NUNSPEET – Nunspeet heeft op eigen veld met 1-1 gelijk gespeeld tegen SVZW. In de slotseconden van de wedstrijd had Dominique van de Grift de winnende op zijn schoen, de inzet van van de Grift ging net voorlangs het Wierdense doel.
In de 4e minuut sneed Bas ter Hogt vanaf rechts het strafschopgebied binnen, maar zag zijn schot door Andrew Galea geblokt worden. Via Vincent Huisman kreeg Nunspeet vervolgens de kans om de openingstreffer te scoren, echter leverde dit geen doelpunt op. In de 17e minuut was het wederom SVZW dat via rechts in een kansrijke positie kwam. Jesper Middelkamp trok vanaf de achterlijn de bal terug op Frank Smit. Zijn inzet werd in de korte hoek door Jardi Niebeek tot corner verwerkt. Een minuut of 3 voor rust kreeg Vincent Huisman een kans om Nunspeet op voorsprong te brengen. Bij de voorzet vanaf links, met buitenkant rechts, van Melle van der Woude, kwam Vincent een teenlengte te kort om de bal te raken. In de 43e minuut kwam SVZW op voorsprong. Robin de Jong passte naar de op rechts vrijstaande Jesper Middelkamp. De voorzet van Middelkamp bereikte Yessin Maskoul, die zich knap vrij speelde en al vallend de 0-1 scoorde.
In de rust bleven Jonathan van ’t Hof en Lars ten Dolle in de kleedkamer achter en werden vervangen door Dani Schmitz en Marnix Tissingh. Uit een voorzet van Enes Keklikoglu was het Vincent Huisman die de bal op de borst opving en voor zich zelf klaar legde en de 1-1 binnenschoot. Vijf minuten later maakte keeper Julian Bakker een schot van Vincent Huisman onschadelijk. De hierop volgende inzetten van Emiel Goud en Melle van der Woude werden vervolgens geblokt. In de 71e minuut wist Jardi Niebeek op de doellijn met zijn voet redding te brengen. Tien minuten voor tijd was Melle van der Woude dicht bij een doelpunt. Zijn kopbal werd door keeper Julian Bakker tot corner verwerkt. Uit de corner kopte Vincent Huisman naast. In de 85e minuut was het wederom Melle van der Woude die gevaarlijk was, zijn schot ging echter aan de verkeerde kant van de paal naast. In de extra tijd kreeg Dominique van de Grift, na voorbereidend werk van Dani Schmitz en Vincent Huisman, de uitgelezen kans om de winnende treffer te scoren. Ook zijn schot ging aan de verkeerde kant van de paal naast.
A.s. zaterdag 30 oktober speelt Nunspeet in Veenendaal tegen de Merino’s. Aanvang 14:30 uur.
Een bres en principes
In oude schoolrapporten stond bij de cijferlijst een verklaring hoe de cijfers te lezen en te duiden.
Dat varieerde tussen ‘zeer slecht’ en ‘uitmuntend’. Zo werd aan een kwantitatief gegeven een kwaliteit gekoppeld. Cijfers alleen zeggen niet alles maar zijn indicatief, ze geven een tendens of richting aan.
De schamele cijfers van de hoofdmacht van vv Nunspeet in de lopende competitie:
5 wedstrijden gespeeld, 5 competitiepunten en 5 gescoorde doelpunten.
Daar kan het rapportcijfer 5 aangehangen worden. ‘Twijfelachtig’, en dat is het!
De laatste wedstrijd afgelopen zaterdag tegen SVZW kan men kort samenvatten met ‘Punt gepakt, plaats gezakt’. Dat laatste kan niet veel verder meer.
Met deze remise kan men met enig cynisme vaststellen dat vv Nunspeet helaas opnieuw in de regionen is beland waar het team al jarenlang rondzwalkt. Daar zal het wel vertrouwd aanvoelen. Het argument dat de Nunspeters hele sterke tegenstanders hebben getroffen is maar deels valide. Dat mag dan gelden voor CSV Apeldoorn en in mindere mate Bennekom, maar de overige opponenten waren zeker geen hoogvliegers. Er zal snel een ommekeer moeten komen anders kan trainer Lucas Hoekman al heel snel gaan doen waar hij in het verleden goed in is gebleken: crisismanagement!
Tegen de Zwaluwen uit Wierden bleek al vanaf de aftrap dat er een levensgrote bres in de Nunspeetse verdedigingswal zat. Anders gezegd; er gaapte een gat in de dijk waar de golven onophoudelijk doorheen sloegen en het achterland bedreigden. Wanneer Rijkswaterstaat zoiets opmerkt wordt er direct actie ondernomen om de bres te dichten. Daar beginnen ze niet mee na pakweg 7 maanden.
Coach Hoekman deed dat wel; hij wachtte tot de 70 minuut. Vraagtekens alom.
Als we de vinger langs de linies leggen dan springen er drie spelers uit die hun hele ziel en zaligheid in de strijd werpen. Ze gaan van het beginsignaal tot onder de douche onophoudelijk vol de strijd aan.
Achterin is dat Reijer Roelofsen die zich tot gedegen inspirator ontwikkelt. Op het middenveld voert Melle van der Woude een sportieve oorlog en tracht al sleurend scheuren in de vijandelijke defensie te veroorzaken. In de frontlinie verzaakt Emiel Goud geen minuut. Zwetend zwoegt hij zonder aflaten voor een goed resultaat. Hun rapportcijfer voor ‘Vlijt’ is goed tot zeer goed. Vlijt is geen garantie voor uitstekende resultaten maar daar begint wel alles mee.
Ook een wankel en wiebelig principe moet even aan de orde komen. Er blijken voorafgaande aan de competitie duidelijke afspraken gemaakt te zijn tussen de trainersstaf en de spelersgroep. Eén van die afspraken luidt, dat een speler die doordeweeks niet traint, zaterdags niet speelt. Wat men er ook van vindt, het is een helder geformuleerd principe. De consequenties mogen duidelijk zijn. De betreffende spelers hoeven zich niet om te kleden of warm te lopen. Ze kunnen rechtstreeks in burger op de tribune plaats nemen. Zo niet bij vv Nunspeet. Daar gelden deze grondbeginselen alleen bij de aftrap. In de loop van de wedstrijd gaat de principes even eenvoudig overboord als dat ze zijn vastgesteld. Zo zijn principes monsters zonder waarde. Kwalijke zaak!
De meerwaarde voor de wissels van Lars te Dolle en Jonathan van ’t Hof voor de ‘trainingszondaar’ Marnix Tissingh en de gepasseerde Dani Schmitz werd in het tweede deel van het duel niet aangetoond en deze omzettingen waren derhalve, althans in de pauze, volkomen overbodig.
Een lichtpuntje is wel dat er zaterdag in de tweede helft geen sprake was van een ernstige terugval in het spelniveau. Volgende week tegen De Merino´s in Veenendaal zal blijken of dit een aanloop is naar een overwinning. Met het sprokkelen van hier en daar een puntje komt vv Nunspeet de winter niet door en ontvlamt men geen warmte in de trouwe supportersharten.
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
´Waar licht het landschap raakt´
Wat als bv. 8 of 9 basisspelers in de herfstvakantie met hun gezin of vriendin van een midweekje gaan genieten? Spelen ze dan allemaal niet? Het is toch amateursport.
Nood breekt wetten!
Personele nood zal dan ook wel die wet breken.
Comments are closed.