Vandaag zitten Ineke en Peter in mijn spreekkamer; ze zijn in Amsterdam bij het Alzheimercentrum geweest.
Peter vertelt dat hij thuis eerst een hele vragenlijst heeft moeten invullen over van alles en nog wat. Welke aandoeningen hij zelf heeft en welke hij heeft doorgemaakt, welke medicijnen hij gebruikt etc. Ook over zijn huwelijk, de thuissituatie en zijn werk.
Of er bepaalde ziektes als hart en vaatziekten of dementie in zijn familie voorkomen.
Maar ook of hij bij zichzelf twijfelde of hij zelf aan een beginnende vorm dementie dacht.
Ineke werd ook gevraagd een vragenlijst in te vullen.
Toen zijn ze samen een hele dag in Amsterdam geweest:
Er stond een heel team voor hun klaar; van gastvrouw/ gastheer tot specialist.
Peter is door een psycholoog ondervraagd naar aanleiding van de door hem ingevulde vragenlijst en ter verduidelijking werden hem ook een aantal aanvullende vragen gesteld en er werden reactietesten afgenomen.
Ineke werd verzocht vragen over o.a. het gedrag van Peter te beantwoorden.
Daarna volgde voor Peter een oriënterend lichamelijk onderzoek, zoals bloeddruk, lengte en gewicht, voedingstoestand en verzorging en een algemeen lichamelijk en neurologisch onderzoek door een neuroloog.
Er volgde een aanvullend een bloedonderzoek, een hersenscan, een EEG – dat is een
Electro-Encefalo-Gram zeg maar hersenfilmpje om de hersen activiteit te meten.
Ook nog een L.P. een LumbaalPunctie.
Een LumbaalPunctie is een “ruggenprik” om het hersenvocht te onderzoeken op specifieke cellen die zouden kunnen duiden op Alzheimer dan wel een andere vorm van dementie.
Als die niet in het hersenvocht zitten heb je geen dementie.
Die ruggenprik vond hij iets minder geslaagd, maar omdat het nodig was om te weten te komen of hij eventueel dementie had moest het wel.
“Even de kiezen op elkaar!” zei Peter met een glimlach.
Al met al waren Peter en Ineke een groot deel van de dag bezig; wel een vermoeiende dag.
Peter en Ineke vertellen dat de bejegening vriendelijk en patiëntgericht was.
Tussendoor stond er eten en drinken klaar, dat je zelf kon pakken.
Aan het eind van de onderzoeksdag was er een eindgesprek met meerdere specialisten waarin grofweg de eerste uitslagen met Peter en Ineke besproken werden.
Na een 14 dagen zou Peter gebeld worden voor de definitieve uitslagen.
Het zag er vooralsnog naar uit dat Peter geen Alzheimer heeft.
Hem werd aangeraden om hulp te zoeken om een manier te vinden iets aan zijn gedrag zoals et korte lontje te doen.
John en Carolien Polderman – Götte, huisartsen te Elspeet
