NUNSPEET – Nunspeet heeft in de thuiswedstrijd tegen de Merino’s goede zaken gedaan, door doelpunten van Marnix Tissingh (2x) en Emiel Goud werd er een 3-2 overwinning behaald. De doelpunten voor de Merino’s werden gescoord door Melvin v/d Haar enJoop de Bruin.
De ploeg van trainer Lucas Hoekman begon de wedstrijd met dezelfde elf als vorige week tegen SDV Barneveld. Reijer Roelofsen, Sean Poot, Bram van de Worp en Max Engelmann ontbraken nog. Daar tegenover keerde Vincent Huisman terug op de bank bij Nunspeet.
In de 2e minuut moest keeper Koen Hagelstein al redding brengen op een schot, vanaf de rand van het strafschopgebied, van Dominique van de Grift. Drie minuten later waren het de Merino’s die de score openden. Na een afgeslagen vrije trap van Nunspeet, werd Melvin van de Haar van eigen helft de diepte ingestuurd en wist hij de bal langs keeper Jardi Niebeek in het doel te schieten, 0-1.
Na een overtreding, binnen de 16, op Enes Keklikoglu kende scheidsrechter Smit in de 18e minuut een strafschop aan Nunspeet toe. Marnix Tissingh schoot deze feilloos binnen, waarmee de achterstand weer was weggewerkt. Even later had Nunspeet de kans om op voorsprong te komen. Uit een voorzet van Emiel Goud werd het schot van Dominique van de Grift echter door de keeper gekeerd. Na 26 minuten wist Jardi Niebeek een vrije trap, vanaf de rand van het strafschopgebied, met een goede redding ten koste van een corner uit de bovenhoek te halen. Even later was Melle van der Woude dicht bij een treffer. Wederom was keeper Koen Hagelstein een sta in de weg en wist de inzet tot corner te verwerken.t
Acht minuten voor rust kwam Nunspeet alsnog op voorsprong. Uit een vrije trap van Enes Keklikoglu was het Marnix Tissingh die met een kopbal scoorde, 2-1. In de blessuretijd van de 1e helft bracht Emiel Goud de stand op een comfortabele 3-1 voorsprong.
Na de rust bleef Karim Mulder in de kleedkamer achter en werd hij vervangen door Lars ten Dolle. In de 48e minuut kende scheidsrechter Smit, na een handsbal van Enes Keklikoglu, een strafschop aan de Merino’s toe. Joop de Bruin wist deze te benutten, 3-2. Hierna gingen de Merino’s volop op zoek naar de gelijkmaker, maar tot scoren kwamen zij niet meer.
Reactie van trainer Lucas Hoekman: “De eerste helft was heel goed vanaf onze kant. In het tweede bedrijf hadden we ons ook voorgenomen om doelpunten te maken maar toen stokte het. Toch zijn wij na de aansluitingstreffer geen moment in gevaar gekomen. Onze verdediging stond als een huis, alleen hadden we het onszelf wel makkelijker kunnen maken.” Door de overwinning op de Merino’s staat Nunspeet op slechts vier punten van koploper CSV Apeldoorn, maar daar is het volgens Hoekman niet mee bezig. “Tuurlijk gaan we hier van genieten. Maar voor ons blijft iedere volgende wedstrijd de belangrijkste. Als wij op deze voet verder gaan, wie zal het zeggen waartoe wij dan nog in staat zijn.”
A.s. zaterdag 9 april speelt Nunspeet in Kampen tegen DOS Kampen.
Vv Nunspeet klungelt zich naar de Top 4.
Overwinningskoorts en overwinningsroes!
Het is niet verwonderlijk dat vv Nunspeet daar mee te maken krijgt na vier overwinningen op een rij, een uitstekende 4e plaats in de rangschikking en slechts vier punten achterstand op de koploper. Dat mag gevierd worden.
Echter, leven met koorts en in een roes maakt de geest er niet helderder op. De objectiviteit verdampt en het waarnemingsvermogen vertroebelt. Daar gaf de Nunspeetse oefenmeester Lucas Hoekman na afloop duidelijk blijk van. Hij zag en stelde vast wat vrijwel niemand anders opviel.
‘De eerste helft was heel goed van onze kant’, zo liet hij in de media optekenen. In werkelijkheid lieten de Nunspeters een heel matige versie van het voetbalspel zien. Het riep herinneringen op aan de thuiswedstrijd tegen Hierden, die als het dieptepunt van de huidige competitie kan worden gekenschetst. De defensie liet zich al na vijf minuten volledig te kijk zetten door een simpel steekballetje. Minstens drie verdedigers zagen een snel opkomende tegenstander volledig over het hoofd en al snel de knipperde 0-1 op het scorebord.
Het resultaat was dat Nunspeet defensief als een aangeslagen bokser door de ring bleef struikelen en geen moment de vorm behaalde van de vorige duels.
‘Onze verdediging stond als een huis’, oreerde Hoekman verder. In het verlengde van deze beeldspraak moet wel worden opgemerkt dat ‘dat huis’ afgelopen zaterdag behoorlijk aan betonrot en metaalmoeheid leed. Alleen dankzij fantastisch keeperswerk van Jardi Niebeek bleef groter onheil uit.
Dat Nunspeet alsnog met een 3-1 voorsprong de rust haalde was eerder een wonder dan een verdienste. De eerste Veluwse treffer was het gevolg van een onhandige actie van een opponent in het strafschopgebied. De toegekende strafschop werd verzilverd door Marnix Tissingh.
Er is niets op tegen om een cadeautje uit te pakken.
Niet veel later scoorde dezelfde speler opnieuw. Nu met een hoofd na een schaapachtige actie van de doelman van De Merino’s. De derde treffer was dan eindelijk het resultaat van een normale spelsituatie. Na het draaien van de helften liepen de Blauw-Gelen ongelukkig tegen een penalty op, waarmee de aansluittreffer in de boeken kwam. Daarna had de Veenendaalse equipe het beste van het spel en was het wachten op de gelijkmaker. Die kwam er uiteindelijk niet en spoedde Nunspeet zich een beetje misplaatst met een stralend gelaat naar de catacomben.
Dit gunstige resultaat camoufleert veel. De spelopbouw is sober en grote kansen zijn spaarzaam.
En wanneer zich doelrijpe mogelijkheden aanbieden dan is daar o.a. Dominique van der Grift om die onbenut te laten. Dat euvel was al eerder in deze competitie aan het licht gekomen.
Verder denkt Dani Schmitz nog steeds dat een buitenspeler vooral buitenspel moet lopen. Gelukkig blijven de Nunspeters voor vlijt en inzet een dikke voldoende halen. Dat is de kurk waarop de huidige luxe drijft.
Tenslotte nog een ergerlijk punt dat zeker onder de aandacht van staf en bestuur dient te worden gebracht en dat is het optreden van de Nunspeetse grensrechter, officieel de assistent-scheidsrechter genaamd. Van de scheidsrechter en zijn assistenten wordt alom recht gevraagd waarin meegenomen dat niemand foutloos is. Een kleine misbeoordeling of een inschattingsfout is te billijken. Wat niet te rechtvaardigen valt en zelfs beschamend is dat de Nunspeetse grensrechter na doelpunten opzichtig staat te juichen, voor de tribune en de dug-out, en na het laatste fluitsignaal opgetogen en met opgeheven handen vlagzwaaiend richting arbiter fladdert. Dat de scheidsrechter, en hij niet alleen, hier een nare smaak aan over houdt ligt in de lijn der verwachtingen. ‘Is dat nu mijn objectieve assistent’, moet hij gedacht hebben. Dat neemt hij mee naar een toekomstige confrontatie!
Fanatieke supporters kunnen op mijn waardering rekenen en mogen voluit partijdig zijn. Ze behoren wel achter de reclameborden of op de tribune en zeker niet met een vlag langs de krijtlijn.
Het grote genieten was er zaterdag niet bij. Dat kwam pas toen alle overige uitslagen bekend werden. Volgende week komt er een nieuwe kans om van glans en genot te genieten maar dan wel op het veld en niet door het staren op de ranglijst, hoewel die heel belangrijk maar niet zaligmakend is!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Zo keken wij ernaar:
https://www.regiosportveenendaal.nl/sport/voetbal/807307/opnieuw-geen-punten-voor-de-merino-s-een-gelijkspel-was-terecht
Comments are closed.