‘huismeester zijn is leuk, maar er gaat veel vrije tijd inzitten’
NUNSPEET – Anton Threels, de duizendpoot van het Noord-Veluws Museum, gaat eind van dit jaar met pensioen. Anton werkt al vanaf de zomer van 2014 als huismeester in het museum, zelfs al voordat het geopend was. ,,Ik zat tot dat moment zonder werk thuis; daarvoor werkte ik in de architectuur / projectontwikkeling. Ik kom dus uit de bouw en had helemaal niets met musea. Dat was voor mij een volkomen blanco gebied,’’ lacht hij. ,,Het leek me in eerste instantie een veelzijdige baan en als je eenmaal 58 bent en thuis zit is het moeilijk om een baan te vinden, nou dan ga je er met vol enthousiasme in.’’ Het volle enthousiasme waarmee Anton in zijn nieuwe baan begon kwam al snel onder de aandacht van het bestuur, waarna ze hem een vaste aanstelling aanboden. Anton: ,,Omdat ik zo enthousiast was, trok ik werk naar me toe; je begint blanco met de vraag ‘hoe hang ik een schilderij op?’ en van het een komt het ander. Zo duurde de wisseling van de ene expositie naar de andere in het begin veertien dagen. Vanuit het bestuur kwam de vraag of dat niet sneller kon, dus maakte ik een planning waardoor de wisseling nog maar een week duurde en dat duurt het nog steeds. Maar ik zou het niet kunnen zonder de groep enthousiaste vrijwilligers die hier rondloopt. De lopende tentoonstelling duurt tot en met zondag en de opening van de nieuwe tentoonstelling is op vrijdag. Ik heb twee vaste vrijwilligers die me assisteren bij het ophangen van de werken en één komt me een dag helpen met de belichting.’’ Bezoekers van het museum hebben geen idee wat een werk er voor Anton aan vooraf is gegaan als er weer een nieuwe expositie is. Anton: ,,Een van de onderdelen van het huismeester zijn, is het transport van de schilderijen. Die komen vaak uit particulier bezit en zo’n werk hangt dan bij hem of haar boven de bank. Ik ben degene die een busje huurt en in overleg met de conservator kijken we welke route ik ga rijden met mijn bubbeltjesfolie en plakband. Ik haal het schilderij bij de bruikleengever van de muur, pak het in en rijd naar het volgende adres.’’ Behalve het ophalen en ophangen van de schilderijen wordt Anton geroepen bij elke mogelijke klus of storing in het museum. ,, Ik ben voor alle technische zaken dus als de wc verstopt zit, ben ik de klos. Ik moet verstand hebben van alle technische zaken hier in huis. Door mijn technische achtergrond kan ik tekeningen lezen en weet ik in principe hoe alles zit, maar ik weet ‘s morgens nooit wat er gaat gebeuren en soms moet je goede zenuwen hebben. Denk bijvoorbeeld aan de automatische schuifdeur, die reageert op een sensor. Het is de afgelopen acht jaar een keer of vier gebeurd tijdens openingstijd dat de deur dicht bleef, dan kunnen de bezoekers er niet meer uit en dan moet je resetten. Maar hoe doe je dat? Je moet weten hoe je zo’n deur stroomloos krijgt en reset. Kijk dat zijn leuke sensatiedingen in het museum,’’ lacht hij.
Anton maakt lange dagen. Als er iets gedaan moet worden opent hij al om zeven uur ’s morgens de deur om pas rond een uur of zes naar huis te gaan. ,,Ach onze generatie houdt het aantal uren niet zo bij. Kijk als er een bijeenkomst is, moet iemand de tafels en stoelen in die ruimte zetten en als ze weggaan moeten ze er weer uitgehaald worden. Daarbij ben ik onder andere achterwacht kassabeheer. Er is één vrijwilliger voor kassabeheer en dat is een kwetsbaar systeem. Huismeester is heel leuk om te doen, maar er gaat veel vrije tijd inzitten.’’ Maandag is voor Anton altijd een hele drukke dag omdat het museum dan gesloten is en er juist op die dag dus van alles kan gebeuren en er allerlei vergaderingen zijn.
De officiële opening van het Noord-Veluws Museum was op 1 november 2014 met een tentoonstelling van werk van Ben Viegers. Het toeval wil dat bij het beëindigen van de carrière van zowel voormalig directeur Erik Stotijn als Anton er weer een expositie van Ben Viegers is. ,,Ja, ik ben gelijk begonnen met Erik, hij was de kwartiermaker, en we gaan bijna gelijktijdig weg, memoreert Anton. De opvolger van Anton is Daniel Hilbers. ,,Hij heeft een keer een dag meegelopen om te kijken en ik heb straks een kleine drie weken om hem in te werken.’’
Wat gaat Anton het meeste missen als hij huismeester-af is? ,,Ik denk dat ik de gewoonte ga missen om ‘s morgens vroeg op te staan, en huppakee op mijn fiets naar het museum te gaan en het te openen,’’ zegt hij bedachtzaam. ,,Maar ik krijg wel meer tijd voor mijn hobby entomologie, dat is kennis van insecten. Dat is een uitgebreid gebeuren want er zijn er nogal wat van, maar ik hou me bezig met kevers en torretjes en dan met name de boktor. Wat mij het meest fascineert is de levenswijze en cyclus. Iedereen gaat ervanuit dat er altijd insecten zijn, maar sommige zijn er maar een hele korte tijd en per soort is de cyclus verschillend. Die van de huisboktor bijvoorbeeld, kan tussen de 3 en 20 jaar zijn, afhankelijk van het hout wat hij eet, dat bepaalt hoe snel de larve groeit,’’ zegt hij. Zijn pensionering geeft hem meer gelegenheid om veldwerk te verrichten en mee te werken aan het up to date houden van de verspreidingsatlassen van kevers. Anton: ,,We werken met uur hokken, dat is een denkbeeldig raster over Nederland van 5 bij 5 kilometer. We zoeken uit in welk uur hok welke kever zit. Als er iets verandert reageren insecten daar snel op en iemand moet in al die uur hokken gaan kijken, nou dat ben ik dus. Daarnaast bestaat er de laatste jaren de website www.waarneming.nl. Daar kun je dan een account aanmaken en als je dan een foto maakt kun je die op die site zetten. Dan zijn er specialisten die controleren of het beestje daadwerkelijk datgene is wat jij zegt om te zien of de waarneming klopt. Die validering zit onder andere bij mij. Mijn hobby is in 40 jaar uit de hand gelopen. Ik heb geen biologische opleiding, het is allemaal puur zelfstudie, maar door mijn ervaring hebben de mensen van Naturalis in Leiden, de beheerders van de site, mij benaderd of ik de waarnemingen wil controleren.’’ Rest nog de vraag of Anton, na zoveel jaar als huismeester in een museum gewerkt te hebben nu op een andere manier tegen de schilderijen aankijkt? Anton: ,,We hadden een keer een expositie van 100 werken van Belgische kunstenaars. Toen vroeg de bruikleengever wat ik er van vond. Ik zei dat ik er twee wel leuk vond, maar dat hij de rest van mij wel weer mee mocht nemen.’’
De belevenissen van een huismeester, je zou er een boek over kunnen schrijven, maar dat doet Anton niet.
Door Ank Herstel. Foto’s Maarten van de Biezen.
