Nieuwjaarstoespraak 2021 def 31/12
Beste mensen. Ieder jaar houd ik tijdens de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie een nieuwjaarstoespraak. Daarin kijk ik terug op het afgelopen jaar en blik ik vooruit op het nieuwe jaar. Ik noem het verloop van het inwoneraantal, ga in op de economische ontwikkelingen en noem de speerpunten voor het nieuwe jaar. Ik zou nu iets kunnen zeggen over het nieuwe sportpark op de Wiltsangh, over het Kulturhus, over nieuwbouwplannen, over onderwijshuisvesting of over duurzaamheid.
Allemaal best belangrijk. Maar wat zeggen deze cijfers wanneer we terugdenken aan het achterliggende jaar? Wanneer je een dierbare aan het coronavirus hebt verloren? Of je gekweld bent door eenzaamheid? Of wanneer je je baan bent verloren, of je je zorgen maakt over het voortbestaan van je onderneming? Wanneer je zorgen hebt of angst? Wanneer je het sociale contact met anderen zo enorm mist….?
Als burgemeester heb ik het afgelopen jaar regelmatig slecht geslapen. De ontwikkelingen volgden elkaar razendsnel op. Het nieuws uit China. De eerste besmettingen in onze gemeente. De eerste overlijdens. Verdriet. Rouw. De druk op de zorg nam toe. De zorgen in de verpleegtehuizen evenzo. Maatregelen werden afgekondigd. Nog meer overlijdens. Nog meer verdriet. De impact op onze samenleving was enorm. Er zijn littekens ontstaan. Hoe ga je daar mee om? Hoe geef ik invulling aan het burgemeester zijn wanneer driekwart jaar lang er sprake is van een crisissituatie? Wat wij hebben meegemaakt is in geen enkel draaiboek of crisisplan beschreven.
De coronaperiode heeft de samenleving veranderd. We hebben meer leren relativeren. Nadenken over wat echt belangrijk is in het leven. Er is meer dan ooit omgezien naar elkaar. Ik heb daar prachtige en warme voorbeelden van gezien. Hoe mensen elkaar tot steun en troost kunnen zijn. Hoe we creatief een bijdrage kunnen leveren aan de behoeften in onze samenleving in deze bijzondere omstandigheden. Hoe we zorgen en verdriet ombuigen naar hoop en perspectief.
We zijn een diverse samenleving en geven op verschillende wijze invulling aan het omgaan met de situatie waarin we nu verkeren. De één zoekt kracht en steun in het geloof. De andere vindt het in de natuur, in de muziek, of in de sport. Dat is goed. Dat is nodig.
Maar we hebben allen één ding gemeen. We hebben hoop nodig. Hoop is altijd – en in deze dagen des te duidelijker – een levenskracht. Hoop kunnen we voeden. Bijvoorbeeld door dagelijks stil te staan bij de kleine positieve dingen. Door lichtpuntjes te zien. Door – hoe moeilijk soms – ook onze zegeningen te tellen. Zonder hoop en vertrouwen is het moeilijker het licht te zien schijnen aan het einde van de tunnel. Maar het is er zeker.
Het jaar 2020 had het jaar moeten zijn van het vieren van 75 jaar vrijheid. Het liep anders. De festiviteiten en herdenkingen konden helaas niet doorgaan.
De verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog kunnen we niet vergelijken met de huidige coronacrisis. Toch zijn er wel overeenkomsten. Onze dagelijkse vrijheden zijn ingeperkt, er is onzekerheid en angst, er zijn grote economische gevolgen. Maar na 5 jaren werden we bevrijd. Er brak weer een nieuwe periode van ‘opbouw’ aan. We konden weer in vrijheid gaan en staan waar we wilden.
We staan aan het begin van 2021. We starten met veel onzekerheden. Hoelang gaat de huidige lock down duren? Wanneer kunnen de huidige maatregelen versoepeld worden? Het vaccinatieprogramma gaat starten, hoe snel zullen we de eerste resultaten hier van zien? Wij weten het niet, maar we weten wel dat er een moment komt dat de huidige pandemie weer over is. Tot die tijd moeten we volhouden.
Ik zie veerkracht in de samenleving. Onze verjaardagen en herdenkingen vullen we op creatieve manieren anders in. We hebben minder sociale contacten, maar de contacten die er nog wel zijn, zijn des te waardevoller. De meeste bedrijven weten heel behoorlijk te overleven. Juist in de zwaar getroffen sectoren zie ik ondernemerschap en creativiteit die mij het vertrouwen geeft dat ook daar veel bedrijven hun problemen weten te overwinnen.
We zijn er nog niet, maar er is goede hoop dat we de beperkende maatregelen in de loop van 2021 achter ons kunnen laten. Dat we weer vooruit kunnen denken en kijken. Dat we weer normaal kunnen ondernemen. In deze crisis komen ook goede dingen naar boven, in ons werk, in onze sociale contacten, in onze geloofsbeleving, die het waard zijn om te behouden. Laten we deze lessen niet vergeten, maar voor ogen houden bij de ‘wederopbouw’ van onze samenleving.
Ik wens u gezondheid, veerkracht, hoop en vertrouwen in het nieuwe jaar dat voor ons ligt.
Veel heil, en Gods zegen!
