De volgende patiënt die het spreekuur bezoekt, is Cornelis.
Cornelis is 56 jaar. Hij werkt op kantoor waar hij leidinggevende van een afdeling is en eigenlijk zien we hem ook niet vaak.
Eens had hij een voorhoofdholte-ontsteking, sinusitis, waarvoor hij toen een antibioticumkuur en een neusspray voorgeschreven gekregen heeft. Dat is overgegaan.
Hij komt nu omdat hij zich niet helemaal lekker voelt.
Hij ziet er ook niet helemaal lekker uit: wat grauw, kringen onder de ogen en wat smalletjes in zijn gezicht.
“Vertel Cornelis, je zegt dat je je niet lekker voelt en dat kan ik ook wel aan je zien”.
“Ja, het wil niet; ik moet me door mijn werk heen slepen en ben blij dat het 5 uur is en dan zou ik het liefste naar bed willen.”
“Zo ken ik je helemaal niet”, zeg ik. “Ben je soms ook afgevallen?” vraag ik.
“Hm, nou ja, dat mocht ook wel, hè, een zittend beroep,” zegt hij wijzend op zijn buik, “en ik heb niet echt aan de lijn gedaan.”
“Hoeveel kilo ben je in hoeveel tijd afgevallen?” vraag ik.
“Laten we zeggen in een half jaar zo’n 8 kilo,” zegt hij.
“Oh, en hoe smaakt je het eten?” vraag ik.
“Mijn eetlust is niet veranderd, hoor.”
“Heb je zelf een idee wat er aan de hand kan zijn?”
“Op het werk is een nieuwe interim-chef gekomen en dat loopt niet zo lekker. Ik dacht dat ik daar misschien wel wat stress van heb.”
“Oh wat vervelend. Geeft dat je misschien ook buik- of maagpijn?”, vraag ik.
“Nee dat niet, maar ik heb wel wat gevoelige darmen, gevoeliger dan eerder.”
“Hoe is het met je ontlasting in de afgelopen maanden geweest?”
Cornelis zegt dat zijn ontlastingspatroon sinds een poosje wat wisselt: dan is het dun en dan weer dikker. Ook vertelt hij dat er wel eens wat bloed bij zit.
“Zit dat bloed over je ontlasting of veeg je het met het wc-papier af?” vraag ik.
“Meestal ligt er wat over de hoop heen; het is niet veel, maar het hoort niet, toch?” vraagt hij. “Ik ben er niet gerust op; je hoort zo vaak dat je daar alert op moet zijn. Vandaar dat ik nu hier zit.”
“Je hebt gelijk; bloed hoort niet zomaar over de ontlasting; wisselende ontlasting en ongewild afvallen ook niet. Dat vraagt om uitgebreid nader onderzoek, zowel lichamelijk als lab-onderzoek en ook in je darm kijken, vind je niet?” antwoord ik.
“Precies, daarom zit ik nu hier!” zegt hij resoluut.
“Lichamelijk onderzoek houdt in dat ik je buik maar ook van achteren onderzoek. Daarna zal ik een lab-bon en een verwijzing voor een coloscopie, in je darm kijken, voor je maken.”
“Eerst maar hier dat lichamelijke onderzoek”, zegt hij.
Wanneer ik zijn buik onderzoek, vind ik alleen een wat gevoelige dikke darm links.
Bij rectaal toucher, dat is met de gehandschoende vinger van achteren in de anus voelen, vind ik alleen wat helder rood bloed aan mijn handschoen. Het is gevoelig voor Cornelis.
“Een reden om dus zowel een lab-onderzoek ook een coloscopie aan te vragen,” zeg ik.
“Zou het kanker kunnen zijn?” vraagt hij me.
“Dat zou kunnen en daarom gaan we dat nu uitzoeken,” antwoord ik.
John en Carolien Polderman – Götte, huisartsen te Elspeet
