NUNSPEET – Als dit verhaal een boek zou moeten worden krijgt het als ondertitel ,,Van het één komt het ander”. Want zo verloopt het gesprek met Gertjan Bonestroo over het drinkwaterproject in Roemenië en al het andere dat daaruit voortvloeit. Een boeiend verhaal over hulpverlening en ondersteuning in arme gebieden in Roemenië. Het begon in 1996 vanuit de Oost-Europa Commissie binnen de Gereformeerde Driestwegkerk. Er waren gelden ingezameld voor kerkbouw in het dorp Fintanita in Roemenië. Op uitnodiging is een groep van 28 personen aanwezig geweest bij de opening van de nieuwe kerk. Bonestroo:,,Dat was een bijzondere gebeurtenis voor de gemeenschap daar. Groot feest, een varken werd geslacht en iedereen was blij. Echter ontbrak nog de verwarming in de kerk. Dat hebben we toen op verzoek van de predikant, dominee Janossi Lorant, ook op ons genomen en een jaar later hebben we samen met enkele gemeenteleden van daar de verwarming geïnstalleerd met materiaal van hier. Goed materiaal was daar niet te krijgen en wat er te krijgen was deugde vaak niet. Bij een volgend bezoek kregen we de vraag van de dominee of we ook konden zorgen voor een arts en drinkwater. De bevolking dronk vervuild water uit de putten, met als gevolg ook een hoog kindersterfte. Jarenlang is deze predikant onze ogen en oren geweest, ook toen hij naar een andere gemeente vertrok. Helaas overleed hij plotseling op 43-jarige leeftijd”.
Zijn vraag naar schoon drinkwater was niet aan dovemans oren gericht. Bonestroo kreeg te horen dat in Elburg een nieuwe zaak kwam waar ook een nieuwe boormachine voor waterboringen aanwezig was. Uit nieuwsgierigheid ,ik had echt nog geen bijbedoeling…” werd samen met Ton Froma een bezoek aan de zaak gebracht. Eigenaar Gerrit Draaier zag de belangstelling en zo ontstond het gesprek over Roemenië en de behoefte aan schoon drinkwater daar. Beide mannen werden meegenomen naar de oude werkplaats waar twee afgedankte boormachines stonden, die ze voor een kleinigheid wel mochten overnemen. Bonestroo:,,Dan heb je twee boormachines maar dan… Via contacten in Roemenië kwam ik op het spoor van twee jonge werkloze automonteurs. Om deze knapen in te kunnen zetten met de boormachines moesten zij bevoegd zijn en hadden ze certificaten nodig. Daarvoor hebben we met z’n drieën in Duitsland (in Nederland was geen dagopleiding) in 14 schooldagen de opleiding gevolgd zodat wij alle drie het certificaat behaalden. De taalbarrière was wel even lastig, één van de jongens sprak wat Engels en de ander alleen Hongaars, terwijl de lessen in het Duits waren. Dat betekende voor mij ‘s avonds veel vertalen en uitleggen. Mijn toenmalige baas, Van de Kamp uit Zwolle heeft daar voor ons een pension geregeld. Ook heb ik van hem altijd de ruimte gekregen om regelmatig naar Roemenië te kunnen gaan om zaken te regelen”.
Waterputten door heel Roemenië
We besloten de jongens daarna bij ons in huis te nemen om ‘s avonds en in het weekend de gekregen boormachines op te knappen voor hergebruik. Overdag deden ze praktijk op bij Draaier in Elburg. En zo konden we na twee maanden samen met de jongens en mijn vrouw met goede boormachines naar Roemenië afreizen. Om alles correct te kunnen uitvoeren bleek het verstandig om het werk onder te brengen in een stichting, Aanvankelijk gebeurde dat bij een stichting van een Nederlandse relatie in Roemenië, maar dat bleek na verloop van tijd geen goede keus en hebben we zelf een stichting in het leven geroepen, de stichting Marablue. Hierbij hebben we veel steun gehad van de echtgenote van een Hongaarse dominee die in Kampen heeft gestudeerd en goed Nederlands sprak. Samen hebben we gedurende veertien dagen heel wat uurtjes doorgebracht in allerlei kantoren, maar uiteindelijk is het gelukt deze stichting in het leven te roepen.
Na een voorzichtig begin met die twee gerepareerde boormachines zijn er nu door heel Roemenië waterputten geboord. Het werk voor de beide jongens heeft zich dermate uitgebreid dat extra personeel is aangenomen en er niet alleen waterputten worden geboord, maar ook boren ze naar aardwarmte. Met eigen verdiend geld hadden ze er al een nieuwe boormachine bijgekocht. Bij diverse organisaties werd dit werk bekend en werd de stichting benaderd onder andere door de Wilde Ganzen en projecten van de EO. Ook voor hun projecten zijn veel waterputten geboord. Na een overstroming van de Donau werden een aantal dorpen overspoeld waardoor waterputten vervuilden. Vitens Zwolle, de waterschappen Overijssel en de provincie Overijssel hadden hiervoor f. 400.000 beschikbaar gesteld en na overleg met gedeputeerde Van Dijk, werden de hier opgeleide jongens en hun medewerkers hierbij ingezet om tien nieuwe putten te boren zodat er weer schoon drinkwater kwam. Al met al een heel mooi succes”.
Van het één komt het ander.
Om ook in Nederland de hulp goed en verantwoord te kunnen regelen is hier de Stichting Drinkwater Roemenië opgericht. De stichting heeft als doel diverse lokale projecten in Roemenië te ondersteunen door het brengen van bruikbare goederen en incidenteel financieel ondersteunen van een project. Daarnaast wil de stichting waar nodig diverse mensen en projecten van raad en daad en eventuele aanvullende benodigde middelen voorzien.
De jarenlange activiteiten in Roemenië hebben erg veel teweeggebracht aan contacten en hulp. Tientallen transporten met alle mogelijke materialen en goederen zijn naar Roemenië vervoerd. Bonestroo:,,De behoefte aan goede spullen is erg groot. We kwamen in een schooltje en zien dat de juffrouw een hamer op haar lessenaar heeft liggen. Op de vraag waarom geeft ze aan dat het dient om de spijkers in de stoelen te slaan zodat de kleding van de kinderen niet beschadigd. Bij één van de transporten is ook het meubilair van de Mavo aan de Brouwerskamp naar Roemenië getransporteerd. Je ziet kinderen op straat die niet naar school gaan omdat ze geen rugzakje hebben of geen goede schoenen. Die problemen hebben we van hieruit snel kunnen oplossen zoals met het sturen van bijna 300 rugzakjes. En zo zijn er talloze voorbeelden. Er is een prachtig wandkleed gemaakt voor het hospice in Isia door de quiltgroep Izvor uit Wezep. Er is materiaal gezonden naar een kinderboerderij in Isia, Bij de nieuwbouw van de Bunterhoek is het meeste meubilair naar bejaardentehuizen in Isia en Badeni gebracht. Zo zijn er nog tal van voorbeelden te noemen waarbij de Stichting Drinkwater Roemenië is betrokken geweest en nog altijd betrokken is. Dankzij de steun van sponsoren en particuliere giften blijft dit werk mogelijk. Door de coronacrisis zijn de contacten nu vooral digitaal maar zo gauw het kan zal dat weer fysiek gebeuren middels transporten en bezoeken.
AG
