Nunspeet speelde een lastige eerste seizoenshelft, hoge verwachtingen konden niet elke wedstrijd worden waargemaakt waardoor de plaats op de ranglijst bij het ingaan van de winterstop niet meeviel bij supporters en spelers.
Nadat de eerste wedstrijd van 2024 thuis tegen koploper Hierden ook kansloos verloren werd pakten donkere wolken zich even samen. Zoals trainer Werner Pluim na de wedstrijd tegen Epe aangaf zijn selectie en technische staf na Nunspeet- Hierden om tafel gaan zitten en heeft men met elkaar de eerste seizoenshelft geëvalueerd. Dit heeft tot het gewenste resultaat geleid, na Nunspeet- Hierden bleef Nunspeet voor de zesde wedstrijd op rij ongeslagen, waarbij het inmiddels opvalt dat er veel doelpunten gescoord worden.
Voor aanvang van de wedstrijd kreeg Emiel Goud een boeket bloemen overhandigd voor zijn 100e competitiewedstrijd, vorige week tegen Hatto Heim, voor vv Nunspeet.
Na bijna 10 minuten spelen kreeg Marijn Haze de mogelijkheid om de score te openen. Nadat Adi Draganovic de bal op de eigen helft onderschepte, stuurde hij Haze de diepte in. Haze kapte zijn directe tegenstander uit en zag vervolgens dat keeper Bas Schoonhoven zijn schot onschadelijk maakte. In de 23e minuut was Asse Visscher dichtbij de openingstreffer. Een afgemeten voorzet van Noa Mulder werd door Visscher op de paal gekopt. Nunspeet dicteerde het spel en had de betere kansen, maar sv Epe hield mede door een goed georganiseerde verdediging stand en loerde op de counter.
Na het onreglementair neerhalen, in het strafschopgebied, van uitblinker Draganovic was het Asse Visscher die de toegekende strafschop koelbloedig binnen schoot, 1-0. Vijf minuten later was het wederom Visscher die de marge op 2 bracht. Na een steekbal van Marijn Haze op Jonathan van ’t Hof was het Visscher die doeltreffend afrondde. Dit betekende tevens de ruststand.
In de tweede helft gingen de gasten enthousiast opzoek naar de aansluitingstreffer. Na een ongelukkige botsing tussen keeper Jardi Niebeek en verdediger Andrew Galea kreeg van Gelder een dot van een kans om de aansluitingstreffer te scoren. Maar Herman Dam wist op de doellijn de inzet van Justin van Gelder weg te koppen, waarna Dam vervolgens even gestrekt ging. In de 70e minuut was het wederom Visscher die het net wist te vinden. De voorzet van de net daarvoor ingevallen Emiel Goud kon hij van dichtbij eenvoudig binnen schieten, 3-0. En schreef hiermee een hattrick op zijn naam.
In de 76e minuut wist keeper Niebeek nog net de hand achter een listige bal van Justin van Gelder te krijgen, waarna Krijgsman de bal alsnog in het doel werkt. Vanwege buitenspel werd dit doelpunt niet toegekend. Hierna kreeg Van Gelder, vanwege commentaar, binnen een minuut twee keer geel en moest het veld dus verlaten.
Voor het verloop van de competitie kan de grote selectie van grote waarde blijken, want trainer Werner Pluim heeft met een kwalitatief goede reservebank de mogelijkheid om een wedstrijd van nieuwe impulsen te voorzien. Voor het laatste kwart konden dan ook Marnix Tissngh, Bram van de Worp, Reijer Roelofsen en Mustafa Kalkan gebracht worden. Het slotakkoord was er voor good old Marnix Tissingh die na blessureleed weer terug lijkt op zijn oude niveau en na een serie kopballen tikte hij van dichtbij de bal in het net, 4-0.
Voor donderdag 28 maart a.s. staat er op Sportpark De Wiltsangh, om 20:00 uur, een oefenwedstrijd tegen MVV Alcides gepland. Komend paasweekend wordt er niet gevoetbald, op 6 april a.s. staat de belangrijke uitwedstrijd tegen het Apeldoornse AGOVV op het programma. Aanvang 15:00 uur.
Keizerlijke Beschouwingen, een column.
Reeks met aanzet tot het onbekende.
De Nunspeetse hoofdmacht kan nu terugkijken op een keten van zes wedstrijden zonder nederlaag.
Dat is een glanzende spiegel waarin teruggekeken kan worden. Alleen lijstaanvoerder Hierden komt tot dezelfde prestatie met als aantekening dat Hierden elk duel omzette in winst, terwijl Nunspeet tweemaal remiseerde. Voor een instabiel en spartelend team dat een maand geleden nog in degradatienood verkeerde is de huidige orde van de ranglijst een aangename geruststelling.
De mantel van beklemming en de verontrusting kan nu aan de kapstok. Tijd voor het gevechtstenue om de strijd aan te binden voor de bestorming van de derde plaats die wellicht onbekende perspectieven biedt.
Nu wil ik niet direct het optimisme afzwakken met het wijzen naar de ranglijst. Daarop valt waar te nemen dat Nunspeet in de succesvolle reeks teams ontmoette die heel matig presteren, met uitzondering van Unicum dat het beste voetbal van deze klasse speelt. Dwergen verslaan is vaak lastig. Wat klein is raak je niet simpel, weten ze ook bij de plaatselijke schietvereniging.
Nu staat er eerst nog één dwerg op het programma voordat Nunspeet tegenstanders van groter formaat treft. Over de komende bananenschil (AGOVV) heenstappen is essentieel. Voor de punten, voor het vertrouwen en voor de aanblazing van de storm naar de top.
Dit weekeinde tegen Epe stonden de Nunspeetse acteurs weer pal en fier op het veld met een bevredigend eindresultaat. Vier treffers en zelf een schoon doel. De drieklapper van Asse Visscher was daartoe een niet geringe bijdrage. Dat had vorige weeg ook al gekund, ware het niet dat hij toen na twee fraaie treffers naar de verkeerde kant van de zijlijn werd gedirigeerd. Vijf voltreffers in acht dagen moet hem wel geloof, hoop en overtuiging opleveren. Daarmee werd hij overigens niet de ‘Man van de Wedstrijd’, die titel ging naar Adi Draganovic. Laatstgenoemde drukt een steeds fermere stempel op de Blauw-Gele formatie. Hij is een inspirator voor het gehele team.
In dat team waren zaterdag geen zwakke schakels te vinden. De formatie groeit naar een hecht verband, de linies sluiten beter op elkaar aan, de vleugels fladderen gevaarlijk naar het vijandelijke doel en de verdediging geeft weinig cadeau. Dat gebeurde kort na de rust wel na een misverstand tussen doelman en verdediger waardoor een Epe-aanvaller vrij voor het doel kon inschieten met alleen Hermen Dam in het midden van het doelvlak voor zich. Dan maar daar tegenaan schieten moet hij gedacht hebben. Dam redde subliem met het hoofd en met kopzorgen en enige duizeling als resultaat.
Dat invaller Marnix Tissingh opnieuw tegen Epe scoorde, net als in de uitwedstrijd, is ook een opsteker na een lange periode van herstel. In Epe toverde hij een juweeltje tevoorschijn, nu een simpele score. De schoonheid mag dan verschillen, de waarde blijft even groot.
Marnix is een routinier in het elftal en zo zijn er meer. Samen met de jeugd van bijvoorbeeld de stijlvolle Noah Mulder, het creatieve slangenmens Marijn Haze en de altijd knokkende Fabian Zoet, ontstaat er een gevarieerde cocktail met een heerlijke afdronk.
Na afloop werd er volop gehuldigd. Adi Draganovic ‘Man van de Wedstrijd’ volgens de aanhang, Asse Visscher met dezelfde titel op de KNVB-site, bloemen voor Emiel Goud vanwege 100 duels in de hoofdmacht en Asse Visscher nogmaals met zijn eerste hattrick ooit. Schemert in al deze feestelijkheden iets door van een lente in volle bloei? Laten we hopen dat één nachtvorstje niet de bloei teniet doet of zoals de dichter Willem Kloos het ons treffend en waarschuwend voorhoudt:
‘Ik ween om bloemen, in de knop gebroken
En vóór de ochtend van haar bloei vergaan,
Ik ween om liefde, die niet is ontloken,
En om mijn harte dat niet werd verstaan.’
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Comments are closed.