NUNSPEET – Deze uitspraak doet waarnemend burgemeester Céline Blom, nadat ze een week in functie is en ze meent het. In het gesprek wordt duidelijk dat ze zich in haar nieuwe functie uitstekend op haar plaats voelt: ,,Nunspeet voelt een beetje als thuiskomen. Geboren en getogen in Barneveld hebben beide gemeentes veel overeenkomsten qua sfeer en gemeenschapszin. Dat heb ik al snel kunnen waarnemen bij het geweldige sportevenement de Keiler, maar ook bij de indrukwekkende onthulling van het oorlogsmonument op de Kolk. Ik heb al met veel mensen mogen spreken en Nunspeet voelt voor mij als een warm bad”, aldus burgemeester Céline Blom.
Ze is geboren en getogen in Barneveld in het zelfde jaar dat Nunspeet zelfstandig werd en woont sinds enkele jaren in Apeldoorn. Groeide op in een Rooms-Katholiek gezin. Ze heeft twee oudere broers. Céline: ,,Ik was de jongste in het gezin en dat gaf veel voordelen. Ik denk dat ik in die jaren als meisje meer mocht dan mijn broers, al was het wel zo dat mijn broer bij het stappen een oogje in het zeil moest houden, maar dat vergat hij wel eens….. Ik was best ondernemend en wilde ook mijn vleugels uitslaan en meer van de wereld ontdekken. Na het VWO aan het Johannes Fontanus College in Barneveld ben ik op 16-jarige leeftijd naar het buitenland gegaan. Ik had behoefte aan meer uitdaging. Ik studeerde erg gemakkelijk en verveelde me op het VWO eigenlijk een beetje. Ik werd daar onvoldoende uitgedaagd.
United World College
Van een decaan kreeg ik de tip om naar Wales te gaan naar het United World College in LLantwit Major, daar zou ik genoeg uitdaging vinden. (Dit college heeft ook koning Willem Alexander gevolgd en studeert nu ook prinses Alexia er). Het bijzondere van dit college is dat het is opgezet door Kurt Hahn, een Duitse onderwijs filosoof, die geen oorlog meer wilde. Direct na de Tweede Wereldoorlog was zijn gedachte: ,, als ik nou internationaal jongeren bij elkaar breng die oud genoeg zijn om uit huis te gaan maar nog jong genoeg om elkaar te beïnvloeden en samen te leren, onderwijs te genieten en maatschappelijke dingen doen, dan maak ik misschien wel een klein beetje een mooiere wereld’. Het was voor mij een mooie kans, ik werd geselecteerd en kreeg een beurs en heb twee jaar dit internationaal onderwijs gevolgd en het VWO daar afgemaakt. Dat heeft mij zeker gevormd. Er zijn whats-app groepen uit ontstaan en we bespreken met elkaar ook nu nog allerlei onderwerpen uit het wereldgebeuren als corona, klimaat, de oorlog in Oekraine en meer. Dan zie je het uit perspectieven vanuit de hele wereld en ga je breed denken.
Aan het werk
Terug in Barneveld ben ik uiteindelijk gaan werken in het Human Resource Management. Vanuit dit werk ben ik allerlei opleidingen gaan doen. De rode draad daarin was al gauw jeugd en jongeren. Heb lange tijd gewerkt bij Scouting Nederland en daar een systeem opgezet waarmee vrijwilligers veel meer erkend en door ontwikkeld werden. Ook was ik actief als bestuurslid om een trainingspoot op te zetten vanuit de gedachte van het United World College. We zijn trainingen gaan ontwikkelen op VMBO scholen in wijken waar mensen het minder goed hadden om kinderen van die scholen in hun kracht te zetten en meer eigenwaarde te laten ontwikkelen”. Opvallend is dat Céline Blom deze term ook verder in het gesprek vaker gebruikt. Mensen in hun kracht zetten lijkt een rode draad in haar leven en haar werk. Een mooie eigenschap die ook zeker in haar nieuwe functie als burgemeester waardevol zal zijn. Céline vervolgt: ,,Een volgende stap was de VO-raad waar ik aan de onderwijskant zat en waar ik me bezig hield met sociaal- en fysieke veiligheid van leerlingen uit het voortgezet onderwijs in Nederland om vandaaruit als bestuurder terecht te komen in het passend onderwijs. Dat gaat om alle kinderen die extra hulp nodig hebben, zowel in het regulier onderwijs als kinderen die het speciaal onderwijs volgen”. Tot afgelopen maand mei was Céline directeur-bestuurder van een samenwerkingsverband met 24 schoolbesturen en 6 gemeenten. Daarmee heeft ze ruime ervaring opgebouwd in politiek bestuurlijke- en toezichthoudende functies.
De terugkeer naar Barneveld heeft naast een werkend bestaan ook andere gevolgen gehad. Céline werd verliefd op haar buurjongen en trad met hem in het huwelijk. Op haar 24e werd ze moeder van een zoon en later werd ook een dochter geboren. Het huwelijk hield geen stand en inmiddels woont ze samen met haar huidige partner en wonen ze sinds enkele jaren in Apeldoorn.
Politiek actief
Misschien toch als gevolg van het verblijf in Wales en de behoefte om mee te helpen aan een betere wereld is Céline actief geworden in de politiek. Hier ligt ook een heel persoonlijke ervaring aan ten grondslag. Op haar 37e werd zij getroffen door een hartstilstand en moest worden gereanimeerd. Céline:,,Ik weet nog dat ik met het overleven dacht dat het heel anders had kunnen aflopen en wat had ik dan achtergelaten. Ik was nog niet zo tevreden. Mee willen helpen om de wereld wat beter te maken zoals in het United World College was geleerd werd toen weer in kracht gezet en is voor mij mede een leidraad geweest waardoor ik in de politiek ben gegaan. Als meisje had ik al een droom: als ik later groot ben wil ik burgemeester worden. Die wens is dan ook steeds praktischer en reëler geworden. Ik was in Barneveld bestuurslid bij Pro ’98 en hoewel dat geen volksvertegenwoordigende functie was werd ik toch benaderd om me te kandideren als statenlid in Gelderland. Dat ben ik zeven jaar geweest. In de tweede helft van die periode kreeg ik een aantal functies die mij hebben geholpen met bestuurlijke ervaring op te doen. Zo werd ik onder meer plaatsvervangend voorzitter van de Provinciale Staten, werd voorzitter van de agendacommissie en van de herijkingscommissie. Ik heb me sterk ingezet voor onderwijs en arbeidsmarkt. De laatste tijd is er veel veranderd op dit punt. Nu zijn overal te weinig arbeidskrachten voor de uitdagingen waar we voor staan. Daarom vind ik het nu ook belangrijk om extra aandacht te geven aan praktisch geschoolde mensen en die in hun kracht te zetten. Dit is één van mijn speerpunten”.
Alle activiteiten van Céline Blom zijn niet onopgemerkt gebleven. Wel geeft zij zelf aan dat je als je ambities hebt en iets wilt bereiken, dat ook wel kenbaar moet maken. Een aantal keer heeft zij het voorzitterschap in Provinciale Staten mogen uitvoeren, wat normaal door de Commissaris van de Koning werd gedaan. ,,Dat was voor mij wel een kans om te laten zien wat ik in huis had. Dat heeft zeker wel geholpen. Ik heb laten weten wat ik wilde ,als ik groot was geworden: burgemeester!. Ik was al geselecteerd en ook gestart met het door Binnenlandse Zaken georganiseerde ontwikkelprogramma om burgemeester te worden. Ik wilde burgemeester worden omdat je in die rol mogelijkheden ziet om de wereld een beetje beter achter te laten. Daarnaast komen in deze rol veel zaken bij elkaar. Je bent voorzitter van de raad en het college, je bent verantwoordelijk voor openbare orde en veiligheid en je bent boegbeeld als er iets gebeurt en dan ben je de burgermoeder in mijn geval die bij de inwoner gaat staan. De combinatie van dit alles vind ik zelf een mooie manier om mijn bijdrage te leveren en past bij me.
En toen werd het Nunspeet. Dat gaf een gevoel van thuiskomen. Ik herken hier veel dingen vanuit mijn opvoeding en tijd in Barneveld. Ik ben Rooms-Katholiek opgevoed en dat is duidelijk een minderheid, zeker in Barneveld, maar heb wel altijd onderwijs genoten op protestantse scholen en weet wel hoe de dingen gaan en ben wel gewend aan de zondagsviering, dat is voor mij heel normaal. Ik heb in de eerste week al direct een prachtige kant van Nunspeet mogen zien, dat voelt als een warm bad”. Op de vraag of ze denkt na een jaar waarnemerschap de definitieve burgemeester van Nunspeet te worden komt uiteraard een politiek correct antwoord: ,,Ik kan me daarvoor kandidaat stellen, maar het is nu totaal niet aan de orde. Ik ga nu eerst met heel veel plezier mij het komende jaar inzetten voor deze mooie gemeente”.
Door AG. Foto’s Maarten van de Biezen.
