NUNSPEET – De verscheidenheid aan kunstenaars in Nunspeet blijft verbazen. Schilders, beeldhouwers, houtbewerkers en meer, ze geven volop inhoud aan het begrip kunstenaarsdorp. In deze rubriek Ineke Pluim, die zich heeft toegelegd op kunstwerken met potlood en pastelkrijt en daarmee verrassend mooie beelden creëert, waarbij dieren en de laatste tijd vooral de wolf centraal staan. Afkomstig uit Hilversum is ze eind jaren ’90 met haar ouders neergestreken in Nunspeet. Als zorgmedewerker bij Zorggroep Noordwest Veluwe is zij werkzaam in het Wijk Ontmoetings Centrum (WOC) de Binnenhof waar zij als professional zich bezighoudt met activiteiten voor de bezoekers daar.
Creatieve erfenis
Ineke:,,Ik denk dat ik de creativiteit van mijn moeder heb geërfd. Als beheerders van een kleinschalig zorgcentrum waren zij ook vaak bezig met creatieve dingen en vooral mijn moeder schilderde graag allerlei voorwerpen en de opbrengst was dan voor de stichting Adullam. Het schilderen werd helemaal haar ding. Ik werd dus al vroeg bekend met creatieve activiteiten en ging als 14-jarige vaak met haar meedoen. We zijn veel samen gaan schilderen en vooral aquarellen en acryl van stillevens en landschappen. De middelbare school volgde ik in Amersfoort om vervolgens de studie activiteitenbegeleiding te volgen. Dat is de richting die nu ook prima past bij mijn werk. Na het overlijden van mijn moeder heb ik lange tijd niets meer aan schilderen gedaan, maar na een aantal jaren begon het toch weer te kriebelen en ben ik dieren gaan schilderen met olieverf.
Passie voor dieren
Ik hou van dieren en vind ze heel puur en mooi qua vacht en hun uitdrukking. Ik ben les gaan nemen in Elburg bij Gerard ter Horst en maakte daar deel uit van een leuke groep. Ik heb dat zo’n tien jaar gedaan. Ook heb ik nog en poosje les gehad van Piet Bruins, in Nunspeet geen onbekende.Toch bleef ik altijd op zoek. Met verf en vooral olieverf kon ik naar mijn idee niet goed overbrengen wat ik wilde. Toen kwam de coronacrisis en kwamen de lessen te vervallen en ben ik thuis met potloden gaan werken en dat gaf mij zoveel voldoening dat ik er niet meer mee ben gestopt. Na enige tijd miste ik wel de groep en ben teruggegaan naar Elburg en nam mijn verfspullen weer mee. Al gauw ontdekte ik dat ik dit niet meer moest doen, ik ben een echt potlood mens. Ik blijf naar de lessen gaan al kan Gerard ter Horst. Hij kan mij niet helpen met de techniek, maar wel met lichtval, de compositie, kleur en opbouw”. Dan toont ze een aantal werken van schapen en wolven zo ontzettend mooi dat het nauwelijks is te geloven dat het met potlood en krijt is vervaardigd. Ware kunstwerken, die inmiddels ook gretig aftrek vinden via internet. Ineke:,,Met potlood kun je veel gedetailleerder werken dan met verf. Daar komt bij dat ik met verf weinig geduld heb. Met potlood kun je constant blijven werken en hoef je niet te wachten tot het droog is”. Haar kunstwerk is niet onopgemerkt gebleven want met regelmaat worden haar werken via internet verkocht.
De laatste tijd vervaardigt Ineke steeds vaker getekende schilderijen van de wolf. Aanleiding is de dood van een wolf die in de omgeving van Epe was aangereden. Ineke: ,,Ik ben erg begaan met dieren en vond dit vreselijk. Als een soort ode aan de wolf ben ik deze dieren gaan tekenen, gewoon om te proberen. Wie schets mijn verbazing dat er via internet direct interesse voor was. Blijkbaar is het een actueel item, want als ik enkele tekeningen op internet zet, zijn ze in korte tijd verkocht. Hoe leuk kan het zijn.
Een wolven kalender
Ook de Werkgroep Wolf Nederland ontdekte mijn tekeningen en vroegen of ik voor hen een kalender wil maken met dertien wolven. Soms gaat het me wel aan het hart als ik sommige werken verkoop, daarom maak ik van elke tekening ook een foto voor mezelf. Toen de eerste tekening van de wolf werd verkocht had ik een brok in de keel. Natuur raakt me erg en door mijn tekeningen hoop ik ook iets te kunnen betekenen om respect voor de dieren en de natuur over te brengen. We moeten ons bewust zijn van het belang van de natuur. Dat is ook mijn drive om dit te doen. Als dit werk met de wolven klaar is heb ik ook zin om iets van de Veluwe te gaan tekenen. Ook tekenen van honden en van uilen staan op mijn lijstje. Die vacht en die veertjes, het lijkt me geweldig om te doen. Het is voor mij allemaal nieuw en al doende gaat er een wereld voor mij open. Ik ben ook blij dat ik mensen blij kan maken met mijn tekeningen. Dat kan ook door middel van kaarten die van mijn tekeningen worden gemaakt. De Werkgroep Wolf Nederland regelt voor mij de verkoop, waarbij een deel van de opbrengst is bestemd voor de werkgroep. Daarmee steun ik dus ook een nuttig doel, want niet alleen de schapen moeten worden beschermd tegen de wolf, maar ook de wolf verdiend bescherming. ,Een veilig schaap is een veilige wolf’. Dat is de missie van de werkgroep, dat geheel uit vrijwilligers bestaat en die steun ik graag”.
Door AG. Foto’s Maarten van de Biezen.
