Na de 6-1 nederlaag, van vorige week, tegen SDC Putten vertrok Nunspeet zaterdag jl. voor de belangrijke uitwedstrijd naar Monnikendam. Op het eigen sportpark De Wiltsangh werd een aantal maanden geleden een gevoelige 0-2 nederlaag geleden. Tijd voor revanche!
Het team van onze hoofdtrainer Lucas Hoekman startte in een verrassende formatie. Zo had keeper Sean Poot voor het eerst dit seizoen een basisplaats, keerden Reijer Roelofsen en Enes Keklikoglu terug in de basis samen met de talentvolle youngsters Ruben Kappers, Rik Stokvis en Fabian Zoet.
Nunspeet begon opnieuw ongelukkig, binnen 10 minuten werd er tegen een achterstand aangelopen. Dit keer onterecht doordat een buitenspel situatie niet werd bestraft door de overigens verder goed leidende scheidsrechter.
Nunspeet rechtte hierop de rug en zette een tandje bij, zo was Max Jansen dichtbij de gelijkmaker met een schitterende vrije trap van buiten de zestien meter. Na een kwartier de terechte gelijkmaker, Emiel Goud gaf een voorzet op maat op de inlopende Vincent Huisman die schitterend raak kopte. Even later een goede kans voor Dominique van de Grift, zijn schot werd met moeite gekeerd door de keeper.
De verdiende 1-2 viel een aantal minuten later alsnog. Een door de keeper weggewerkte bal kon op het middenveld worden opgevangen door youngster Rik Stokvis die zich niet bedacht en van grote afstand het doel wist te treffen. Dit betekende tevens de ruststand. Een kwartier na rust was het Emiel Goud die de beslissende 1-3 liet aantekenen. Op een lange bal ging de Nunspeet spits door en wist met zijn linkervoet de bal achter de keeper te werken. Hierdoor boekte Nunspeet een belangrijke overwinning die gelet op het aantal kansen zomaar veel hoger had kunnen uitvallen.
Komende zaterdag start Nunspeet de finalereeks van 5 wedstrijden op het eigen sportpark De Wiltsangh tegen directe concurrente Roda’46.
De gasten uit Leusden hebben slechts 1 punt meer dan Nunspeet. Bij winst zal Nunspeet de gasten dan ook voorbij gaan op de ranglijst en wordt de “gevaarlijke” 10e plaats op de ranglijst achter gelaten. In Leusden werd een 3-1 nederlaag geleden. De wedstrijd begint om 14:45 uur. Iedereen hartelijk welkom!
Keizerlijke Beschouwingen, een column.
Dringen of verdrongen worden.
Wie na de laatste speelronde van dit weekeinde het slagveld van de 1e klasse West overziet, komt tot de wonderlijke conclusie dat vv Nunspeet zich in de bizarre constellatie heeft gemanoeuvreerd dat vijf wedstrijden voor het einde van de competitie zowel degraderen als promoveren tot de mogelijkheden behoren. Nu bungelt men aan een rafelig draad dat afzinken moet voorkomen, terwijl men tevens nog meedingt naar de laatste periodetitel. Een titel die toegang geeft tot het spelen van promotieduels. Nunspeet draait duizelig mee in een buitenissige tombola!
Zaterdag voegde Nunspeet in en tegen Monnickendam drie belangrijke punten aan het schamele totaal toe. Een verdiende overwinning tegen een kabouter met beperkte kwaliteiten.
In de reeks van de laatste zeven duels kwam Nunspeet slechts tweemaal tot een positieve opbrengst en wel tegen de allerlaatste en voorlaatste opponent in de rangorde. Daarmee kan Nunspeet zich dwergendoder wanen, doch deze titel moet gedeeld worden met vele andere clubs in deze divisie die hetzelfde volbrachten. Een monster zonder waarde.
Het is voor Nunspeet een zegen dat voetbal geen jurysport is waar gekeken wordt naar de moeilijkheidsgraad of de uitvoering. Alleen het saldo van gescoorde en geïncasseerde treffers telt. Aan de uitvoering valt nog heel wat te schaven en te schuren voordat er glans verschijnt.
Natuurlijk het gaat om de gewonnen wedstrijd, echter wat er zich in aanloop en in de periferie daar naartoe afspeelt is voor een columnist heerlijke kost.
Zo liet technisch hoofdverantwoordelijke Lucas Hoekman weten dat er voorafgaande aan de wedstrijd ‘een bommetje was gegooid’. Het slachtoffer van deze aanslag was doelman Jardi Niebeek.
Idealiter zou een team moeten functioneren als een gezond, goed getraind en uitgebalanceerd gevoed lichaam. Als dat niet zo is dan blijkt soms een ingreep onvermijdelijk. Dan lijkt mij een operatie met chirurgische precisie en veel beter middel dan het gooien van een bom.
Een dergelijk explosief discrimineert niet en fragmenteert veelal waardoor er meer schade ontstaat dan gewenst. In een wijde omgeving ontstaan er breuklijnen.
De gevolgde handelswijze is onterecht en doorzichtig. Als men de recente dramatische duels onder de loep legt dan moet de conclusie zijn dat de doelman hieraan maar heel beperkt voor verantwoordelijk is. Het is lekker comfortabel om de doelman te vervangen als er een alternatief beschikbaar is. Het is een loos gebaar gekleed in valse retoriek. Een groot deel van de aanvallers wegexploderen zou van veel meer moed getuigen en redelijker zijn geweest. Dat is de falende linie!
Door het ontbreken van gekwalificeerde vervangers ontsnappen deze aanvallers aan deportatie.
Dan maar de voorste linie van het 2e team of van de A-selectie. Dat zou van consequent en moedig handelen van het trainerstrio getuigen. Maar ja, de ego’s van een vertrekkend trainersgilde….
Een eerdere bom zorgde er al voor dat spits Maikel van der Wijk uit de selectie van vv Nunspeet werd geknald. Het is een curieuze en bedenkelijke vorm van teammanagement.
Het is onduidelijk hoe de ontstane turbulentie uitpakt in het laatste cruciale deel van de competitie.
De terugkeer van Reijer Roelofsen en Enes Keklikoglu in het elftal is in ieder geval een positieve ontwikkeling. Verder blijkt Max Jansen op het centrale deel van het strijdperk ook goed uit de voeten te kunnen. Spits Vincent Huisman en vleugelaanvaller Emiel Goud vonden weer eens het net, maar zijn verdwaalde zwaluwen die nog geen zicht op zomerse warmte leveren. Ook de jonge Rik Stokvis scoorde op gewiekste wijze. Hij moet verder ontwikkelen en heeft daar nog een heel voetballeven de tijd voor. Het begin is in ieder geval moed- en hoopgevend.
Zes clubs, waaronder Nunspeet klitten samen binnen twee punten. Nu maar hopen dat het kluwen zo ontrafelt dat Nunspeet zich naar boven dringt en niet verdrongen wordt naar kantlijn. De uitkomst is even spannend als onzeker!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Max Janssen op het middenveld was eigenlijk al langer duidelijk dat dat een goede zet zou zijn. Jongen heeft de beste traptechniek en kan vanuit elke hoek raak schieten.
En van der Wijk blaakte niet over van inzet, misschien volgend jaar als herboren onder de nieuwe trainer?
Te veel geblesseerden en daardoor nooit een vast team waardoor er kwaliteit word gemist.
wederom een mooi stukje kees en ik ben het met je eens dat de trainer de makkelijkste weg heeft gekozen .
de keeper is wekelijks 1 van de betere dus het blijft een rare beslissing
maar de winnende trainer heeft meestal gelijk
Nunspeet verloor in Putten met 6 – 1.
De enige die in die wedstrijd een voldoende haalde was de keeper.
En wie wordt er geslachtofferd? Juist ja, de keeper!
Wie het nog begrijpt mag het zeggen.
Comments are closed.