Het grootste deel van de wedstrijd domineren, kansen creëren en toch moeten capituleren. Dat overkwam vv Nunspeet zaterdag in Leusden tegen Roda ’46, dat één trapje hoger op de ranglijst prijkte. Zowel in de eerste als in de tweede helft waren er riante mogelijkheden voor Nunspeet om een verdiende voorsprong op het scorebord te toveren. Keer op keer faalden de Nunspeetse aanvallers in scoringspositie voor de vijandelijke doelman.
Het blijkt een heel hardnekkige aandoening. Aan de andere kant kwam Roda ’46 nauwelijks tot uitgespeelde kansen. Dat lukte slechts tweemaal en dat werden ook direct een duo tegentreffers. De Nunspeetse verdediging op de rechtervleugel had, op z’n zachts gezegd, geen gelukkige dag. Na het wisselen van de helften liet Nunspeet de moed niet zakken en stoomde opnieuw regelmatig op naar het doel van Roda ’46. Hetgeen voor de pauze niet lukte, mislukte ook na de thee.
In de jacht op een tegentreffer moest Nunspeet zelfs een derde klap verwerken. Dat Nunspeet in de slotfase uit een rommelige situatie kon scoren was slechts voor het wedstrijdformulier. Ruben Kappers tekende tijdens de invallende duisternis voor deze treffer. Door deze uitslag zakt vv Nunspeet een plaats in de rangorde. Het begin van de 2e periode kent dus voor de formatie van Lucas een matige start. Volgende week speelt Nunspeet thuis tegen het hooggeplaatste FC De Bilt. De aanvangstijd ligt nog niet vast. Dit in verband met de ontwikkelingen op het WK in Qatar. Nadere informatie op de website van vv Nunspeet.
Keizerlijke Observaties; een column.
De kleur van de week.
Black Friday!
Niemand kon erom heen. In welk medium men zich ook wentelde, overal werd je eronder bedolven.
Massahysterie, alsof de warenhuizen en de digitale winkels maar één dag per jaar geopend zijn.
Massaal storten mensen zich in de kooporgie, een geringe korting veroorzaakt grote kortsluiting.
Nog zwarter was het loodzware bericht dat begin van de week op de website van vv Nunspeet verscheen waarin het tragische overlijden van de 18-jarige Julian Daniel Karsten bekend werd gemaakt. Die ingrijpende gebeurtenis was al deels in de nerven van de Nunspeetse dorpsgemeenschap doorgesijpeld. Pijn, leed en verdriet voor de ouders, gezinsleden, grootouders en andere direct betrokkenen. Verbijstering alom.
Ook binnen de verenigingen vv Nunspeet en sv Urk was de draagwijdte van deze klap voelbaar.
Terwijl zwart de kleur van de week werd, stond wel de uitwedstrijd voor vv Nunspeet in Leusden tegen Roda ’46 op de rol. Voor mij was direct heel duidelijk dat in het licht, of beter gezegd in de zware slagschaduw van de gebeurtenis, dit duel totaal onbelangrijk was geworden.
Hoe ongepast zou het in de gegeven omstandigheden zijn om bij een eclatante zege feest te vieren of bij een nederlaag te treuren? Totaal ongepast dus!
Hier slechts de einduitslag: Roda ’46 – vv Nunspeet 3-1, zonder verder commentaar.
Tijdens de zwarte week kon ook ons Oranje helemaal niets aan de sombere kleur veranderen.
Ook daar treurnis. Over het egocentrische gebral van de bondscoach zullen we het maar niet hebben. Hij is, als bondscoach, het resultaat van ijdelheid, lucht en leegte.
Wat rest is deels snel vergeten en voor een ander deel blijvend herinneren.
Dat herinneren staat maandag (28.11) centraal wanneer de begrafenisstoet in stilte over de dodenakker naar de laatste rustplaats van Julian schuifelt.
Alle woorden zijn te klein, elk geluid teveel en alle kleuren kleurloos.
Tijd voor introspectie, reflectie en bezinning. Lees een gedicht en zwijg.
De dichter Eva Gerlach schreef in haar laatste bundel deze regels:
‘Hij durft zijn bed niet uit ‘nachts
ik er niet in
zit beneden
kijk naar het veld, hoe zwart het ligt tussen de sloten
kijk niet naar de barst.’
Indrukwekkend!
Met groet, gedachten en (ondanks alles) een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Comments are closed.