Onrust in Hulshorst over afsluiten van de zandverstuiving

4
3327

HULSHORST – In Hulshorst is onrust ontstaan over de plannen voor het afsluiten van de zandverstuiving in het broedseizoen en het afsluiten en verleggen van enkele parkeerplaatsen. Reden voor het bestuur van de buurtvereniging Hulshorst bezwaar aan te tekenen bij onder meer de provincie Gelderland tegen de plannen.

De buurtvereniging vindt het spijtig dat zij pas in een laat stadium bij de plannen is betrokken toen deze al redelijk in beton leken te zijn gegoten. Daarnaast zijn, buiten natuurorganisaties, andere belangenorganisaties volledig gepasseerd.

In het bezwaar wordt erop gewezen dat de inwoners van Hulshorst in de afgelopen jaren al veelvuldig zijn geconfronteerd met het geheel- of gedeeltelijk afsluiten van wegen. Hierdoor is de beleving van de natuur al sterk verminderd. Aangegeven wordt dat beseft moet worden dat onder meer de zandverstuiving deels is aangekocht met gemeenschapsgeld van overheden met de verplichting dat deze opengesteld moeten blijven voor publiek.

De buurtvereniging stelt het van de zotte te vinden dat het parkeren geconcentreerd moet worden in Harderwijk of Nunspeet. Dat geldt ook voor het plan rond verplaatsing of het opheffen van de parkeerplaats aan de Klarenweg. Deze laatste parkeerplaats wordt onder meer gebruikt door bezoekers van het Aortjes Huis dat hiermee een stuk minder gemakkelijk bereikbaar wordt. Verplaatsing van de overige parkeerplaatsen betekent dat hiervoor op een andere plek natuur moet worden verwijderd waar ook broedende vogels aanwezig zijn. De buurtvereniging vindt dat de zandverstuivingen – Hulshorster Zand en
Beekhuizerzand – toegankelijk moeten blijven voor publiek. Dit ook vanwege de eigen constatering dat het maar zelden echt druk is en de meeste bezoekers ook prima met de natuur weten om te gaan. Wat de buurtvereniging betreft zouden er hooguit op enkele specifieke locaties beperkingen kunnen worden opgelegd tijdens het broedseizoen van de vogels. Men vindt dat te gemakkelijk wordt aangenomen dat de teruggang van vogels is te wijten aan de mens terwijl dit een tendens is die zich landelijk voordoet. De vereniging geeft aan niet tegen een eventuele ontwikkeling van het Hendriksbos te zijn om bezoekers meer natuurwaarde te doen beleven. Daarbij moet, zo wordt aangegeven, ook worden gekeken of de zogenoemde Lekberg in ere kan worden hersteld. Nog steeds stroomt hier water uit de berg, zij het dat de plekken waar dit gebeurt niet meer open worden gehouden zoals dat in het verleden jarenlang is gedaan door een inwoner van Hulshorst. Het gaat hier om een unieke gebeurtenis binnen Nederland.

Natuur is er voor de mens om van te genieten. Dat mag en moet nietworden verboden door het stellen van toegangsverboden, zo is het standpunt van de buurtvereniging.

4 REACTIES

  1. Ja en zo gaat het door tot dat er alleen maar groen jassen in de bos lopen.
    Ze willen de bos gewoon voor hun zelf houden.
    En bomen kappen voor het gewin terwijl die bomen hart nodig zijn voor he broed seizoen en het opnemen van de co2.
    Er wort door een kleine klub over onze bossen beslist zonder overleg.
    Voor mij kunnen ze de boom in.

  2. De huidige avondklok geldt maar voor een paar uurtjes per etmaal en is tijdelijk. Dat is prima te verteren.
    Delen van de Veluwe (permanent) afsluiten, zoals de zandverstuiving het Hulshorster Zand, is onverteerbaar.
    Afsluiten is amputeren. Dat geeft veel pijn en manke gang. Open houden dus!

    Daarom een ode aan de Veluwe omdat die mij zo dierbaar is.

    *** *** ***
    Taal van passages

    De Veluwe legt haar vloeren
    zoals eeuwen geleden
    hard en ruw

    soms in losbandig scharlaken avondlicht
    dan weer ingetogen
    in krijtstreepjes van pastel

    elk schijnsel wacht geduldig
    op wiekslagen en reeënsporen
    taal van passages

    sprokkelaars en eekschillers
    verzamelaars van karigheid
    zwoegen er zwijgend

    sprengen springen uit sompig mos
    schenken klaar water
    en luchtspiegelingen

    oude paden scharrelen
    schamel en pover
    over het reliëf van verkruimelde jaren

    uit deze aarde graaf ik levenden op
    baar kwaal en bekommernis
    en begraaf er dierbare doden.

    *** *** ***
    Met groet, gedachten en een glimlach,
    Kees Keizer
    ‘Waar licht het landschap raakt’

Comments are closed.