De volgende patiënt die op mijn spreekuur komt, is Peter.
Hij heeft gisteravond een aanvaring met zijn trekhaak gehad.
Peter is een sportieve man van 43 jaar; met zijn vrouw Tilly heeft hij 2 zonen.
Hij fietst graag hier in de buurt maar ook elders, dan nemen ze de fietsen met de auto mee.
De oudste zoon, Peter junior, zit in Harderwijk in de brugklas.
Meestal gaat Junior met de bus, maar gisteren hadden ze een fietstocht op het programma staan en Peter senior had de fiets met de auto mee naar school genomen; op de fietsendrager die op de trekhaak bevestigd wordt.
Bij school gekomen, had Senior de fietsendrager wel van de trekhaak afgehaald, maar hij had de trekhaak nog niet ingeklapt omdat dat een lastig werkje is.
“Dat doe ik later thuis wel”, dacht hij bij zichzelf.
Gisteravond wilde Peter snel even wat uit de garage pakken; het licht hoefde niet aan want de garage kent hij als zijn broekzak.
Maar … Peter had even geen rekening gehouden met de trekhaak die hij nog niet had ingeklapt.
Dus klap … scheenbeen tegen de trekhaak.
Peter heeft wel even staan jodelen daar in de garage. Want dat doet behoorlijk pijn!
Binnengekomen heeft Tilly er direct ijsklontjes in een plasticzak met een handdoek erom op de aangedane plek gelegd, maar Peter voelde het zwellen en bij elke stap voelt hij pijn aan zijn scheenbeen.
Hij wil weten wat het is en wat hij eraan kan / moet doen.
Ik onderzoek zijn onderbeen: ik denk niet dat zijn scheenbeen gebroken is maar doe toch een test. Die valt gelukkig negatief uit, geen aanwijzingen voor een breuk.
Wel zie ik een forse blauwe zwelling bovenop zijn scheenbeen, waar eigenlijk alleen maar huid zit.
Dan tast ik de plekken rond de blauwe zwelling af. Het is erg gevoelig.
“Op je scheenbeen heb je niet zoveel spieren zitten als bijvoorbeeld op je dijbenen.
Als je daar je een blauwe plek stoot, is het lastig maar veel minder pijnlijk dan op je scheenbeen” leg ik uit.
“Je hebt een bloeduitstorting tussen je scheenbeen-bot en je botvlies, dat heet een
“Sub-Periostaal Hematoom”. “Sub” is Latijn voor onder, “Periost” is botvlies en “Hematoom” is bloeduitstorting. Een sub-periostaal hematoom is een lastige.
In je dijbeen is de bloedvoorziening en dus ook de afvoer van de bloeduitstorting beter geregeld dan op je scheenbeen en zeker zo tussen je bot en je botvlies van je scheenbeen.
“Gezien de locatie van de bloeduitstorting ben ik bang dat dit wel even gaat duren voordat je het niet meer voelt”, zeg ik. “En je hebt best kans dat er altijd iets van een verdikking op je scheenbeen zal achterblijven als herinnering aan je trekhaak.”
“Wel op letten dat het niet gaat ontsteken; dus als het rood en warm gaat worden of je krijgt koorts, dan zie ik je weer, oké?”
John en Carolien Polderman – Götte, huisartsen te Elspeet
