NUNSPEET – Net als in de thuiswedstrijd tegen DOS Kampen wist Nunspeet zaterdag jl. in de slotminuten de overwinning weer over de streep te trekken.
Al in de 3e minuut kwam Nunspeet via een doelpunt van Asse Visscher op voorsprong. Een pass van Adi Draganovic bereikte Emiel Goud, die vervolgens de geheel vrijstaande Visscher in staat stelde te scoren. Tien minuten later was het Kelvin Groothand die na een voorzet van Jorian Wellenberg IJVV weer op gelijk hoogte bracht.
Acht minuten voor rust was het Jonathan van ’t Hof die uit een diepte-pass van Bram van de Worp Nunspeet weer op voorsprong zette, 2-1. Wat tevens de ruststand was. In de 53e minuut was het Luc Kalter die IJVV, nadat hij zich van diverse Nunspeet had ontdaan, de gelijkmaker scoorde, 2-2.
Een minuut voor het einde van de reguliere speeltijd was het Jonathan van ’t Hof die voor Nunspeet scoorde. Een pass van Draganovic bereikte Fabian Zoet die de bal op Reijer Roelofsen inspeelde. Waarna van ‘t Hof de van de voet van Roelofsen springende bal binnen wist te schieten.
In de vierde minuut van de extra tijd was het Marijn Haze die de 4-2 scoorde. Nadat Van ’t Hof zich op de achterlijn van een tegenstander wist te ontdoen, werd zijn pass bij de tweede paal door Haze binnen geschoten.
Na afloop van de wedstrijd werd er afscheid genomen van de vertrekkende Reijer Roelofsen, Mustafa Kalkan en Dylan Liewerink alsmede assistent-scheidsrechter Jaap Frens.
A.s. zaterdag 25 mei speelt Nunspeet in Hierden tegen de kersverse kampioen vv Hierden. Aanvang 15:00 uur. Met nog één reguliere competitiewedstrijd te spelen staat Nunspeet in de tweede periode met 1 punt achter DOS Kampen.
Keizerlijke Beschouwingen, een column.
Camouflerend resultaat
In een samenvatting van een voetbalwedstrijd zie je vaak herhalingen op het scherm voorbijkomen. Bij vv Nunspeet pakken ze dat heel opzienbarend anders aan.
De laatste weken wordt steevast het laatste kwartier van het vorig duel aan de toeschouwers juist op veld in herhaling vertoond. Dat steeds in een repeterend stramien. Er wordt voor gezorgd dat de stand weinig hoop meer biedt op een winnende uitslag om daarna in het laatste kwartier de victorie te kraaien. Een gewaagde methode die gelukkig nog niet tot grote ongelukken heeft geleid.
Voordat die laatste fase van de strijd aanvangt, komt er bij voortduring een serie debacles voorbij in de vorm van gemiste kansen en infantiel verdedigingswerk. Bij de eerste tegentreffer werd een voorzet matig ingeschat met aanvolgend zwak positioneel spel. Kelvin Groothand van IJVV schoot daarna wel subliem en snoeihard de gelijkmaker in de Veluwse touwen.
Bij de tweede tegenslag werd de spits van IJVV vrije doortocht door de defensie verleend. Hij wandelde langs vier Nunspeetse verdedigers die als goed verankerde kilometerpaaltjes het voetballend verkeer lieten passeren. Van dichtbij was ook de doelman weinig kansrijk.
Op dat moment verlangde ik terug naar de tijden dat Reijer Roelofsen in het hart van de defensie gestationeerd stond. Een man van robuust ingrijpen en koppend werk dat letterlijk boven alles uitstijgt. Dat etaleerde hij later in de strijd toen hij nog even mocht opdraven. Hij zou in de laatste reeks wedstrijden zeker niet misstaan hebben. Mogelijkerwijs krijgt deze markante verdediger volgende week in Hierden een kans om op waardige wijze afscheid te nemen van zijn Nunspeetse periode. Het lijkt mij verdiend.
Dat het eindresultaat voor Nunspeet zeer bevredigend was, is in grote mate te danken aan Jonathan van ’t Hof. Het is mij onbekend welke wonderpillen hij slikt en welk toverdrankje hij inneemt, doch het resultaat van zijn slaloms en pirouettes is nu vaak een prachtige treffer. Het is zeker de hoogste tijd deze versnaperingen met zijn ploeggenoten te delen. Spelers als Adi Draganovic, Enes Keklikoglu, Marijn Haze, Noah Mulder en Emiel Goud kunnen volstaan met een halve dosering. Zij zijn al furieus en driest genoeg. De rest van het team kan het recept voor een dubbele startdosering bij de medische staf afhalen.
Met al die struikelende zeges op een rij heeft Nunspeet nog steeds zicht op de periodetitel al zijn de voorwaarden stevig, uitdagend en deels niet te beïnvloeden. In de laatste competitieronde mag DOSK niet winnen en moet Nunspeet dat juist wel. De supporters hebben de laatste tijd al heel wat wonderen mogen aanschouwen en het binnenslepen van de periodetitel zou wel het grootste mirakel opleveren. Met een dergelijke serie wonderen kun je door Rome heilig verklaard worden.
Komende zaterdag de ontknoping. Nunspeet is in deze competitie het enige team dat in elk duel tot scoren kwam. Dat geeft moed en moet dus ook uit en tegen Hierden dat zich al het kampioensteam mag noemen. Zo niet, dan kunnen we met FC Corendon naar Turkije voor een nacompetitie op het goudgele zandstrand.
Kunnen we het uithuilen nog afwenden en omzetten naar schaterlach?
De hele Noord-Veluwe trilt van spanning. Ongeveer 6.5 op de Schaal van Richter!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Comments are closed.