Voor het favoriete plekje hebben we deze keer afgesproken met Karel van Bronswijk. Bij de meeste Nunspeters vooral bekend als raadslid van het CDA en in zijn woonplaats Elspeet ook een bekend gezicht als de locatieleider van de Da Costaschool. Aan het eind van onze 3 uur durende fietstocht komen we langs de nieuwbouw van de basisschool en grapt hij nog even dat dit waarschijnlijk zijn nieuwe favoriete plekje wordt.
Vanaf Karel’s huis aan de Apeldoornseweg stappen we op de fiets om zijn favoriete plekje te verkennen, het Kroondomein het Loo. Het is onmogelijk om een specifiek plekje aan te wijzen, omdat het hele gebied speciaal is. Als jonge jongen kwam Karel hier al veel om een zakcentje te verdienen. Samen met toeristen ging hij op zoek naar wilde zwijnen en herten. ‘Als jullie geen wild zien, hoeven jullie niets te betalen’, maar bijna iedere keer keerde Karel met een leuk zakcentje naar huis.
Kroondomein Het Loo is het grootste landgoed van Nederland en is ongeveer 10.400 hectare groot. Vele wandel- en fietspaden doorkruisen de uitgestrekte Houtvesterij. In het Kroondomein wisselen bosgebied en open ruimten elkaar af.
Onder het koningschap van Koningin Wilhelmina werd het landgoed uitgebreid tot de huidige omvang van het Kroondomein. Samen met het Staatsdomein, bestaande uit boswachterij Hoog Soeren en het Paleispark in Apeldoorn, vormt het het Kroondomein Het Loo. Koningin Wilhelmina schonk Het Kroondomein aan de Nederlandse Staat, met behoud van het volledige vruchtgebruik aan de Kroondrager.
Na een uurtje fietsen komen we aan bij de Vierhouterheide. Niet in het Kroondomein, maar ook een mooie plek waar Karel graag komt. Karel; ’We hebben net een stukje gefietst door de Kroondomeinen en als je overdag gewerkt hebt dan rij ik ’s avonds vaak een stukje door dit gebied om wild te kijken. Als je dan hier rond schemertijd aankomt is dit een heel mooi plekje met een wijds uitzicht. Je kan daar nog net de waterwerken van van Beuningen zien en iets verderop is een mooi watertje waar je ook heel mooi kan zitten. Echt een plekje waar je een beetje tot rust kan komen na een harde dag werken.
In het Kroondomein kwam ik vroeger als student ook al veel. Dan probeerde ik ’s avonds nog wat bij te verdienen en heb ik een tijd toeristen door de bossen geleid. Dan ging je natuurlijk de Kroondomeinen door, want als je een beetje de plekjes kent dan weet je wel waar de varkens en herten lopen en als toeristen deze dieren zien is het natuurlijk al snel goed. Dan ging je aan het einde van de avond met de pet rond en had je vaak nog een leuk zakcentje opgehaald. Vandaar dat de Kroondomeinen, zeker als je het over wild kijken hebt, nog altijd op mijn lijstje bovenaan staat’.
Na de Vierhouterheide fietsen we verder terug door het Kroondomein. Onderweg valt mijn ketting eraf nadat ik iets te enthousiast schakelde op het oneffen terrein, maar dat is snel opgelost en we fietsen weer door. Twintig minuten later stopt Karel op een onverhard pad bij een open plek in het bos. ‘De edelherten, reeën en varkens heb ik allemaal wel gezien, maar dat is niet de reden dat we hier stoppen. Er staat nog één ding op de bucketlist en dat is natuurlijk de wolf. Ik heb helaas nog nooit een wolf in het wild gezien, maar dit is een plekje waar ik regelmatig kom om wild te spotten. Mijn zoontje zag hier één van die keren een drol liggen en dat bleek van een wolf te zijn. Een pootafdruk en een wolvendrol, zo ver ben ik al gekomen. Ik hoop dat het volgende is dat ik ooit toch nog eens oog in oog met de wolf sta’.
Het is tijd om terug te fietsen, maar we stoppen onderweg nog even bij een andere open plek in het bos waar ’s ochtends vroeg en in het begin van de avond vaak herten lopen. ‘Wat dat betreft wonen we wel op één van de mooiste plekjes van Nederland. Hier op de Veluwe met bijvoorbeeld de Elspeter Struiken en wat ik ook nog kan aanbevelen is het gebied net achter de oude vuilnisbelt, daar heb je een heel oud eikenbos. Daar kan je ook heel mooi wandelen.
Vanuit huis ben ik dan ook binnen no-time wandelend of fietsend op de mooiste plekjes. Ik kan iedereen dan ook alleen maar aanbevelen om vaak de natuur in te gaan. Wat dat betreft is het wel jammer dat ze toch ook wel stukjes willen afsluiten. Daar zijn wij als CDA en ik zelf in ieder geval heel erg tegen en ik hoop dat wij nog zoveel mogelijk mogen profiteren van al deze mooie plekjes die we in onze buurt hebben’.
Door Maarten van de Biezen
Uit de Veluwse Courant van april 2021
