NUNSPEET – Wat begon bij een enkeling is uitgegroeid tot een professionele organisatie. Je zaait wat slazaad en zet de slaplantjes uit. Maar van één zakje zaad komen honderden plantjes en wat moet je met zoveel slaplanten. Voor Ingeborg Peters het moment om uit te delen. Zij ging nadenken over wie dat zou kunnen gebruiken. Zo ontstond dus de bemiddeling tussen overvloed en tekorten. Voorzitter Ton Brosky:,,En dat is vanaf het begin het uitgangspunt van de Stichting. Voor Ingeborg voelde dit ook vanuit haar christelijke overtuiging dat het goed was om te doen. Zij is toen begonnen met het leggen van contacten met kerken, maatschappelijke organisaties, winkelbedrijven en sponsoren. Daar was ze bijna dag en nacht mee bezig. Het werk werd steeds omvangrijker. In 2012, een jaar na oprichting hadden we al 72 eenheden, dat wil zeggen, alleenstaanden, paren en gezinnen. Dat komt uit op zo’n driehonderd personen. Ingeborg had inmiddels wel wat ondersteuning van vrijwilligers, maar het was toch raadzaam om het om te zetten in een stichting. Het initiatief hiervoor is genomen vanuit de Evangelische Gemeente destijds aan de Kroonlaan. Dat vond plaats in 2011 toen werd er ook een bestuur gevormd. De visie van Ingeborg is altijd basis geweest voor het werk van onze stichting: ,,Je geeft niet alleen maar voeding, maar helpt ook de mensen achter het probleem met het zoeken naar de juiste richting om tot een oplossing te kunnen komen”. Wij kijken naar hoe komt het en wat doe je eraan. Niet alleen geven, geven, maar ook helpen zoeken naar oplossingen”.
Naast voorzitter Ton Brosky zijn er twee coördinatoren, Coby Mulder en Anja Mulder. Inmiddels is de aanpak van Stichting Voedselhulp steeds professioneler geworden. Wie komt aankloppen bij Voedselhulp komt eerst voor een intakegesprek. Coby Mulder:,,Naast de registratie van de gebruikelijke persoonsgegevens voeren we een intakegesprek. Daarbij worden ook de financiële gegevens gecheckt en krijgen we inzicht in het inkomsten- en uitgavenpatroon. Dat bepaalt of men terecht een beroep op voedselhulp doet. Daarvoor zijn richtlijnen uitgegeven door Voedselbank Nederland, die wij ook volgen. Daarom is het voor ons ook noodzakelijk om inzicht te hebben in de financiën van onze cliënten. Hierdoor kunnen we mogelijk beter helpen om verder te kijken dan het acute probleem. Want vaak zijn er dieperliggende oorzaken. Omdat we de mensen hier langere tijd ontmoeten kunnen we ook zicht houden op vorderingen. Daarvoor worden ook evaluatiegesprekken gehouden. Bij de schuldsanering is vaak drie jaar de richtlijn, dat houden wij in principe ook aan. Als het toch nodig blijft trekken we natuurlijk onze handen er ook niet vanaf. Je wilt toch ook vanuit je hart dit werk doen”.
Stille armoede
Hoewel er in het begin van de stichting wel reacties binnenkwamen van ,Hoezo voedselhulp in Nunspeet, is hier dan armoede, er zijn toch sociale voorzieningen?, is in de loop van de jaren wel duidelijk geworden dat ook in Nunspeet veel stille armoede heerst. Inmiddels wordt ons werk in Nunspeet volop gewaardeerd. Coby Mulder:,,Het zijn niet alleen de mensen aan de onderkant van de samenleving, maar armoede kan iedereen overkomen, zeker in deze coronatijd. Je kunt op slag werkeloos worden, of ZZP’ers die hun inkomsten zien verdwijnen, of je maakt een scheiding mee. Ook statushouders maken gebruik van onze hulp. Zij mogen in elk geval drie maanden komen om voedsel te halen. De achtergronden van onze cliënten zijn dan ook zeer divers”. Uit enkele reacties van cliënten wordt dat overduidelijk: ,,Ik had er nooit bij stil gestaan dat ik in de problemen kon komen. Nu is het mij overkomen en ik vind het verschrikkelijk, echt je hebt geen idee… of ,,Ik dacht dat alleen laaggeletterde mensen in de problemen kwamen maar ik ben goed opgeleid. Mijn contract werd niet verlengd en ik kan de hypotheek niet meer betalen en heb mijn huis moeten verkopen ver beneden de prijs. Nu zit ik met een restschuld. Een ander:,,Soms doet een mens domme dingen, maar het is vooral de kunst er dan uit te komen. Voedselhulp helpt me daarbij. Ze geven mij daar nooit het gevoel dat ik stom ben geweest, Wel spreken ze mij aan op mijn eigen verantwoordelijkheid, dat is confronterend”. En zo kan deze lijst met tientallen worden aangevuld.
Positieve steun
In het begin zorgden particulieren voor onze voeding voorraad. Zo kregen we aardappels uit de polder, van de markt ontvingen we overblijvende producten. Later kwam er steeds meer aanbod vanuit de winkels en supermarkten. Die werken gelukkig heel goed mee. Maar dan is het toch ook nog leuk als mensen uit hun groentetuin spullen komen brengen. Ook via de kerken worden we van houdbare voedingsmiddelen voorzien via de actie ,product van de maand’. Mensen weten ons wel te vinden, we worden gewoon heel breed gedragen door de Nunspeetse samenleving. We hebben als stichting Voedselhulp hier een goede plek”.
De uitgave van de voeding is op donderdagmiddag en vindt plaats vanuit de Dorpsherberg. Zo’n zestig medewerkers zijn hiervoor actief binnen de stichting. Het is dan ook op donderdagmorgen een drukte van belang met het uitzetten van de voedselpakketten. Binnen de organisatie is een speciaal gespreksteam dat de intake verzorgt, er zijn chauffeurs die de voeding bij de winkels ophalen, er zijn aan aantal broodsnijders, er is een Pr. medewerkster, alsook een specifieke AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming) medewerker, die de privacy bewaakt. (Daarop werd onlangs de stichting gecontroleerd). Hoewel de stichting dus louter uit vrijwilligers bestaat is de opzet professioneel te noemen.
Corona invloed
Mede onder invloed van de coronapandemie is er verandering opgetreden in de toestroom van voedselproducten uit de winkels. Ton Brosky:,,Je ziet een kentering in de toelevering. Waar eerder producten enkele dagen voor datum werden aangeleverd houden de supermarkten de producten nu langer vast en verkopen dit tegen kortingen. Daardoor komt er bij ons minder binnen. Maar daar staat weer tegenover dat we meer geldelijke giften binnen krijgen dan voor de corona. Daar kunnen we dan weer zelf voedsel voor kopen. Ook wordt er nu een ander systeem gehanteerd voor het uitgeven van de voedselpakketten. Waar eerder cliënten zelf met een winkelwagentje langs onze schappen konden lopen en (wel gecontroleerd) boodschappen konden doen, worden nu de pakketten door de vrijwilligers samengesteld en afgegeven”.
Kinderen
Ook voor de kinderen binnen de gezinnen die hulp vragen is volop aandacht. Coby Mulder:,,Wij kunnen bij de organisatie van Armoedefonds voor jarige kinderen een Job doos aanvragen. Op hun verjaardag krijgen ze dan een hele mooie doos met spelletjes, een boek, slingers en meer. Van een aantal Nunspeetse inwoners ontvangen we ook taartjes. Zo hebben ook deze kinderen een leuke verjaardag. Om het compleet te maken mogen de kinderen bij een Nunspeets bedrijf een patatje komen eten op hun verjaardag. Ook enkele scholen zoals de Immanuelschool en de Petraschool hebben acties gehouden om via ons iets extra’s te leveren voor de kinderen, zoals versierde dozen met leuke spulletjes erin of gevulde kratten vanuit Dankdag bij de Petraschool. Sinds een aantal jaren geeft de stichting Armoedefonds schoolpassen uit, daarmee konden noodzakelijke schoolspullen worden aangeschaft. Wij mochten daar ook een aantal van doorgeven gesponsord door het Van de Broek Lohmanfonds. We zijn met al deze steun heel blij. We hopen dat de mensen die het- zeker in deze tijd- moeilijk hebben ons weten te vinden en niet schromen om aan te kloppen voor hulp. Voor informatie zie www.voedselhulpnunspeet.nl.
AT
Uit de serie ‘In de schijnwerpers…’ van de Veluwse Courant
