REGIO-Wie had gedacht dat er ooit nog eens in Nederland een wolvenconsulent aangesteld zou worden? Onlangs is Johan Wesselink door de wolvencommissie Gelderland aangesteld als wolvenconsulent in de provincie Gelderland. De wolvencommissie die voluit Gebiedscommissie Preventie Wolvenschade Gelderland heet, hoopt dat door de inzet van een wolvenconsulent meer veehouders besluiten om preventieve maatregelen te nemen tegen de wolf. De wolvencommissie Gelderland bestaat uit vertegenwoordigers van de schapen- en geitenhouderij, terreineigenaren en gemeenten. Het is de primaire taak van deze commissie om dierhouders te informeren en te betrekken bij schadepreventiemaatregelen voor de wolf.
Voor Johan Wesselink is het verschijnsel ‘wolf’ niet geheel vreemd. Vanaf 2015, het jaar waarin de eerste wolf in Nederland werd gesignaleerd, tot aan zijn pensioen in oktober 2019, was hij consulent faunazaken bij BIJ12. In die hoedanigheid coördineerde hij alles rondom de wolf en was hij direct betrokken bij het opstellen van het eerste Interprovinciale Wolvenplan (www.bij12.nl/wolf) en de Faunaschade Preventie Kit Wolven. Daarnaast is hij vanaf 2019 in de noordelijke provincies werkzaam als schadetaxateur wolvenschade. We treffen Johan in Garderen, waar hij tussen twee afspraken met schapenhouders tijd vrijmaakte voor een gesprek. ,,Ik ben werkzaam als intermediair tussen de wolven, de wolvencommissie en de mensen die last van wolven hebben. Ik ben de man in het veld’’, verduidelijkt hij zijn nieuwe functie. ,,De Provincie Gelderland heeft subsidie beschikbaar om wolf werende maatregelen te nemen, maar er is gebleken dat slechts tien procent van de mensen die hiervoor in aanmerking komen hier gebruik van maakt. Dat komt deels omdat het bij veel mensen niet bekend is dat er subsidie beschikbaar is, en deels omdat die subsidie digitaal moet worden aangevraagd en ik heb gemerkt dat veel mensen dat moeilijk vinden. Daardoor is het voor veel mensen lastig om de wolvencommissie te bereiken.’’ Wesselink heeft altijd gewerkt bij het Ministerie van Landbouw, Natuurbehoud en Visserij en was de laatste vijf jaar coördinator bij BIJ12.
BIJ12 heeft als kerntaak de zorg voor de natuur en de omgeving in Nederland en ondersteunt op verschillende manieren provincies bij de uitvoering van wettelijke taken. Wesselink: ,,In eerste instantie werd ik door de wolvencommissie voor een halve dag per week aangesteld als wolvenconsulent, maar dat bleek al snel te weinig. Ik begon al met een achterstand omdat er al vijftien verzoeken ‘hoe om te gaan met de wolf’ op mij lagen te wachten. Inmiddels kan ik gewoon de tijd die ik er voor nodig heb aan besteden. Het is erg leuk werk om te doen, ik ben een mensenmens. Ik heb mijn kennis en ervaring hierover al vanaf het moment dat de eerste wolf in Nederland zijn intrede deed kunnen opdoen en ben medeauteur van het huidige wolvenplan.’’ In zijn werk valt het Wesselink op dat mensen een verkeerd beeld hebben over hoe de wolf te werk gaat. De meest aan hem gestelde vraag is dan ook ‘is mijn raster in orde?’. Wesselink: ,,Een wolf springt liever niet over een raster heen, maar gaat er veelal onderdoor. Als het moet graaft hij zich een weg naar binnen, onder het raster door. Er heerst veel misverstand omdat men vaak denkt dat alles vernieuwd moet worden, maar soms is het voldoende om een sleuf onder het hek te maken en die op te vullen met, bijvoorbeeld, oude trottoirbanden of stalroosters. Een wolf werkt op een speciale manier. Hij gaat eerst observeren, loopt om het raster heen en zoekt naar de zwakke plek in het raster, de plek waar hij het makkelijkst naar binnen kan. Als ik ter plekke ga kijken, verplaats ik me als het ware in de wolf.’’ Toch kan het, met name voor de kleine schapenhouders een financieel probleem zijn om wolf werende maatregelen te nemen, Wesselink realiseert zich dit heel goed. ,,Als je maar een matige opbrengst van je schapen hebt, bijvoorbeeld omdat je ze ééns per jaar tijdens de ramadan kunt verkopen, kan ik me voorstellen dat dat voor die mensen een grote investering kan zijn om bijvoorbeeld vijf stroomdraden op hoogtes van 20, 40, 60, 90, en 1.20 meter aan te leggen. Maar toch wil ik adviseren met mij in gesprek te gaan, want zoals gezegd, er zijn veel misverstanden op het gebied van wolfwerende maatregelen, het hoeft niet persé ingewikkeld te zijn, maar je moet het wel weten. Daarnaast is het belangrijk dat veehouders eensgezind zijn in het nemen van maatregelen.
Als er twintig schapenhouders zijn veehouders zijn en er zijn er achttien die maatregelen nemen, dan zijn die twee die niet meedoen de pineut.’’ Wesselink is al benaderd om wolvenconsulent in Drenthe te worden, maar om belangenverstrengeling te voorkomen, hij is in die provincie ook werkzaam als taxateur wolvenschade, heeft hij dat afgeslagen. Ondertussen zijn er al innovatieve ontwikkelingen gaande op het gebied van verplaatsbare rasters. Er is bijvoorbeeld een systeem bedacht om met een quad in één keer vijf stroomdraden op de juiste hoogte om de schapenweide te trekken. Ook hiervoor is subsidie beschikbaar. Als Wolvenconsulent is Johan Wesselink bereikbaar via het emailadres wolvencommissie@gelderland.nl. Wie naam en telefoonnummer doorgeeft, krijgt een voorstel voor een belafspraak met Wesselink. Indien wenselijk komt hij op locatie kijken naar de situatie. Deze dienst is gratis. Informatie over de subsidieregeling is te vinden op https://www.gelderland.nl/Subsidies/Voorkomen-van-schade-door-wolven
Rest nog de vraag aan de wolvenkenner wat je als argeloze wandelaar moet doen, mocht je onverhoopt oog in oog staan met één van de vijftien wolven die zich naar schatting op dit moment in Nederland ophouden. ,,Die kans is erg klein, want een wolf weet instinctief dat hij uit de buurt van mensen moet blijven, maar mocht je er toch een tegenkomen: maak je zelf groot, schreeuw heel hard en loop langzaam terug. Als de wolf toch dichterbij komt, gooi dan een steen of stok naar zijn kop. Houd je hond aan de lijn, want vlees is vlees voor een wolf,’’ is zijn advies.
