In Hierden liep Nunspeet tegen een 2-0 nederlaag aan. Door de nederlagen van de koploper SDV Barneveld, 6-0 verlies bij SVI, en nummer 2 DTS ’35 Ede, 0-2 verlies tegen Bennekom, had Nunspeet de kans gehad om bij winst de gedeelde koppositie in te nemen. Doordat van de top vijf alleen csv Apeldoorn zijn wedstrijd tegen KHC met 0-1 wist te winnen, is csv Apeldoorn de nieuwe koploper van de 1e klasse D geworden.
Na de warming-up moest keeper Jardi Niebeek wegens een blessure afhaken en werd hij vervangen door Koen Meijerink, die hiermee zijn competitie-debuut maakte. In het begin van de wedstrijd zocht Nunspeet nadrukkelijk de aanval. Na 4 minuten bereikte Emiel Goud met een cross-pass Jonathan van ’t Hof. Deze had echter te veel tijd nodig om de bal onder controle te krijgen, waarna Casper Krop kon uitverdedigen. Negen minuten later werd een schot van Dominique van de Grift door keeper Grootkarzijn tot corner verwerkt. Na een kwartier spelen bereikte een voorzet van Goud van ’t Hof, die de bal niet vol raakte, waarna de bal een eenvoudige prooi voor Grootkarzijn was.
Halverwege de 1e helft kwam Hierden op voorsprong. Een verre trap vanaf de eigen helft bereikte Dominique Denzel die vanaf de rand van het strafschopgebied doeltreffend afrondde, 1-0. Twee minuten later ging een voorzet, vanaf links, van Jonathan van ’t Hof voor alles en iedereen langs en ging de bal vervolgens over de zijlijn. Na ruim een half uur spelen probeerde Ewout Mulder van een meter of veertig keeper Meijerink te verrassen, maar zijn inzet werd door Meijerink net onder de lat weggetikt.
De in de rust ingevallen Dani Schmitz kreeg in de 60e minuut de kans om de gelijkmaker te scoren. Verdediger Krop wist de bal voor de doellijn te onderscheppen. Ook een goede actie van Jonathan van t Hof kon niet doeltreffend afgerond worden. Een kwartier voor tijd leek Hierden de wedstrijd te beslissen. De inzet van Andrew Schaftenaar eindigde echter op de lat.
Zeven minuten voor de reguliere tijd leek Reijer Roelofsen de gelijkmaker op zijn schoen te hebben. Na een corner vanaf links kwam de bij de 2de paal vrijstaande Roelofsen in balbezit, maar deze zag, tot zijn eigen afgrijzen, zijn inzet over het doel gaan. Vlak voor tijd zag Patrick Pluim, na een voorzet van de ingevallen Vincent Huisman, zijn schot door Grootkarzijn onschadelijk gemaakt worden. Vijf minuten in blessuretijd wist keeper Meijerink na een voorzet vanaf rechts in eerste instantie redding te brengen, maar in de rebound scoorde Andrew Schaftenaar de voor Hierden bevrijdende 2-0. Vanaf de aftrap zocht Nunspeet de aanval. De inzet van Schmitz werd door keeper Grootkarzijn onschadelijk gemaakt en het daarop volgende schot van Pluim werd de op de doellijn staande Sander Nieuwhof weggekopt.
A.s. zaterdag 28 mei speelt Nunspeet op Sportpark De Wiltsangh de laatste thuiswedstrijd van dit seizoen tegen SVI. Aanvang 15:00 uur
Het sprookje van de Wildzangertjes met de zwakke schoudertjes.
Er was eens, niet zo heel lang geleden, aan de rand van dichte bossen een klein en bescheiden volkje, dat bestond uit olijke en frivole mannetjes. Ze liepen rond in blauw-gele pakjes en soms droegen ze een rood rugzakje mee op hun smalle schoudertjes. Het waren de Wildzangertjes.
Ze bewoonden een eenvoudig, maar gezellig stulpje op een klein heuveltje. Ze speelden wat en zongen hun liedjes. Ze waren tevreden maar toch verlangden ze ook wel naar een wat rianter onderkomen hoger op de heuvel. Om dat te bereiken hadden ze veel kostbare glinsterende kiezelsteentjes nodig. Het lukte jaar op jaar niet om genoeg van deze edelsteentjes te verzamelen.
Soms raakten er meer zoek dan ze vinden konden. Regelmatig dreigden ze zelfs verbannen te worden naar een hutje lager op de heuvel.
Tot op een treurige dag een vagebond langskwam die aanbood te helpen zoeken naar de broodnodige kiezelsteentjes. Hij heette Lucky Luke en kwam van een klein eilandje. Deze gelukszoeker nam de Wildzangertjes bij de hand en gezamenlijk trokken ze er op uit om de kiezelsteentjes te gaan rapen. De ene week bleven dicht bij hun veilige stulpje, de andere week trokken ze ver weg over akkers en velden naar onbekende vindplaatsen. Wonderwel lukte het toen wel om voldoende steentjes te vinden maar nog net niet genoeg om een plek hoger op de heuvel te kunnen bemachtigen.
De Wildzangertjes werden elke week vrolijker en hun liedjes klonken luider en luider. Hoger op de heuvel luisterden ze daar in volle verwachting van wat er zou gaan komen. Zouden de Wildzangertjes bij hen komen wonen? Er waren al zoveel glinsterende steentjes gevonden. Er waren er nog maar een paar nodig. Toen kwam echter het moment dat de Zangertjes niet meer goed op elkaar letten en het zoeken een beetje verwaarloosden. Ook opperhoofd Lucky Luke wist het niet meer. Hij stuurde de zoekers de verkeerde paadjes op en soms liet hij zelfs de beste zoekers thuis. Iedereen scheen rugklachten te krijgen en met die beperking bleek het onmogelijk te zijn geworden om te bukken voor het rapen.
En dat terwijl, tegen de verwachting in, de rode rugzakjes bijna voldoende waren gevuld. Wat een weelde!
Helaas werden de knietjes van de Wildzangertjes te slap en de smalle schoudertjes waarop de rugzak vol weelde werd meegetorst veel te zwak. Voor het dragen van weelde zijn sterke schouders nodig.
Teleurgesteld ploften de Wildzangertjes op hun harde bankjes neer in hun schamele onderkomen laag op de heuvel. Liedjes waren er niet meer te horen. Ze berustten in hun lot en spraken af het later nog weer eens te gaan proberen.
Later, veel later misschien, als Lucky Luke terug zwerft naar het eilandje in de opgedroogde zee en er nieuwe Wildzangertjes uit het ei gekropen zijn. Die kunnen wellicht beter zoeken, snuffelen en speuren om de benodigde kiezelsteentjes te vinden voor het huis hoger op de heuvel.
De zoekers van nu blijven in hun huidige optrekje en zullen er waarschijnlijk nog lang tamelijk tevreden en redelijk gelukkig wonen!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Ha, ha; Een hilarische en treffende analyse van dit seizoen.
Niet kunnen winnen van de laagst geplaatste betekent over en uit.
Het lijkt alsof ze niet willen, ze hebben in ieder geval vaak moeite om het spel te maken.
Laatste 2 westrijden weer iedereen erbij en volle bak gaan.
Ook hier geldt : de beste stuurlui staan aan wal !
Volkomen mee eens!
Neem ze dan ook serieus.
Piloten hoog in de lucht kunnen ook niet zonder assistentie vanaf de grond.
Comments are closed.