Een van de zussen P heeft gebeld voor een afspraak op het spreekuur.
Beide zussen zijn in de 70 en gemakshalve beginnen hun beider voornamen met een M.
Zo heb je Metje en Mina en ze wonen samen in hun ouderlijk huis.
Gelukkig verschillen hun geboortedata, maar onze assistentes moeten altijd duidelijk navragen voor wie de afspraak gemaakt wordt.
Meestal komen ze dan met z’n tweetjes.
Metje heeft gebeld omdat Mina opeens pijn tussen de schouderbladen heeft.
Ze komen inderdaad samen naar de praktijk en zitten nu in de wachtkamer.
Samen komen ze binnen.
Metje vertelt dat Mina vanmorgen opeens pijn tussen de schouderbladen gekregen heeft; ze is niet gevallen of zo en heeft haar rug niet gestoten.
Metje had vanmorgen vroeg de rug van haar zus na het douchen nog bekeken maar kon er niks geks aan zien.
Daar wil ik wel wat meer over weten, dus vraag ik aan Mina:
“Hoe is dat zo begonnen?”
“Opeens deed het pijn”, zegt ze.
Ik zie dat Mina er wat bleekjes bij zit, ze is echt niet lekker.
“En hoe voel je je? Ben je er ook niet lekker van?”
Metje antwoordt: “Ze heeft niks gegeten, ze wil niks.”
Ik vraag of Mina ook benauwd is en/of moet hoesten.
Nee dat hoeft ze niet.
Is ze ook verkouden geweest?
“Ach, wie niet in deze tijd”, zegt ze.
“Dan wil ik je graag onderzoeken”, zeg ik en ik sta op.
Ik meet eerst de bloeddruk; die is prima.
Dan vraag ik of ik naar haar borst en rug mag kijken en beluisteren, want pijn tussen de schouderbladen kan van alles zijn.
Metje helpt Mina met het vrijmaken van haar bovenkant.
Wanneer ik met de felle onderzoekslamp op haar rug schijn en kijk, zie ik dat er wat kleine rode verheven bultjes en beginnende blaasjes even rechts van haar wervelkolom zitten. De plekjes lopen iets uit naar onder haar schouderblad.
Ik zeg: “Ach, ik zie het al.”
Heel voorzichtig wijs ik globaal de plek aan waar de bultjes en blaasjes zitten.
“Is dit de plek?’ vraag ik aan Mina.
“Ja, dat is het”, zegt ze.
Metje, die naast mij staat, zegt: “Nou, dat was er vanmorgen nog niet! Wat is dat?”
“Dat is gordelroos, of te wel een Herpes Zoster. Dat treedt meestal op na een periode van verminderde weerstand”.
“Ja”, zegt Metje, “je bent al een poosje verkouden.”
John en Carolien Poldeman – Götte, huisartsen te Elspeet
