Evelien Langemeen maakt van elke huwelijksvoltrekking een feestje
GARDEREN – Hoe laat Evelien van Langemeen op staat, ligt een beetje aan het schema voor die dag, maar doorgaans is het rond 08.00 uur. Evelien is BABS, oftewel Buitengewoon Ambtenaar Burgerlijke Stand bij de gemeente Barneveld van beroep. ,,Als ik een huwelijk heb, dan zorg ik dat ik een half uur van te voren op de locatie ben,’’ begint ze. ,,Eerst ga ik naar het gemeentehuis om mijn toga en de akte op te halen. Alles wat ik verder nodig heb, zoals het trouwboekje, een kussentje voor de ringen en de akte ligt netjes voor me klaar in een mapje en hoewel de toga eigendom is van de gemeente, staat toch mijn naam er in,’’ lacht ze. Er zijn meerdere locaties in Barneveld waar huwelijken kunnen worden voltrokken. ,,De Oranjerie is mooi, maar het is daar erg warm als de zon schijnt, zeker met die toga aan’’, zegt Evelien. ,,Als er trouwens een nieuwe locatie is, waar ik nog niet eerder ben geweest, ga ik er van te voren altijd even kijken. Soms worden er huwelijksceremonies in een tuin gehouden, of in een restaurant of partycentrum. Dan wordt een dergelijke locatie benoemd als ‘huis der gemeente’ door een medewerker van de gemeente. Eén van de meest bijzondere locaties waar Evelien een huwelijk mocht voltrekken was de muziektent. De bruid had daar zelf tegenover gewoond. ,, Maar ook een huwelijksvoltrekking in de Nachtwachtzaal bij de Beeldentuin was heel bijzonder,’’ zegt ze.
Evelien vierde vorig jaar haar 12 ½ jarig jubileum als BABS waarin ze, tot de dag van vandaag, maar liefst 625 huwelijken heeft voltrokken. Evelien: ,,Ik was vroeger kleuterjuf en werkte 20 jaar in de horeca. Dan ben je altijd afhankelijk van roosters en collega’s en moet je van alles regelen als je eens een weekend vrij wilt. Dat was ik beu en ik besloot dat ik beter eigen baas kon worden. Toen ik de advertentie voor de BABS zag, leek me dat wel leuk en daarbij komt dat ik voor groepen durf te staan. Ik heb iemand hier in Garderen gebeld die BABS was en die spoorde me aan om te solliciteren. Nadat ik in november 2007 een proefhuwelijk had gedaan kon ik, samen met nog een nieuwe collega, op 1 januari 2008 aan de slag. Natuurlijk was ik in het begin onzeker, maar ik was van te voren met een collega meegegaan op huisbezoek om ervaring op te doen. Het kwam op mijn pad en ik vind het heel erg leuk om te doen.’’
Het spreekt voor zich dat Evelien de huwelijkskandidaten van te voren spreekt. ,,We krijgen ongeveer een maand van te voren een lijst met de data waarop we zijn ingedeeld. Soms vragen mensen speciaal of ik het huwelijk wil voltrekken. Een tijdje terug maakte ik mee dat ik voor de vijfde keer in een familie het huwelijk van een kind voltrok. Daar werd toen zelfs nog door de lokale krant aandacht aan gegeven, dat vond ik heel bijzonder.’’ Als Evelien de lijst met data, namen en telefoonnummers vanuit het gemeentehuis heeft ontvangen gaat ze het aanstaande echtpaar bellen om een afspraak te maken. Evelien: ,,Ik ga het liefste bij de mensen op bezoek, want dan zie je allerlei dingen in huis, zoals bijvoorbeeld huisdieren of teksten die aan de muren hangen. Dat kun je dan weer in je toespraak gebruiken zodat de familie dat herkent. Het is het mooiste als de mensen die in de zaal zitten, snappen wat je bedoelt. Verder vind ik het ook altijd leuk om eventuele opa’s en oma’s te benoemen. Die vinden het op dat moment zo fijn dat ze gezien worden.’’ Evelien gaat op een speciale manier te werk om materiaal voor de toespraak te verzamelen. Ze laat het aanstaande echtpaar onafhankelijk van elkaar schriftelijk vragen beantwoorden zoals waarom ze met elkaar willen trouwen, waarom ze voor elkaar gevallen zijn en hoe ze de toekomst zien. ,,Ik vind het het leukste om die antwoorden te lezen, ‘’ lacht ze. De toespraak die ze vervolgens schrijft naar aanleiding van het thuisbezoek en de ingevulde vragenlijst krijgt het bruidspaar pas te horen tijdens de huwelijksplechtigheid. ,,Met de toespraak probeer ik een kijkje te nemen in de mensen en ervoor te zorgen dat de genodigden de kleine dingen herkennen. Ik snuffel ook altijd op Facebook om te zien of ik daar iets van kan gebruiken,’’ bekent ze.
De hele ceremonie duurt bij elkaar ongeveer 30 minuten. Evelien: ,,Ik werk in een bepaalde volgorde en als het ja-woord is gevallen mogen ze elkaar van mij zoenen en pas daarna mogen ze ringen uitwisselen.’’ Ook met het uitwisselen van de ringen gebeuren soms bijzondere dingen. ,,Een klein jochie mocht in een op afstand bestuurbaar autootje binnen rijden om de ringen af te geven, ik heb al twee keer roofvogels naar binnen zien vliegen die de ringen bij zich hadden, soms komt een omaatje aansloffen die als verrassing vlak voor de plechtigheid gevraagd is om de ringen te brengen, ik heb zelfs een keer een bruidegom als prins op een wit paard binnen zien komen.’’ Zelf probeert Evelien elke huwelijksvoltrekking tot een feestje voor iedereen te maken. Evelien: ,,Ik hoorde in het voorgesprek dat de bruidegom zijn aanstaande vrouw ten huwelijk had gevraagd tijdens een ballonvlucht. Op de dag zelf had ik voor 100 witte ballonnen gezorgd die ik van te voren uitdeelde aan de genodigden. Ik gaf ze de instructie dat ze die op mijn teken moesten opblazen en op een ander teken moesten loslaten. Toen het bruidspaar voor me stond vroeg ik hen de ogen te sluiten en te denken aan de aanzoek van toen. Ondertussen werden de ballonnen stiekem opgeblazen en op mijn teken even later massaal losgelaten in de zaal. Groot succes! Ik bedenk elke keer iets anders.’’
Na de huwelijksplechtigheid gaat Evelien terug naar het gemeentehuis met de akte die dan nog officieel gepasseerd moet worden en wordt de toga weer gestald bij de rechtmatige eigenaar. Tussen de werkzaamheden door blijft er voor haar genoeg tijd over om te volleyballen, wandelen en te fietsen. Binnenkort krijgt de familie Langemeen gezinsuitbreiding in de vorm van een teckelpup. ,,Maar ik zit ook nog, samen met Sandra Mouw, in de programmaraad van de Wartborg en Sandra, die werkt op de buitenschoolse opvang vroeg me onlangs of ik mee wilde werken aan een leuk project op de Prins Bernhardschool,’’ vertelt Evelien.
,, Op de Prins Bernhardschool is de afgelopen twee weken gewerkt met het thema ‘trouwen’. De aanleiding hiervoor is dat er een paar ouders gaan trouwen. Nu is het zo dat twee leerlingen van de Prins Bernhardschool, Yvette en Fedde al vier jaar dikke vrienden zijn. Ze hebben elkaar voor het eerst gezien op de ‘Bijdehandjes’ en Fedde vertelde me onlangs dat hij Yvette voor het eerst op het grasveld zag en dat ze meteen elkaar kusjes gaven. Ze spelen al jaren altijd samen.’’ Op donderdag 1 juli heeft Evelien, in haar officiële toga, als Buitengewoon Ambtenaar van de Burgerlijke Stand, Yvette en Fedde officieel tot ‘vriend en vriendin voor altijd’ verklaard. Evelien: ,,We hebben ze kettingen uit laten wisselen, alle kinderen en ouders waren erbij, de zussen van Yvette en Fedde waren getuigen en er is een akte opgemaakt. En natuurlijk was er na afloop een receptie. Superleuk allemaal!’’
Na een vooral leuke en positieve dag, want dat is een bruiloft tenslotte, gaat rond 00.30 uur het licht uit bij Evelien, maar niet nadat ze heeft gecontroleerd of er pen en papier op haar nachtkastje ligt. ,,Ik krijg soms ‘s nachts leuke ideeën voor de huwelijksvoltrekkingen en die moet ik meteen opschrijven,’’ besluit ze.
Door Ank Herstel
Uit de serie 24 uur met… van de Veluwse Courant
