Het haantje kraait van de toren over:
Fietsen in de kluis en minder tinten boven ons huis!
Met de fiets naar ons dorpshart om inkopen te doen. Dat is reuze gezond en milieuvriendelijk.
Er zijn bijna evenveel wegen die naar het vernieuwde marktplein voeren als de spreekwoordelijke wegen naar Rome. Wie wil er echter nog naar Rome? Daar klopt een niet altijd liefdevol hart dat Vaticaanstad heet. Daar wordt al heel terecht genoeg en veel over geschreven, dus beperk ik mij maar tot de Veluwse contreien waarin ons kleurrijke dorp Nunspeet zo’n prominente stek inneemt.
Als het aan onze lokale bestuurders ligt raken we wel een klein partje van ons kleurenpalet kwijt.
Op hoeveel Koninginnedagen hebben we vroeger niet een armada van bontbuitetelende luchtballonnen het zwerk ingestuurd? Ze dwarrelden met zwierige touwtjes en adreskaartjes rond mijn ranke postuur. Tot heel ver buiten onze gemeentegrenzen zag ik ze in uitheemse nevelen oplossen. Enkele onfortuinlijke, opgeblazen verwachtingen reikten niet verder dan de bomen rond het plein of vonden hun eindbestemming rond mijn sierlijke hals.
Op het markplein bleven de lege kinderhandjes achter. Vol verwachting werd er daarna dagenlang uitgekeken naar het moment waarop er een berichtje van een vinder op de deurmat plofte.
Die dansende traditie wordt ontmoedigd. Vergunningen worden niet meer verleend vanwege de milieuschadende effecten van de rubberresten die onvindbaar in het landschap een niet gewenste plek vinden. De koningsdag zal genoegen moeten nemen met hooguit enkele politieke proefballonnetjes. Opgeblazen politici wordt, zowel landelijk als lokaal, niets in de weg gelegd om die vrij te laten, terwijl ze soms schadelijker zijn dan de rubberen en uitgelaten dansmariekes.
Komt u overigens volgende maand ook op de fiets naar de aubade en evenementen op de koningsdag?
En inderdaad, waar laat je dan je tweewieler achter. Dat zijn allang geen simpele rijwielen meer, bestaande uit een stalen driehoek, twee wielen en enige toebehoren. Nee, we zoeven tegenwoordig rond op gesofisticeerde en verfijnde staaltjes van rollende computertechniek. Pareltjes en sieraden op wielen en die zet je niet graag zomaar voor het grijpen. Ook die moeten net als een deel van de rooms-katholieke clerus achter een solide en vergrendelde deur worden opgeborgen.
Vandaar dat er nu een bewaakte fietsenstalling komt, waarschijnlijk in een leegstaand winkelpand. Met een keet voor de bewaker. Dat moet toch chiquer kunnen in het fietsendorp van Nederland.
Zelf dacht ik centraal in het dorp in de hal van de Rabobank. Een mooie ruime, goed verlichte en verwarmde ruimte en vanaf de balies kan er prima toezicht gehouden worden door solide en betrouwbare Rabobank-employees. Veiliger kan uw kostbare bezit toch niet bewaakt woorden, dunkt me.
Maar wacht eens even.
Het blijkt dat de bank helemaal niet betrouwbaar is. Door het gedrag van de banken is er destijds een wereldwijde financiële crisis ontstaan. De banken kennen maar één belang, inderdaad: eigen belang!
De bankiers zwelgen in bonussen en aan het overige personeel, in elke laag en op elk echelon, worden of zeker werden, er financiële voordeeltjes rondgestrooid.
De bankkosten worden met enige regelmaat verhoogd en zo worden er miljoenen binnengeharkt.
Dat moet ook wel daar de Rabobank, als wereldwijd opererend bedrijf, in het afgelopen decennium tot ruim een miljard euro aan boetes moest afdragen.
Boetes worden dan wel heel eufemistisch ‘schikkingen’ genoemd, maar het blijft geld dat na een misdrijf moet worden betaald. Dit hele vermogen had ook anders kunnen worden ingezet bv. als gunstige leningen, goedkopere hypotheken, opstartkapitaal voor jonge ondernemers of het verlagen van de kosten.
Libor-fraude, Euribor-gesjoemel, geen controles op witwaspraktijken en het niet op orde hebben van de klantendossiers. Zo maar een greep uit het criminele dossier. Verder zal er in bankenwereld ook wel een doofpot bestaan die nog meer bevat dan die van het Vaticaan.
En wie betalen al die ‘schikkingen’? Juist, de klanten!
Vele boeren en buitenlui worden zonder mededogen door de afdeling ‘Bijzonder Beheer’ uitgewrongen. Strikt juridisch mogen banken geen criminele organisaties worden genoemd, maar in een moreelethisch perspectief zijn ze dat zeker.
Ze beteren hun bestaan nauwelijks en passen uitsluitend hun handel en wandel tijdelijk aan als er veel maatschappelijk ongenoegen naar boven borrelt. Bankieren is de buit verdelen!
Dus dan maar niet de fiets bij de bank stallen. Vreemd dat iedereen wel zijn hele vermogen aan de bank toevertrouwd. We zitten gedwongen opgesloten in een financieel en monetair systeem waaruit niet valt te ontsnappen. Het dorp overziende vanaf de toren zie ik wel banken verdwijnen en er geen bijkomen. Investeren in service en klantgerichtheid kost veel poen en duiten. Banken innen die materie met genoegen, ze geven het echter met chagrijn uit.
Op naar de keet dus. Vanaf 1 april kunnen we met een gerust hart de stalen rossen bij de beheerder achterlaten. Leuke baan, trouwens. Praatje hier, keuveltje daar, alle nieuwtjes uit het dorp aanhoren, babbelen over politiek, causeren met hoge heren of een boompje opzetten over politiek, banken of de kerk.
Als armlastige haan zonder fiets, vermogen of pecunia laat ik alles maar passeren.
Ik hoor en zie veel doch zwijg maar zelden!
Fietsen parkeren? Gewoon in de kelder van het gemeentehuis! Ontworpen als schuilkelder, dus daar staan ze veilig..
Ik zag dat B&W daar hun eigen gereserveerde plekjes hebben; parkeer daar de fietsjes maar!!
Is het voor de haan niet beter, dat hij ergens op een kerktoren gaat zitten in een gemeente, waar nergens over nagedacht wordt? Hier is de gemeente veel te vooruitstrevend met alleen maar goede bedoelingen.
Comments are closed.