NUNSPEET – Huize Valentijn verdwijnt van de lijst van gemeentelijke monumenten. Daartoe is besloten door het college van burgemeester en wethouders. De directeursvilla behoudt deze status wel.
De aanwijzing als gemeentelijk monument dateert uit 2004. Ondanks bezwaren die hier tegen werden aangetekend door de eigenaar, Xantippe holding. Volgens het Nunspeetse college van burgemeester en wethouders heeft de eigenaar vervolgens geen enkele moeite gedaan het gebouw tegen verval te behouden. Dat maakte dat het pand al snel werd gebruikt als ontmoetingsplek, gebruiks-, handels- en slaapplek voor allerhande volk. Ook werd niet opgetreden tegen vandalisme
Het gebouw werd weliswaar afgezet met gaashekken maar deze waren, zo constateert het college, eenvoudig te passeren. In oktober 2007 verwoestte een brand het pand. Het college laat het in het midden of de eigenaar direct of indirect de hand heeft gehad in de brandstichting.
Het was Valentijnsdag, 14 februari 1961, dat het gebouw werd omgedoopt tot Kamp Valentijn. Het terrein werd gebruikt als internaat voor de opvang van meisjes die vanuit het bijzondere jeugdwerk werden geplaatst. Ook wel moeilijk opvoedbare kinderen of kinderen met ouders die niet voor ze wilden, of konden zorgen.
Bekend is dat menig jongeman in die tijd heimelijk bezoekjes bracht aan Valentijn in verband met de daar aanwezige meisjes. In een aantal geval heeft dit ook tot een huwelijk geleid tussen Nunspeetse jongens en meisjes die in het kamp verbleven.
Het gebruik als opvangcentrum duurde tot aan 1992. Vanaf die tijd werden er minderjarige asielzoekers gehuisvest. Dat duurde overigens niet lang. In het jaar 2000 werd het Nederlandse asielbeleid strenger en sloot Huize Valentijn voorgoed haar deuren. Het werd daarna nog wel bewoond door verschillende (anti-)kraakgroepen maar die lieten hun sporen na.
Wie de architect was is niet bekend. Het bureau Van Nieukerken maakte wel een ontwerp voor een sanatorium in Nunspeet maar het is nooit duidelijk geworden of dit voor Erica was. Het hoofdgebouw en de directeursvilla vertonen grote gelijkenis in architectuur en zijn gebouwd in de zogenoemde overgangsstijl. Het college vindt de directeursvilla nog steeds waardevol om te behouden. Bekeken kan worden of de eigenaar gedwongen kan worden tot onderhoud.
Schandalig dat door laksheid van de gemeente en politie gelegenheid is geboden aan vernieling, landloperij, drugsgebruik, vervuiling, drugsafval. Dus mede dankzij hun zijn r honden ernstig ziek geworden en zelfs 1 overleden. Politie moet meer surveilleren ze weten wat de hangplekken zijn. Handhaving aub.
De honden zijn op de elspeterweg heide vergiftigd, niet op deze plek… dat maakt het niet minder erg maar zou jammer zijn als ook dit nog eens gelinkt wordt aan huize Valentijn..
Inderdaad. Wel slap van de gemeente dat ze nooit hebben gehandhaafd en hebben toegezien op het onderhouden van een monument. Want er is genoeg jurisprudentie om hier wat mee te doen.
Ik aarzel of je de gemeente c.q. politie wel alle schuld in de schoenen kan schuiven. Dit soort mooie gebouwen verdient onderhoud. Zo’n gebouw op de monumentenlijst plaatsen schept verplichtingen aan twee kanten. Als de eigenaar niet meewerkt (er zijn veel vreemde verhalen over deze meneer), dan is handhaven makkelijker gezegd, dan gedaan. Tegelijkertijd rijst nu de vraag: en wat nu? Een bouwval van de monumentenlijst halen is gemakkelijk, dit grote zootje opruimen wordt al een heel stukje lastiger. Maar er zal toch wel wat moeten gebeuren lijkt me.
Super jammer dit verval. Ik heb er een jaar gewoond. Van 1965 tot 1966. Zo mooi. Toch mooie herinneringen aan. Een paar keer terug geweest om er nog eens te kijken. De laatste keer trof ik het uitgebrande verval aan. Vreselijk om te zien
wat jammer dat dit pand is afgebrand. ik heb hier ander halve jaar gezeten van 1979 – 1980. Wat heb ik daar een fijne tijd gehad. Een hele mooie omgeving zo te zien is daar bijna niets van over. zoooo zonden.
Comments are closed.