NUNSPEET – Nadat de competitie-wedstrijd tegen Go Ahead Kampen was afgelast, moest Nunspeet op zoek naar een tegenstander voor een oefenwedstrijd. Nadat de geplande oefenwedstrijd tegen Zeewolde ook werd afgelast, werd deze uiteindelijk gevonden in sv Urk 2 /O23. Door doelpunten van Dominique van de Grift (2x), Vincent Huisman (2x) en Emiel Goud werd een 5-1 overwinning behaald.
In de 9e minuut kwam Nunspeet op 1-0. Een schot van Dani Schmitz kon de keeper niet onder controle krijgen, waarna Dominique van de Grift kon scoren. Twaalf minuten later eindigde een afstandsschot van Marnix Tissingh op de kruising. In de 35e minuut werd het 2-0. Na een corner vanaf links tikte Reijer Roelofsen de bal naar Vincent Huisman, die vervolgens doeltreffend afrondde. Zes minuten later was het wederom Vincent Huisman die scoorde. Een voorzet vanaf rechts werd weggekopt, maar kwam voor de voeten van Dominique van de Grift, die na een één tweetje met Lars ten Dolle, op Vincent Huisman passte. Huisman kon vervolgens eenvoudig scoren. Op slag van rust kwam sv Urk op 3-1. Een vrije trap van ver buiten het strafschopgebied werd hard in de hoek van het doel geschoten.
In de 70e minuut werd een pass van sv Urk onderschept, waarna Dani Schmitz de bal op tijd naar Dominique van de Grift passte, die beheerste scoorde, 4-1. Even later leek Vincent Huisman de score verder op te voeren, zijn schot ging echter aan de verkeerde kant van de paal naast. Vier minuten voor tijd bepaalde Emiel Goud de einstand op 5-1.
Ten aanzien van het al dan niet doorgaan van de competitie gaat de KNVB alle scenario’s per categorie (de A-categorie en de pupillen, junioren en senioren in de B-categorie) in kaart brengen en zal komende week een besluit nemen.
Hoe de ziel uit het voetbal verdwijnt
Het sportpark ligt er verlaten bij. Slechts een handjevol vage schaduwen omgeven het speelveld.
Een miezerige, koude novembermiddag op ‘De Wiltsangh’. Er rolt veel te rumoerig muziek over de troosteloze en verlaten tribune waar de blauw-gele stoetjes functieloos in de kille nevel onhoorbaar treuren. De volkomen nutteloze klanken uit de luidsprekers vluchten over de akkers naar onbereikbaar gehoor. De thermometer scoort dikke onvoldoendes. Het is een ambiance die de bedrukte sfeer van een condoleancesamenkomst benadert. Hier sterft het voetbal zoals het bedoeld was. Een heilzame mix van amusement, hobby, gezond bewegen en sociaal samenkomen wordt door een pandemie langzaam en pijnlijk gewurgd.
Het spel leeft nog maar net. Hoeveel tijd verstrijkt er nog tot een volkomen stilstand het sportpark van elk nut berooft? Een wedstrijd in dit tijdsgewricht is als een kale boom in de winter. Het weelderige bladerdak is allang neergedwarreld en vormt een sompige drab op de onderkoelde aarde. De naakte takken hebben alle glamour en weelde afgelegd. Ze strekken zich smekend uit naar de onbarmhartigheid van grauwgrijze luchten. Ergens diep in het hout brandt nog een onverzettelijk waakvlammetje, wachtend op de warme voorjaarszon die hernieuwd leven schenkt.
In dit desolate decor betrad vv Nunspeet zaterdagmiddag het artificiële gras voor een oefenwedstrijd tegen het ‘beloften-elftal ‘ van sv Urk.
Uitgerekend Urk, terwijl de gestage opmars van het virus het sociaal-maatschappelijk leven steeds verder beknot. Urk, een oord dat in deze crisistijd weinig verheffend en inspirerend van zich laat horen. Voor een probleemoplossende attitude blijft het een onbewoond eiland.
Een deel – niemand kent de juiste omvang- van de bevolking daar keert zich tegen overheid en gezag en ondermijnt de strijd tegen het virus met al zijn varianten. De zondagse leer en het doordeweekse leven zijn helaas twee sterk uiteenlopende grootheden. Hoewel dit elders in het land ook voorkomt is Urk bij uitstek een exemplarisch voorbeeld van weerstand en recalcitrantie. Zoals steevast blijven de stemmen van de coöperatieven en goedwillenden, die er zeker ook huizen, ongehoord.
Ondanks de zelfisolerende instelling van de inwoners bereikt sv Urk met voetbal wel de gehele polder en het oude vaste land. Vandaar de oefenontmoeting tussen vv Nunspeet en de jeugdige Urkers.
Het verhaal van de wedstrijd laat zich eenvoudig schrijven. De Veluwenaren speelden zich verdiend en regelmatig naar een ruime overwinning. Centrumverdediger Reijer Roelofsen kon na zijn blessuretijd weer wat ritme opdoen en het jeugdige talent Noah Mulder mocht het hogere niveau aftasten en deed dat verdienstelijk. Dominique van de Grift en Vincent Huisman brachten bieden een duo treffers in de boeken, terwijl Emiel Goud het vijfstemmige muziekstuk compleet schoot.
Bij de enige tegentreffer verzuimde doelman Jardi Mulder een bevel uit te vaardigen om een muur op te trekken en het gevolg was dat hij compromisloos door een harde schuiver werd verschalkt.
Naïviteit kost tegentreffers. Het uitspelen van overtalsituaties mag ook wel meer aandacht krijgen.
Enige malen diende zich de keuze aan uit simpelweg zelf scoren of altruïstisch breed schuiven.
Dat de keuzes verkeerd uitpakten vraag om accuratesse en, wellicht beter, trainingsarbeid!
Met het spelen zonder publiek is de ziel uit het voetbal verdwenen. Het volk moet het spel meebeleven en zich roeren. Treffers en technische hoogstandjes verdienen klaterend applaus en blunders boegeroep of hoongelach. Toeschouwers vertolken emoties en sentimenten die een uitlaatklep vereisen. Een wedstrijd beleven is meedeinen op golven van sensatie, ontroering en rillingen. Korter of langer daarna volgt de ontspanning en het doodslaan van de sportiever branding op het alles dovende zandstrand. Het blijft uiteindelijk maar een spelletje!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Met veel plezier lees ik wekelijks je taalkundige beschouwing van de wedstrijd van Nunspeet.
Met bewondering voor je taalkundige vondsten weet je de wedstrijd goed samen te vatten.
Een verademingen tussen al die corona polemieken.
Groet en bedankt voor de glimlach.
En dat terwijl mijn epistel ook deels viraal geïnspireerd en geïnfecteerd is, geachte A.H.
Comments are closed.