‘Ik vraag ze het hemd van het lijf’
NUNSPEET – Voor Mirjam Borchers-Pijpers stond al snel vast dat ze wilde helpen toen ze in 2014 een oproep zag waarin door Servicepunt Vrijwilligers Nunspeet om taalmaatjes werden gevraagd. ,,Ik noem het liever ‘taalcoach’, want de benaming ‘taalmaatje’ wekt veel verwarring op. Coach is een wereldbegrip en geeft aan dat je ondersteunt. Maatje is niet passend, want je hoeft geen vriendjes te zijn. Soms gebeurt het wel hoor,’’ lacht ze. ,,Rashida en ik werden heel goed bevriend.’’ Rashida hoort het lachend aan en valt regelmatig bij om Mirjam aan te vullen.
Mirjam: ,,Toen ik de oproep las, bedacht ik me hoe erg het zou zijn voor iemand om alles achter te moeten laten en te moeten vluchten naar een vreemd land.
Ik vond het altijd al leuk om met taal bezig te zijn en besloot te gaan helpen,’’ vervolgt ze. Vanuit haar werk in onder meer de marketing en PR had Mirjam al de nodige ervaring opgedaan met het schrijven van allerlei artikelen en teksten, maar volgens haar is het communiceren van gevoelens en emoties het moeilijkste wat er is. In de afgelopen jaren heeft Mirjam twaalf mensen als taalcoach begeleid. Mirjam: ,,Allereerst is er een kennismaking met coördinator Marian van Ommen bij het Servicepunt. Dat is een neutrale plek en dat vinden de mensen prettig. Ik hoor dan op welk niveau iemand Nederlands spreekt. Als het klikt, dan spreken we een vast tijdstip af. Ik ga altijd naar het huis van de anderstalige. Daar voelen ze zich wat losser en dat helpt bij de nadere kennismaking en taallessen. Overigens worden we altijd op basis van willekeur gekoppeld, je mag wel kiezen, maar het is altijd goed gegaan.’’ De anderstaligen die Mirjam begeleidt weten in ieder geval zeker dat ze in Nederland mogen blijven. Het streven van Mirjam is om de aan haar toevertrouwde anderstalige te begeleiden tot diegene zijn of haar volledige inburgeringsexamen heeft gehaald en dus is geslaagd op alle vijf de onderdelen. ,,Officieel duurt een begeleidingstraject van een taalcoach een jaar, maar als het klikt, gaan we door. Aan het einde van het jaar laat ik ze los, of er ontstaat een vriendschap,’’ zegt Mirjam. Met Rashida en haar gezin was de klik dermate groot dat er een vriendschap is ontstaan. Rashida is onlangs met hoge cijfers voor haar inburgeringsexamen geslaagd. ,,Dankzij Mirjam,’’ zegt ze. ,,Mirjam doet veel voor me. Ze gaat wel eens met me mee naar de dokter en een tijdje terug heeft ze op Marktplaats een naaimachine voor me gevonden die we met haar auto hebben opgehaald,’’ vervolgt Rashida. ,,Ik kon door corona twee jaar niet naar school, maar ik lees thuis heel veel, vooral de sprookjes vind ik mooi. En we kijken vaak naar kinderprogramma’s zoals Pippi Langkous, Buurman en Buurman en het Jeugdjournaal. Aan Mirjam heb ik in het begin alle namen van mijn kruidenpotjes thuis in het Nederlands gevraagd en het ook weer aan mijn man verteld. En ik vind de Nederlandse moppenboeken erg leuk,’’ lacht ze. Mirjam: ,,Rashida doet vrijwilligerswerk in de Veluwse Heuvel. Ik heb haar daar wel eens meegeholpen met koken en ze kookt voor mij ook wel eens iets lekkers. Wij kennen elkaar nu drie jaar en ik help haar met eventuele problemen. Anderzijds leer ik heel veel van haar cultuur en dat vind ik weer interessant.’’
Doorgaans zijn de mensen die een taalcoach krijgen toegewezen ongeveer een jaar in Nederland en kunnen ze al een klein beetje Nederlands spreken. Mirjam:,, Ik vind niet dat er veel lesmateriaal is, dus ik gebruik het werkboek van de inburgeringscursus die iedereen moet volgen, dan weet ik meteen welk niveau iemand heeft. Het valt me op dat ik tegenwoordig regelmatig hoog opgeleide mensen krijg, maar de mensen die bijvoorbeeld uit Iritrea komen zijn vaak laaggeletterd en dan moet ik met handen en voeten praten. ’’ Ter illustratie klopt ze met haar hand op de tafel en zegt ‘ta-fel’. Rashida moet er een beetje om lachen. Rashida is gevlucht uit Pakistan en is ondertussen vier jaar in Nederland. In haar thuisland haalde ze haar master economie, ze spreekt vloeiend Engels. ,,Als ze Engels spreken is dat een grote valkuil’’, legt Mirjam uit. ,,Je moet dan echt elke keer weer zeggen dat je ze niet wilt verstaan, want het is uiteindelijk de bedoeling dat ze Nederlands leren.’’ In de afgelopen jaren heeft Mirjam onder andere mensen uit Syrie, Eritrea, Kazachstan, Pakistan en Zuid-Afrika als taalcoach begeleid. ,,In sommige landen werken de mondspieren anders dan bij ons, waardoor ze soms moeite hebben met klanken als oe, ui en eu’’, lacht Mirjam. ,,Dan moet ik de woorden als het ware ‘doorknippen’ om het ze te leren. Daarnaast ontwikkel je allerlei handigheidjes. Ons systeem van klokkijken bijvoorbeeld, daar snappen ze niets van. Ik maak dan tekeningen om het te verduidelijken en dan hoor je ‘o, zit dat zo’. Als ik iets vier of vijf keer uit moet leggen, maakt me dat niets uit. Ik ben heel geduldig. Verder geef ik ook huiswerk op, maar meestal op een leuke, speelse manier. Dan vraag ik ze om tien spreekwoorden op te zoeken die met scheepvaart te maken hebben. In de volgende les leg ik ze dan uit wat die spreekwoorden betekenen.’’ Mirjam is bijzonder geïnteresseerd in culturele antropologie en vraagt haar ‘leerlingen’ het hemd van het lijf. ,,In vind het leuk om de cultuur en gewoontes van het betreffende land te leren.’’ Servicepunt Vrijwilligers Nunspeet is altijd op zoek naar mensen die op vrijwillige basis als taalcoach willen werken. www.vrijwilligerswerknunspeet.nl
Uit de serie ‘Nieuwetijdsberoepen’ van de Veluwse Courant.
Door Ank Herstel
Nieuwetijdsberoepen gezocht
Vroeger was het beroepsleven vrij simpel. Je was bijvoorbeeld schilder, bakker, verloskundige, arts of timmerman. Anno 2020 bestaan er tal van beroepen waar onze (groot)ouders nog nooit van gehoord hebben. Wat doet een opruimcoach? hoe werkt een vlogger en welke diploma’s heeft een dronepiloot of een robotica-adviseur? Wat doet een doula? En kan een paardenfluisteraar daadwerkelijk achterhalen waarom het dier mank loopt en waar kun je dat ambacht leren?
Kortom: heeft u een beroep wat nieuw en typisch voor deze tijd is en wilt u daarover vertellen, stuur dan een mail naar redactie@develuwsecourant.nl en wellicht is uw verhaal binnenkort hier te lezen.
