Nunspeet – Op vrijdag 19 april werd 79 jaar geleden Nunspeet bevrijd door de Canadezen. Zoals traditiegetrouw gebeurt, vond er op deze dag bij het Canadese monument aan de Laan een korte herdenkingsplechtigheid plaats.
De herdenking begon om 18.45 uur. Tijdens de ceremonie werden kransen gelegd en hield burgemeester Céline Blom een toespraak. De minuut stilte werd door de Harmonie afgesloten met het spelen van het Canadese volkslied en het Wilhelmus.
Leerlingen van CNS De Morgenster werkten ook mee aan de herdenking door een gedicht voor te dragen en een bloemstuk bij het monument te plaatsen. Ook verleenden veteranen, waaronder oud-mariniers, hun medewerking aan deze bijzondere herdenking.
Toespraak burgemeester herdenking 19 april 2024 Canadees monument aan de Laan
Dames en heren, jongens en meisjes. Het is vandaag 19 april. Precies 79 jaar geleden werd onze gemeente bevrijd door de Lord Strathcona’s uit Canada. Aan een inktzwarte periode van vijf jaar van geweld, angst, wanhoop, onderdrukking en vervolgingen kwam een eind.
‘Dat nooit weer’, werd er toen gezegd. Maar opnieuw zien we bijna iedere dag in het nieuws de verschrikkelijke beelden van oorlogsslachtoffers, van agressie, geweld en wanhoop…..
In deze tijden van verandering en onzekerheid, waar nieuwsberichten vaak worden gedomineerd door conflicten en verdeeldheid, staan we een moment stil bij een thema dat ons allemaal raakt: wereldwijde vrede. Het lijkt een onmogelijk doel, iets dat buiten ons bereik ligt, maar ik ben ervan overtuigd dat de weg naar vrede begint in onze eigen gemeenschap, in ons eigen hart.
Wereldwijde vrede is niet alleen de afwezigheid van oorlog. Het is de aanwezigheid van vrijheid en gerechtigheid, de triomf van hoop over wanhoop, en het geloof dat we daarin samen meer kunnen bereiken dan alleen.
We leven in een wereld die meer verbonden is dan ooit tevoren, en toch lijken de kloven tussen ons soms dieper te worden. Het is gemakkelijk om ons te laten meeslepen door de golven van negativiteit en pessimisme. Maar laten we niet vergeten dat elke grote verandering begint met kleine stappen.
Laten we ons ieder op zijn of haar eigen plek inzetten voor vrijheid, respect, duurzaamheid, inclusiviteit en solidariteit, waarden die de bouwstenen vormen voor vrede op een grotere schaal.
Ik roep iedereen op om na te denken over hoe we zelf, én als gemeenschap kunnen bijdragen aan een vreedzamere wereld. Het begin kan zo eenvoudig zijn, een vriendelijk gebaar naar een buurman, respect voor elkaar, het afwijzen van discriminatie, omzien naar elkaar of het onderwijzen van onze kinderen over het belang vrede en vrijheid.
Laten we ons inzetten om bruggen te bouwen, niet alleen binnen onze eigen samenleving, maar ook met de wereld daarbuiten. Het is onze gezamenlijke verantwoordelijkheid om voor elkaar te zorgen, om op te staan tegen onrecht en om hand in hand te werken aan een wereld waarin vrede niet alleen een droom is, maar een levenswijze.
Elk jaar herdenken we. Op 19 april en op 4 mei, om de bevrijders en de verzetsmensen te herinneren die vochten voor de vrijheid en rechten van ons.
Herdenken is ook een brug slaan naar de toekomst. Het is onze plicht om de verhalen van moed, opoffering, en solidariteit door te geven aan de volgende generaties. Het zijn belangrijke momenten van reflectie, educatie en verbinding.
Door jongeren te betrekken bij de herdenkingen, worden de verhalen en lessen uit het verleden levend gehouden. Het onderwijst hen over de gruwelen van oorlog, de impact van discriminatie en het belang van opkomen voor wat juist is. Het stimuleert het nadenken over morele waarden en de verantwoordelijkheden van ons als burgers in een democratische samenleving. Daarom ben ik ook blij met de aanwezigheid en betrokkenheid van leerlingen van de Morgenster hier vanavond. Jongens en meisjes, jullie zijn de hoeders van onze herinneringen en de bouwers van een toekomst waarin we de lessen van het verleden nooit mogen vergeten.
Herdenkingen herinneren ons eraan dat we, ongeacht onze achtergrond of overtuigingen, verenigd moeten staan tegen onrecht, discriminatie en geweld. Het herinnert ons eraan dat de vrijheden die we nu genieten bevochten zijn, en dat we deze vrijheden actief moeten beschermen tegen krachten die ze willen ondermijnen. Door te herdenken, erkennen we de prijs van vrijheid en de voortdurende strijd om deze te behouden.
In deze momenten – ook hier vanavond bij het Canadese monument – vinden we de kracht van onze gemeenschap terug, een kracht die ons in staat stelt om gezamenlijk uit te dragen dat het leven in vrede en vrijheid geen vanzelfsprekendheid is. Vrijheid is een werkwoord.
We herdenken in stilte. Maar we vieren ook vol overtuiging onze vrijheid. De vlam van de vrijheid moet blijven branden als een helder en onwankelbaar symbool van onze vastberadenheid en onze hoop. Wij zijn de bewakers van deze vlam, en het is onze verantwoordelijkheid om het licht levend te houden voor onze kinderen en alle generaties die volgen.
Daarom herdenken we. Ieder jaar opnieuw!
