NUNSPEET – Gisteren, 19 april, was het 77 jaar geleden dat Nunspeet door de Canadezen werd bevrijd. Traditiegetrouw was er op deze dag bij het Canadees monument aan de Laan een korte herdenkingsplechtigheid.
Burgemeester Van de Weerd hield een toespraak. Kransen werden gelegd door het college van B&W en door het Comité Thank You Canada en de Vereniging van Oud militairen en Veteranen, contact Oud Mariniers en de Bond van Wapenbroeders. Bloemen werden gelegd door leerlingen van de Morgenster. De Nunspeetse Harmonie verleende muzikale medewerking.
Toespraak door burgemeester Van de Weerd:
Na een paar bewogen jaren is het weer mogelijk om hier met elkaar stil te staan bij onze vrijheid. Op deze plek en op deze plaats herdenken we hoe 77 jaar geleden na 5 moeilijke jaren van onderdrukking wij onze vrijheid herkregen. Vele jonge mannen van overzee verlieten hun eigen vertrouwde omgeving om ver van huis te vechten voor de vrijheid van mensen die ze niet kenden.
Ieder jaar komen we verder van het oorlogsverleden van ons land af te staan. De oorlogsjaren lijken ver weg. Maar de slachtoffers van de conflicten uit die tijd hebben ons hun verhalen nagelaten. Verhalen van ontzetting en onmacht. Maar ook verhalen van moed en kracht. Ze doen ons keer op keer beseffen hoe kwetsbaar vrede is. Hoe hopeloos en donker een situatie ook lijkt, er zijn altijd lichtpuntjes.
Mensen die zich verzetten tegen hun onderdrukking. Mensen van verre die jou de hand komen reiken. Bevrijders die huis en haard verlaten om andermans veiligheid te bevechten. Mensen die met gevaar voor eigen leven de vrijheid en de internationale rechtsorde dienen.
Voor ons als Nederlanders hebben de jaren van oorlog en bezetting duidelijk gemaakt wat het betekent als de democratie terzijde wordt geschoven. Als rechten en vrijheden van burgers worden afgenomen. Wat er gebeurt als groepen mensen systematisch worden buitengesloten, vervolgd en vermoord. We moeten ons terdege beseffen dat onderdrukking en oorlog het gevolg zijn van het handelen van mensen. En dat vrijheid broos is.
Hoe broos de vrijheid kan zijn zien we op dit moment in Oekraïne. Vele burgerslachtoffers, kapotgeschoten huizen en een enorme vluchtelingenstroom. We voelen boosheid, onmacht en verdriet. We zijn genoodzaakt de verdediging in het oosten van Europa te versterken. Wij willen onze kostbare vrijheid verdedigen.
In gedachten zijn wij bij het Oekraïense volk. Maar de harde werkelijkheid is dat uit veel meer landen mensen noodgedwongen vluchten. Denk aan Afghanistan, Syrië, Ethiopië, Eritrea, Somalië. In de afgelopen periode hebben we vluchtelingen uit die landen opgevangen in Vierhouten. En op dit moment verblijven er 250 vluchtelingen uit Oekraïne in onze gemeente. Onze grote dank en waardering gaat uit naar allen die daar een bijdrage aan leveren. In het bijzonder allen die nu onder de parapluu van ‘Nunspeetbiedtonderdak’ zich inzetten voor deze vluchtelingen.
Ieder jaar weer staan we stil bij dit monument met de veelzeggende tekst: Zonder verleden heeft het heden geen toekomst! In vrijheid moeten we investeren. We hebben dat gedaan door zaken te regelen in onze Grondwet of in het Handvest van de Verenigde Naties. Ook de directe verkiezingen voor gemeente, provincie en Tweede Kamer vormen een basis voor democratie. Alles lijkt goed geregeld, hoewel er uiteraard verbeteringen denkbaar zijn.
Het gaat om meer, het gaat om gedrag en houding van mensen en organisaties. En dan maak ik me zorgen over de verharding van de debatcultuur in de vergaderzalen van ons land. Respect voor de mening of levensovertuiging van de ander is vaak ver te zoeken. Buitensluiten van andersdenkenden komt regelmatig voor. En dat terwijl de kracht van een democratie af te meten is aan de mate waarin rekening gehouden wordt met minderheden.
We kijken bij de waardevolle herdenkingen niet alleen terug in de tijd, maar vooral ook vooruit. We sluiten onze ogen niet voor die plekken in de wereld waar de vrijheid geweld wordt aangedaan. Met elkaar willen we ieder jaar opnieuw bij de herdenkingen een duidelijk signaal afgeven. Wij staan voor vrijheid! Dat doen we vanavond. Dat doen we op 4 mei. En op 5 mei vieren we vol overtuiging onze vrijheid!
Ik ben blij dat ieder jaar weer zo velen de verschillende momenten van herdenken en vieren bijwonen. De boodschap moet door blijven klinken. Ieder jaar opnieuw!
