NUNSPEET – Op 4 mei staan we stil bij de offers die gebracht zijn voor onze vrijheid. Dat doen we dit jaar ook, maar op een andere manier. De gebruikelijke 4 mei-herdenkingen in alle kernen met kransleggingen en toespraken komen dit jaar als gevolg van de coronamaatregelen te vervallen.
Namens het gemeentebestuur zullen burgemeester Van de Weerd en wethouder Storteboom (voorzitter van de werkgroep Nunspeet Herdenkt) samen een krans leggen bij het monument op de begraafplaats aan de Eperweg. Hier zal geen publiek bij zijn. De kranslegging zal worden uitgezonden op RTV Nunspeet op maandag 4 mei om 19.15 uur, met aansluitend een toespraak van de burgemeester. Daarna is voor iedereen de nationale herdenking op de Dam te volgen.
4 mei vlag gehele dag halfstok
Normaal gesproken hangen we op 4 mei om 18.00 uur de vlag halfstok. Vanwege de coronacrisis vraagt het Nationaal Comité 4 en 5 mei om dit jaar op 4 mei de vlag de gehele dag halfstok te hangen. Op bevrijdingsdag 5 mei zal volgens het normale vlaggenprotocol gevlagd worden.
Koningsdag, 4 en 5 Mei.
Dagen van vieren en herdenken. Elk jaar opnieuw in volle vrijheid.
Vlagvertoon, plezier, feest, muziek, minuten van stilte en terugleven naar toen.
Dit jaar is alles anders:
Stilte heerst
Tot woestijnen zijn ze gedegradeerd
-luchthavens-
havens met enkel ijle lucht
geen krijsende metalen meeuwen meer
roerloos liggen ze met uitgespreide vleugels
op verlate uitvalsbanen naar zon en overzee
de bezige duiventil ligt stil
stof en rag rukken op
hulpeloos kruipen volle koffers opeen
reiskisten met onbereikbare bestemmingen
niemand ziet naar hen om
onderweg is een onbegaanbare weg
tot loze losplaatsen zijn ze vervallen
– zeehavens-
een machtige vloot ligt geketend aan stalen ogen
alleen de wind geeft het water wimpers
buitengaats vinden schepen kant noch wal
ze dobberen en deinen vol wegterende schepelingen
afvaren en aanmeren zijn verboden daden
loopplanken kraken en kreunen niet meer
bemanningen des te meer
gevangen tussen heen- en terugreis
laveren zeelieden door hun vergeten bestaan
weemoed en heimwee als dagelijkse kost
tot onbewoonbare eilanden zijn ze verworden
-dorpen en gehuchten-
loom liggen verlate lanen in lentelicht
noest en nijver zijn naar binnenkamers verbannen
uitbaters zien neringen geringer worden
eethuizen serveren lege borden en gebroken toekomst
oude wijze stemmen verliezen taal en klank
een generatie dreigt als een spatie te verdwijnen
tussen de woorden van het levensverhaal
uitgestorven liggen de sportvelden
overbevolkt raken de dodenakkers
Koningsdag nadert doch de stilte heerst.
*** *** ***
-Kees Keizer / Nunspeet
‘Waar licht het landschap raakt’
Comments are closed.