Vorige week, in de eerste bekerronde van de districtsbeker, kwam vv Nunspeet goed voor de dag met een keurig gelijkspel tegen de sterke 1e-klasser WHC uit Wezep. Met die bagage op zak werd zaterdagmiddag de strijd aangegaan in de uitwedstrijd tegen SVI in Zwolle. Alom optimisme. Aan het eind van de middag was daar weinig meer van over.
Nunspeet begon weliswaar veelbelovend en kwam dankzij de gewiekste Jonathan van ’t Hof op een voorsprong. Nog voor de pauze sloeg SVI toe. Eerst nadat Nunspeet een hoekschop niet afdoende verdedigde en niet veel later volgde tweede Zwolse treffer door een harde schuiver in de uiterste hoek.
Na de pauze voerde trainer Pluim een aantal wijzigingen door die echter slecht uitpakten. Door onzorgvuldig uitverdedigen kwam SVI zelfs op een 3-1 voorsprong. De Veluwenaren mochten van geluk spreken dat de 4-1 uitbleef door een gemiste strafschop van SVI. Nadat Asse Visscher een tweede Nunspeetse treffer liet aantekenen gloorde er enige hoop.
Het Nunspeet spel zakte naar een heel matig niveau. Kort voor het eindsignaal vuurde de Zwolse speler Lars Brands een zondagsschot de ruimte in dat pardoes achter doelman Jardi Niebeek in het doel plofte. De 4-2 nederlaag was daarmee een feit. Nunspeet staat nu in de poule op de laatste plaats en kan alleen een ronde verder komen wanneer er volgende week zeer ruim bij sv Nieuwleusen wordt gewonnen. Met het vertoonde spel tegen SVI lijkt dat een utopische opgave.
Aanvang in Nieuwleusen om 14.30 uur.
Keizerlijke beschouwingen, een column.
Fabrieksinstellingen.
Je kent ze wel die computers, wellicht heeft u zelf ook een dergelijk gelikte kast op het bureau staan, die nog wel vlot opstarten en waar je vrolijk mee aan de slag gaat. De eerste taken kunnen nog redelijk worden uitgevoerd, maar snel daarop slaat de digitale malaise toe. Bestanden worden niet gevonden, pagina’s openen steeds trager, de verbinding met het net valt weg, foutmeldingen volgen elkaar op, de toetsen beginnen een eigen leven te leiden en het hele systeem dreigt vast te lopen.
Je probeert van alles; virus- en malwarescan uitvoeren, schijfopruiming toepassen, dubbele bestanden verwijderen, defragmenteren en de software bijwerken. Niets leidt tot herstel en verbetering.
Zaterdagmiddag in Zwolle bleek het eliteteam van vv Nunspeet zo’n computer. Een acceptabel begin met redelijk voetbal en een geraffineerde treffer van Jonathan van ’t Hof, momenteel de gevaarlijkste aanvaller aan Veluwse zijde. Van grote dominantie was zeker geen sprake en doelman Jardi Niebeek moest tweemaal reddend in actie komen om de gelijkmaker te voorkomen.
De voorsprong zorgde bij de Nunspeters niet voor rust, stabiliteit en vertrouwen. Integendeel, de kwaliteit van het spel ging in volle galop bergafwaarts.
De score van SVI liet dan ook niet lang op zich wachten. Het verdedigen van corners is niet de grootste kwaliteit bij Nunspeet en het was dan ook niet verwonderlijk dat uit een hoekschop de vereffening van de stand op het bord verscheen. Dat de flankverdedigers bij Nunspeet niet hun beste dag hadden leidde nog voor de rust tot een achterstand.
Hoofdtrainer Werner Pluim voelde zich tijdens de thee genoodzaakt om het geheel te resetten, enkele applicaties te verwijderen en met een nieuwe configuratie te herstarten.
Helaas bleek dat eerder een verzwakking dan een versterking. De onderlinge afstemming was totaal verdwenen. Samenhangende en coherente acties waren uiterst zeldzaam. De volgende tegentreffer werd op pupillenniveau aan SVI cadeau gedaan. De fatale opbouwziekte, die als een epidemie het hedendaagse voetbal in haar greep heeft, sloeg ook bij Nunspeet toe. Doelman Jardi Niebeek splitste op rampzalige wijze Bram van de Worp de bal in de voeten, die onder druk de vierkante bal verspeelde en het net zag bollen. Stop met die opbouw, hanteer de lange bal!
De laatste tegengoal van SVI was een casinotreffer. Heel veel geluk en weinig wijsheid. Om de Zwolse verdediging te ontlasten werd de bal domweg naar voren geknald en tot ieders verbazing werd het doel getroffen.
Ik krijg steeds meer de indruk dat vv Nunspeet opgesloten leeft in een volkomen misplaatst superioriteitsgevoel. Er zweven aannames dat Nunspeet vorig seizoen onfortuinlijk en onterecht gedegradeerd is en dat men eigenlijk in de 2e klasse niet thuis hoort. Daarmee heeft men zichzelf een promotiedruk opgelegd waaraan ze nu al, voordat de competitie is begonnen, aan onderdoor dreigt te gaan. De irritatiefactor is heel erg hoog, nog hoger dan beschermingsfactor zaterdag tegen de felle zon. Het misnoegen komt tot uiting in opstootjes en bewust opgezochte confrontaties.
De twee nieuwe voorwaartsen, Asse Visscher en Dean van Ooijen brengen Nunspeet nog niet wat er van ze verwacht wordt. In dit laatste duel tegen SVI was Asse Visscher de verpersoonlijking van frustratie en irritatie. Hij vergat te voetballen en ging over tot een partijtje Grieks-Romeins worstelen. Hij hangt, duwt, trekt en kleeft aan zijn bewakers. Hij is heel druk met armen en handen, terwijl zijn voeten te kort schieten. Hij poogde een octopus of een wurgslang te imiteren, daarbij steeds irritant reagerend naar tegenstanders en arbitrage.
Voor die praktijken heeft men de poort van ‘De Wiltsangh’ niet voor hem opengezwaaid.
Er nu is nog tijd voor bezinning en zelfreflectie. Laten we weer gaan voetballen in plaats van dansen op de vulkaan.
Trainer Werner Pluim had deze keer vrijwel dezelfde selectie ter beschikking als vorige week tegen WHC. Alleen Emiel Goud was niet fit genoeg om te starten. Dat had enige omzettingen tot gevolg die direct de kwetsbaarheid van het team openbaarde. Spelers op hun niet natuurlijke posities lieten het team wankelen en uiteindelijk omvallen. Eén ontbrekende aanvaller toont de broosheid van het Nunspeetse voetbalhuis aan.
Er resten slechts enkele opties: Afsluiten dit systeem, terug naar de fabrieksinstellingen en frisse en veilige software installeren. Volgende week proefdraaien uit tegen Nieuwleusen, in waarschijnlijk de laatste bekerconfrontatie van dit seizoen.
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
In het verslag van de wedstrijd staat vermeld dat vv Nunspeet bij een ruime overwinning komende zaterdag nog een kans heeft om de volgende bekerronde te halen.
Die kans heeft de KNVB vv Nunspeet ontnomen vanwege het tumult in de wedstrijd tussen Nunspeet en WHC.
Beide verenigingen krijgen een punt aftrek in de bekercompetitie voor ongeregeldheden tijdens hun onderlinge wedstrijd.
Verder zijn er boetes uitgedeeld en zijn er drie spelers geschorst. Eén Nunspeetse speler en twee van WHC.
Nunspeet is daardoor al uitgeschakeld voor een vervolg in de beker, terwijl Nieuwleusen nu al zeker is van plaatsing voor de volgende ronde.
Zaterdag dus een strijd om ‘des keizers baard’ en dat vindt deze Keizer erg jammer!
Er rest maar één opdracht: Gedraag je!
Ik dacht dat het klaar was met bovenstaande onzin. Helaas toch weer in de pen gekropen
Ik dacht dat het klaar was met bovenstaande onzin. Helaas toch weer in de pen gekropen.
Het altijd maar afkraken en kleineren van spelers, ook van spelers die hier nog maar net zijn.
Ga lekker achter je club staan, voor zover het jouw club is, Kees.
De waarheid mag / moet gezegd worden.
Het altijd maar verkondigen van goed nieuws is de schijn ophouden, terwijl het al jaren bergafwaarts gaat met het 1e elftal, je niet blind staren op wat 2 jaar geleden is gebeurd toen alles mee zat en je per ongeluk 2e werd.
Kritiek kan men maar moeilijk verdragen binnen de vereniging, alleen wedstrijdverslagen met een positief resultaat worden nog maar geplaatst op de website.
Volgend jaar is de vereniging 100 jaar, je moet oppassen dat je dan niet in de 3e klasse speelt tegen bal op het dak 38.
Het is triest om te zien hoe het is afgegleden.
Comments are closed.