‘Ameland is echt ons eiland’
NUNSPEET – Als dat niet gemakkelijk is: André Heijkamp woont zo dicht bij het gemeentehuis, dat hij lopende naar zijn werk kan. Maar deze stappen in wandeltempo zijn natuurlijk niets in vergelijking met de hardlooprondjes die de gemeentesecretaris twee keer per week maakt. Als om zeven uur de wekker afloopt is het vaste prik dat tijdens het ontbijt de Stentor eerst doorgespit wordt. Eenmaal op het gemeentehuis aangekomen begint om negen uur het werk, wat vooral bestaat uit overleg, overleg en……. overleggen. ,,Ja ik moet veel overleggen, maar ik vind mijn werk leuk en bovendien wil ik graag weten wat er speelt,’’ beaamt hij. Maar wat doet een gemeentesecretaris eigenlijk precies? Dat legt André haarfijn uit: ,,Je kunt mijn baan vergelijken met een groot bedrijf waar naast de directeur ook een raad van bestuur en commissarissen werken. Als vergelijking ben ik dan binnen de gemeente, waar het de organisatie betreft, de directeur van de raad van bestuur en is het college van burgemeester en wethouders een soort raad van commissarissen. De gemeentesecretaris is de eerste adviseur van het college van burgemeester en wethouders en geeft leiding aan de ambtelijke organisatie. Daarbij is mijn collega Pieter Klein directeur bedrijfsvoering. De gemeentesecretaris richt zich vooral op het college en collega Pieter Klein wat meer op de ambtenaren. Het is dus niet zo dat ik de baas ben van alles en iedereen,’’ lacht hij. ,,Het is een brede, veelzijdige, maar drukke functie. Ik werk al heel lang bij de gemeente Nunspeet, voorheen was ik directeur bedrijfsvoering en toen de voormalig gemeentesecretaris met pensioen ging, heb ik op die functie gesolliciteerd. Het collegae zag mij gelukkig wel zitten als opvolger.’’ Ondertussen werkt André al vierenhalf jaar met heel veel plezier als gemeentesecretaris. Zoals gezegd moet André veel overleggen en vergaderen. Een willekeurige maandagmorgen begint al om negen uur met overleg met griffier Jan van den Broek en raadsadviseur Nico Kokkes. Met hen neemt hij onder andere de agenda’s van de raad en de raadscommissies door. Vervolgens is directeur bedrijfsvoering Pieter Klein aan de beurt en wat dan besproken wordt kan variëren van personeels- en organisatiezaken tot aan allerlei andere zaken die spelen zoals nu bijvoorbeeld de begroting. Elke week heeft André overleg met de burgemeester Céline Blom en ergens tussen tien en half drie overleg met één of twee van de negen teammanagers. De wethouders spreekt hij eens per twee weken. Terwijl zijn collega’s in de kantine eten, loopt André even naar huis om daar te lunchen. Om kwart over een is hij weer terug en kan hij tijd besteden aan het doornemen van mails en eventueel gesprekken afronden. André: ,,Afhankelijk van de agenda maak ik een rondje door het gemeentehuis. Soms is er iemand jarig en soms heeft iemand iets meegemaakt en dan wil ik daar even met diegene over praten. Als het wat langer duurt doe ik dat op mijn kamer. Maar als iemand van het college bijvoorbeeld op werkbezoek gaat, dan ga ik ook wel eens mee. Op donderdag heb ik secretarissenoverleg met de collega’s uit Elburg, Oldebroek, Hattem en Heerde; ik zit verder in het bestuur van de Vereniging van Gemeentesecretarissen; daar zijn er ruim 300 van in het land en daar moet ik ook af en toe voor op pad. En dan is er nog eens per maand overlegvergadering van de ondernemersraad en alles wat er op dinsdag in het college is besproken vertel ik op woensdag tijdens het managementoverleg wat dan plaatsvindt.’’
Zijn er nog aspecten die hij minder vindt aan zijn baan? ,,We werken hier met 220 collega’s en dan maak je hele mooie dingen mee, maar ook soms in de privésfeer hele vervelende dingen. Dat hoort erbij en daar loopt niemand voor weg, maar dat is soms heel verdrietig. En we moeten gewoon eerlijk zijn: er gaat heel veel goed, maar een enkele keer lopen dingen niet goed. We staan erom bekend dat we een hele loyale groep prima ambtenaren hebben. We zijn niet voor niets twee jaar geleden bij het ‘medewerkers tevredenheidsonderzoek’ onder alle Nederlandse gemeenten werkgever van het jaar geworden. En toch gaat er soms iets niet goed. Gelukkig zijn we veerkrachtig en lossen we veel op. Maar ik ga elke dag met plezier naar mijn werk. De grootste uitdaging van ons werk is eigenlijk dat we het nu goed doen, maar we moeten het morgen en overmorgen ook goed doen. Er zijn veel uitdagingen. Kijk maar naar de wooncrisis, de vluchtelingenopvang, het klimaat, de stikstofproblematiek. Het komt allemaal op ons bordje. Het is erbij gekomen en is best een grote opgave voor ons. We hebben goede mensen, dat meen ik echt, maar we moeten er goed naar kijken hoe we dat op een goede manier de komende tijd verder krijgen. Ik prijs me gelukkig dat Nunspeet een heel stabiele gemeente is en dat we er financieel goed voor staan.’’
Doorgaans keert André rond 17.30 huiswaarts. Hij geeft eerlijk toe dat hij af en toe wel eens kookt, maar dat zijn vrouw er toch echt beter in is. ,,Op maandagavond ga ik vaak eerst mijn hardlooprondje maken,’’ vertelt hij. ,,Ik heb altijd gevoetbald, maar dat is nu voorbij, dat doe ik niet meer. Ik ga nog wel vier, vijf keer per jaar naar Feyenoord, daar ben ik vrij fanatiek supporter van. Tegenwoordig ga ik één of twee keer per week naar de sportschool en ga ik twee keer per week hardlopen. En verder kijk ik ’s avonds graag een beetje TV, maar doorgaans liggen we rond elf uur op bed. Een dag per maand probeer ik vrij te houden om samen met mijn vrouw een leuk uitstapje te maken, en daarnaast gaan we graag naar Ameland, dat is echt ons eiland. Maar ook Zuid Limburg vinden we leuk. Door corona zijn vakanties een beetje in het slop geraakt, maar toch hopen we deze winter weer naar Ameland te kunnen gaan. Daar wordt eind december een hardloopwedstrijd gehouden, waar ik samen met een stel vrienden aan meedoe. Er zijn geen regels, de één loopt twee kilometer en de ander loopt een halve marathon en dat doen we al tien jaar met elkaar. Op zaterdagmorgen lees ik graag het NRC met een kopje koffie erbij. Daarna ga ik wel eens meestal naar mijn oudste zoon kijken, die voetbalt in ’t Harde in het G-team. Onze jongste zoon woont elders in het land dus daar gaan we ook regelmatig op bezoek. En de verdere familie woont in de buurt van Den Helder en Hilversum, dat willen we onderhouden, maar dat kost ook de nodige tijd. Al met al ben ik een tevreden mens.’’
Door Ank Herstel. Foto’s Maarten van de Biezen.
