestopt met het werk in de horeca. Na een beenamputatie belandde Bart in een rolstoel. ,,Vierhouten is hartstikke mooi, maar dan moet je niet in een rolstoel zitten…..”. Inmiddels is Bart weer volop mobiel en zocht hij bij de opening van het Noord-Veluws Museum contact met Erik Stotijn, of ze iemand konden gebruiken voor de horeca. Hij kreeg het vertrouwen van Erik en zo is Bart met enige regelmaat te vinden in het museum. Bart:,,Dan kom je in aanraking met kunst en de kunstacademie en ben ik ook zelf gaan schilderen.
Heiligenbeelden
Maar interesse in kunst is ervan jongs af aan wel geweest. Dat begon al als jonge jongen met het kopen van heiligenbeelden”. En dan volgt een bijzonder verhaal van deze flamboyante man en gaat het terug naar zijn jeugd. Bart:,,Ik kom uit een Nederlands Hervormd gezin, ben gedoopt als kind en moest mee naar de kerk. Maar in de puberjaren wilde ik niet dat meer en zei ,ik wil katholiek worden’. Dat werd op zijn zachts gezegd niet getolereerd. Hoe kom je erbij, geen sprake van. Maar ik kocht toch voor mezelf op mijn kamer af en toe een heiligenbeeldje, ik vond dat mooi en had er wel iets mee. De beeldjes waren echter door toedoen van mijn vader geen lang leven beschoren …..Moeder vond dat ik zelf maar moest weten wat ik wilde. Zolang ik thuis woonde waren de beeldjes dus not done”. Bart trouwde in 1989 met een gereformeerd meisje, maar wilde in de katholieke kerk trouwen. Uiteindelijk werd er niet in een kerk getrouwd…..Samen werden er vakanties ondernomen en werden vaak mooie en vooral katholieke kerken bezocht in Engeland, Duitsland en meer landen. En nu kon Bart dus wel doen wat vroeger thuis niet mogelijk was, het kopen van heiligenbeelden. En van lieverlee is dat uitgegroeid naar een verzameling van meer dan honderd beelden. Bart:,,De verzameling zelf heeft eigenlijk niet zoveel waarde. Ik heb ook wel weer wat opgeruimd maar wel grotere beelden laten staan. Het verzamelen zakt wat af. Je kunt ze niet tentoonstellen maar voor mij betekenen ze nog altijd wel iets. Als ik ’s zondags op Tv naar de mis kijk hebben de beelden voor mij altijd nog betekenis. Dat geldt zeker voor de periodes rond Kerst en Pasen. Het geeft me nog altijd een blij gevoel. Dat is echt even iets anders dan mijn normale dagelijkse bestaan. Ook in het schilderen leg ik toch vaak iets van spiritualiteit. Dat komt er zeker wel in voor. Aan het maken van de schilderen zit altijd wel iets achter, of het nou een levensverhaal is of een kerkelijk verhaal, dat zit er vaak wel in. Voor Pasen heb ik nog een Christusbeeld geschilderd”.
Na de scheiding en het overlijden van zijn ouders en de moeilijke tijd rond zijn beenamputatie is Bart weer op zichzelf en kan hij op zijn eigen manier zijn leven invulling geven. Hij verzamelt af en toe toch nog beelden, bezoekt nu en dan de katholieke kerk in Nunspeet en heeft het vormsel gedaan. Bart:,,Toen was ik dus echt katholiek, hetgeen ik als kind al wilde zijn. Dat was eigenlijk een kroon op mijn spirituele gevoelens, mijn ik. Daar voel ik me gelukkig bij. De doop kun je niets aan doen, maar het vervolg wel. Met zijn ,nieuwe’ leven heeft Bart beter aansluiting met een vriendin in Rotterdam, afkomstig uit Ecuador en intens katholiek. Bart Buurkes, een verzamelaar van heiligenbeelden, heeft zich hervonden en aan de Eikenwal in Vierhouten zijn bestaan een nieuwe invulling gegeven.
AG
Dit artikel is het eerst gepubliceerd in de Veluwse Courant als onderdel van de rubriek: De Verzamelaar.
