We komen mensen zoals de wijkagent, dominee, verloskundige of huisarts vaak maar korte tijd in ons leven tegen. In deze nieuwe serie willen we niet alleen een aantal openbare beroepen belichten, maar ook de mens achter het beroep. In deze nieuwe rubriek van de Veluwse Courant nemen we een kijkje in hun leven. Meedoen? Stuur een mail naar info@nunspeet.nu of redactie@develuwsecourant.nl en misschien zie je jezelf binnenkort terug in de krant.
Gert van Olst is een trotse groenteboer
NUNSPEET – De wekker in huize van Olst loopt het grootste gedeelte van het jaar af als het buiten nog donker is. Om 05.45 uur zullen de meeste Nunspeters zich nog een keertje omdraaien, maar voor groenteboer Gert van Olst begint dan de nieuwe dag. ,,Ik ben er trots op dat ik groenteboer wordt genoemd, maar groenteman mag ook, dat mogen ze zelf weten. Groenteboer is een uitstervend beroep, er gaan er meer weg, dan dat er bijkomen,’’ zegt Gert van Olst. De naam van Olst is een begrip in Nunspeet en Gert is er trots op dat hij de derde generatie groenteboeren in zijn familie is. En met een beetje geluk wordt in de toekomst zelfs het bedrijf door een vierde generatie geleid, want zoon Henrico wil in de toekomst wellicht de zaak voortzetten.
Gert van Olst heeft ongeveer drie jaar geleden officieel het bedrijf aan de Korenlaan overgenomen, nadat zijn vader Henk overleed, maar eigenlijk heeft hij zijn hele leven al in het bedrijf gezeten. Gert: ,,Na het ontbijt ga ik zo rond 06.30 uur de snijkeuken in om alle groenten voor te snijden. Ik bereid ook allerlei salades voor en om 08.00 uur doe ik de deur van de winkel open. Er staat wel op de deur dat ik om 08.30 uur open ga, maar als ik er toch ben, kan ik net zo goed de deur opendoen’’, zegt hij.
De opa van Gert, Jaap van Olst is de grondlegger van het bedrijf. Hij ventte in eerste instantie met paard en wagen groente. Later kocht hij een brommer die was volbeladen met groente en fruit in de rieten manden die hij er aan had bevestigd. Volgens Gert ging er net zo veel lading op de brommer, als tegenwoordig in de bestelbus past. De Batavus, opa’s laatste brommer, heeft Gert onlangs compleet laten restaureren en is nu een mooi monument voor opa Jaap.
Nadat het venten verleden tijd werd ging het familiebedrijf van Olst over tot het verkopen in een winkel en stonden ze op maar liefst vier markten in de omgeving van Nunspeet. ,,Toen ik na het overlijden van mijn vader naar de Kamer van Koophandel ging, kwam ik erachter dat mijn opa de zaak in mei 1930 was gestart. Het is voor mij een uitdaging en een belofte om de 100 jaar vol te maken’’, zegt Gert stellig. Om dat te kunnen waarborgen, moest er wel het één en ander veranderen binnen het bedrijf. Gert: ‘’Als je een familiebedrijf hebt, dan kijk je niet op een uurtje meer of minder werken. Als ik de vier markten had willen behouden, dan had ik meer personeel moeten aannemen. Nu redden we het prima met de hulp van mijn vrouw, mijn zoon en een nichtje.’’ Toch is het behoorlijk aanpoten als groenteboer. De hele dag door komen er klanten die niet alleen voor hun kropje sla komen, maar ook graag de mening van Gert over allerlei zaken willen weten. ,,Het persoonlijk contact is heel belangrijk’’, zegt Gert. ‘’Mensen nemen de moeite om helemaal hier naar toe te fietsen.
Ik hou me alleen neutraal als het over politiek en religie gaat, maar soms voel ik me net een sociaal werker’’, lacht hij. Tussen het helpen van de klanten moet de voorraad worden bekeken en de bestellingen worden geplaatst. Er wordt vijf keer per week groente en fruit aangeleverd. ‘’Er is de laatste jaren veel veranderd. Er zijn nog maar weinig veilingen in Nederland. Vroeger bracht de boer zijn waren naar de veiling waar de keurmeesters die beoordeelden. Mijn pa ging dan om 04.00 uur naar de veiling om in te kopen.
Tegenwoordig werk ik met een vaste verkoper van groente en fruit die precies weet wat ik nodig heb en me via de app foto’s stuurt van de producten. Ik betrek het meeste van het tuindersgebied Koekoek in IJsselmuiden.’’ De afgelopen decennia is het aanbod van groente en fruit enorm toegenomen. Gert: ,,Ik zie nog mijn pa voor me die het eerste doosje kiwi’s meebracht. Er zaten er een stuk of vijf in en hij zei nog dat hij verwachtte dat dit fruit net zo populair als appels zou worden. Het hele jaar is van alles verkrijgbaar, maar als mijn klanten de aardbeien uit Marokko, die op de toonbank staan, willen kopen, zeg ik er echt wel bij dat ze die beter voor een smoothie kunnen gebruiken dan ze zo op te eten. Het valt me op dat mensen verder van de natuur staan.’’
Ondanks het keiharde werken, gaat Gert geen dag met tegenzin naar zijn werk. Wat wel is veranderd, is de sluiting van de winkel tussen de middag. Van 12.30 tot 13.30 is er voor Gert en Jolanda even tijd voor een kleine pauze en het eten van een broodje. ,,Het is nu gelukkig wel bij de meeste klanten doorgedrongen dat we tussen de middag gesloten zijn’’, zegt hij. Om 18.00 uur gaat de winkel dicht, en dan moet er nog opgeruimd worden en schoongemaakt. Jolanda zorgt elke dag voor het warme eten, maar het gebeurt vaak dat ze tussendoor ‘even’ eten. Doorgaans is het werk rond 20.00 uur afgerond. Wat er nog over is van de avond wordt door Gert niet gebruikt voor het kijken van televisie. ‘’Ik heb geen tijd en geen interesse en van het nieuws word ik ook niet vrolijk,’’ zegt hij. Voor corona maakte Gert op de dinsdagavond wel altijd tijd vrij voor de bedrijfsbowlingcompetitie, waarvan de vele kampioensbekers als stille getuigen in de kantine staan. Maar de meeste vrije tijd ging zitten in het beoefenen van de modelbouwkunst.
Gert is al langere tijd bezig met een vliegtuig dat nog steeds wacht om afgemaakt te worden. Maar of het leven van Gert nog niet vol genoeg is, is er iets nieuws op zijn pad gekomen. ‘’Mijn vrouw had het niet meer zo naar haar zin in haar werk en besloot het over een andere boeg te gooien’’, begint hij. ,, Ik was natuurlijk altijd al met modelbouw bezig en we besloten dat het misschien een goed idee was om daar op zakelijk vlak iets mee te gaan doen. En met mijn ondernemersdrang duurde het niet lang of we stonden samen op modelbouwbeurzen in Nederland, België en Duitsland. Dan gingen we op vrijdagavond weg en kwamen we zondagavond weer terug. Mijn zoon en nichtje runden dan de winkel.’’ Het zal duidelijk zijn dat corona roet in het eten heeft gegooid voor wat betreft het bezoeken van beurzen, maar het ondernemende paar hoopt met de website www.dutchmodelshop.nl hun oudedagvoorziening veilig te stellen en beleeft daarnaast heel veel plezier aan deze nieuwe onderneming. Na een lange dag tussen klanten, groente, fruit en modelbouwdozen gaat om 22.30 uur het licht uit in huize van Olst.
Door Ank Herstel
