TERSCHUUR – Onder de rook van Barneveld ligt het plaatsje Terschuur. Deze plaats is vooral bekend van het Ambachten en Speelgoed Museum, maar verbergt een goed bewaard geheim. Violiste Charlotte Bon is eigenares van Landerij Esveld. Dit landgoed ligt midden in een oase van rust en stilte, omringd door boerderijen, bossen, weilanden en slootjes. Charlotte toerde jarenlang de wereld over in tal van internationale symfonie- en kamerorkesten. Daarnaast initieerde ze haar Wiener Melange orkest, ensemble Fantastique en produceerde zij jarenlang het jazzfestival ‘Jazz below the Sea’ in Almere.
In haar zoektocht naar een nieuw onderkomen, enige jaren geleden, viel haar oog op een pand met daarin een enorm mooie zaal. Haar plan was om op zo’n plek Nederlandse kunst en cultuur te gaan promoten. Achteraf bleek het om de voormalige woning van kunstschilder Herman Gordijn te gaan. Nadat Charlotte eigenares van het pand werd, heeft ze bijna alles wat ze daarin aantrof in de authentieke staat gelaten. De enorme zaal, het voormalige atelier van Gordijn, heet nu de Herman Gordijn zaal en die leent zich uitstekend voor het geven van presentaties en kunsttentoonstellingen. Het plan van Charlotte is om middels allerlei projecten belangstellenden kennis te laten maken met verschillende facetten van kunst en cultuur. Inmiddels is de eerste verkooptentoonstelling van negen beeldhouwers van Beeldhouwers.Nu achter de rug. De expositie is voorbij, maar sommige kunstenaars hebben hun werk in de Herman Gordijnzaal achtergelaten. Samen met de eigen werken die Charlotte in de afgelopen jaren wist aan te kopen, is het een ruimte geworden die niet onderdoet voor een museum voor hedendaagse kunst. ,,Maar het is niet alleen een galerie,’’ benadrukt Charlotte. ,,Ik geef speciale presentaties en rondleidingen aan groepen van minimaal 15 personen.’’ Onlangs mocht De Veluwse Courant op haar uitnodiging zo’n presentatie bijwonen. Het werd een mengeling van verwondering, bewondering, verbazing en humor.
Langzaam druppelt de boerderij vol met belangstellenden. Ongeveer 20 mensen lopen aarzelend met hun kopje koffie door de grote zaal. Voor een leek is het soms moeilijk om ‘kunst’ te onderscheiden van gewone gebruiksvoorwerpen en hier lijkt alles verweven met elkaar. Charlotte speelt ondertussen viool, terwijl iedereen plaatsneemt in de gemoedelijke banken en gemakkelijke stoelen die kriskras in de zaal staan opgesteld. Iedereen luistert ademloos toe, als Charlotte vertelt over haar leven als violiste, de manier waarop ze te werk gaat als ze een nieuw stuk moet instuderen, haar zoektocht naar het pand en haar passie voor kunst. Ze blijkt een enorme liefhebber te zijn van Nederlandse schilders en gek te zijn van moderne kunst. ,,Als je kunst in huis hebt, dan ga je er van houden,’’ stelt ze. En dat ze van de kunst in haar huis houdt, blijkt wel als ze een rondgang maakt langs de werken in de zaal. Met de nodige dosis humor vertelt ze honderduit over het stuk, hoe ze er aangekomen is en wat het voor haar betekent. De vioolstok in haar hand fungeert als aanwijsstok. Nadat ze nog de eerste Roemeense dans van Béla Bártok heeft gespeeld, vraagt ze het gezelschap haar te volgen naar de overige ruimten van de boerderij waar in de plateelkamer een enorme collectie plateel, inclusief bijpassende lamp uit 1920 te bewonderen is. Ook hier voert de humor tijdens de uitleg de boventoon. Nooit geweten dat wat Jugendstil of Art Nouveau werd genoemd in Nederland gewoon de Slaolietijd heette. Charlotte deelt haar grote droom met de toehoorders om ooit nog eens een Rietveldhuis te bouwen. ,,De maquette ligt al klaar,’’ lacht ze.
Via de buitenruimte waar we twee antieke arrensleeën bewonderen, waarvan er één zelfs aan Napoleon II toebehoorde volgen we haar naar haar privé domein. Behalve dat overal kunst hangt, ligt of staat, is er een ruimte die vol staat met stellingen met porselein. Charlotte: ,,Mijn moeder was hartstochtelijk verzamelaar en na haar overlijden heb ik me over de collectie ontfermd en deze nog verder uitgebreid.’’ De rondleiding langs de verzamelingen van Charlotte zijn als een vrolijke les in kunstgeschiedenis. Omdat Landerij Esveld ook als trouwlocatie fungeert was Charlotte dubbel blij met haar vondst van een zogenaamde ‘weddingstand’ uit 1886. Vol trots laat ze het bewerkte onderstel met kussentje zien waarop de trouwringen tijdens de plechtigheid gepresenteerd worden. Deze presentatie/rondleiding wordt uitsluitend op afspraak aan groepen gegeven, het is niet mogelijk om hier individueel aan deel te nemen.
De paradijselijke plek, Landerij Esveld, waar kunst en kunstuitingen de boventoon voeren, is binnenkort het toneel van enkele bijzondere evenementen.
Door Ank Herstel
Gluren bij de buren
Het verspreidingsgebied van De Veluwse Courant ligt ongetwijfeld in één van de mooiste gebieden van Nederland. Het Veluwemeer, de bossen en talloze mogelijkheden om te recreëren: het ligt allemaal aan onze voeten. Maar soms wil je gewoon eens iets anders. De komende tijd gaat De Veluwse Courant op onderzoek naar uitstapjes en bezienswaardigheden in de omliggende gebieden. Zou het gras echt groener zijn bij de buren?
