Na het onnodige verlies tegen CSV Apeldoorn wisten de youngsters van trainer Lucas Hoekman zaterdag opnieuw niet te winnen. Het team blijkt de les van de nederlaag tegen CSV, waar binnen 5 minuten de wedstrijd uit handen werd gegeven, nog niet geleerd te hebben. Opnieuw werd er binnen 5 minuten een verloren wedstrijd gespeeld. De thuiswedstrijd tegen vv Bennekom vertoonde hetzelfde wedstrijdbeeld en resultaat als een week eerder.
Op een goed bezocht sportpark de Wiltsangh startte Nunspeet, in het vertrouwde blauw/geel, deze tweede thuiswedstrijd van het seizoen op nieuw sterk en wist men handig gebruik te maken van de ruimte die werd geboden door de spelers van Bennekom. In de 9e minuut kreeg Dani Schmitz al een goede kans om de score te openen. Na een snelle aanval over de rechterkant via Emiel Goud zag de Nunspeet aanvaller zijn schot op het laatste moment geblokkeerd door de rug van een Bennekom verdediger. Twee minuten later was het bijna raak voor dezelfde Dani Schmitz, een vergelijkbare voorzet van rechts via Emiel Goud werd dit keer hoog over geschoten.
Vijf minuten later zag spits Vincent Huisman zijn schot gered worden door de Bennekom keeper, dit na een snelle uitbrak over de linkerkant. Het wachten leek op een voorsprong voor de thuisploeg. Rond de dertigste minuut wist Bennekom voor het eerst gevaarlijk te worden, maar deze aanval belandde in het zijnet van het doel van Jardi Niebeek. In de veertigste minuut was het Emiel Goud die de kans op 1-0 onbenut liet en in blessuretijd wist de keeper van Bennekom met een uiterste krachtinspanning een kopbal van Marnix Tissingh uit het doel te houden. Ruststand 0-0.
De tweede helft startte voor Nunspeet dramatisch, na een ongelukkige struikeling van Karim Mulder wist Bennekom in de vierde minuut na rust wel raad met dit buitenkansje en maakte men de 1-0. Nog maar net bekomen van deze tegenvaller kreeg Marnix Tissingh 1 minuut later ongelukkig een bal op zijn arm. De scheidsrechter die op 2 meter afstand opgesteld stond twijfelde geen moment, strafschop. Ook dit buitenkansje werd feilloos benut 2-0 voor de gasten. In opnieuw slechts 3 minuten tijd.
Nunspeet probeerde wel de aansluittreffer te forceren, maar was machteloos en kwam de tegenvallers niet meer te boven. In de 88e en 90e minuut was het Bennekom zelfs dat uit kon lopen naar een 4-0 overwinning.
Iedereen die de wedstrijd niet gezien heeft denkt aan een kansloos Nunspeet, maar anders dan de uitslag doet vermoeden had Nunspeet zeker kans op meer na een goede eerste helft.
Zaterdag krijgt Nunspeet kans op herstel met opnieuw een thuiswedstrijd tegen SVZW uit Wierden op het eigen sportpark De Wiltsangh. Opnieuw een pracht affiche. Aanvang wedstrijd 14:45 uur.
Geen harde schijf.
Soms is de nabeschouwing van een wedstrijd met de betrokken trainers boeiender en interessanter dan de wedstrijd zelf. Het aanhoren van dat betoog is een ontdekkingsreis door bekende contreien waarvan men kennelijk toch grote delen nog niet in kaart heeft gebracht.
Langs de lijn hebben honderden de wedstrijd gezien, waaronder de trainers. Na afloop blijkt dat laatstgenoemden een totaal afwijkende visie op de voorbije vertoning hebben dan de toeschouwers.
Trainers hebben doorgestudeerd in de ‘voetbalkunde’ en dientengevolge kan het in hun ogen niet zo zijn dat voetballeken langs het veld een goede analyse van een duel kunnen presenteren.
Na afloop van de strijd tegen Bennekom kwam Lucas Hoekman, het technisch opperhoofd bij het Nunspeetse eliteteam, met zijn visie en uiteenzetting. De scherpe en vakkundige interviewer van dienst, in casu Fred Pieterson, poneerde een aantal stellingen waarop de trainer zijn mening en opvatting kon loslaten. Er vielen enkele frappante op- en aanmerkingen op te tekenen.
In de eerste plaats merkte Hoekman op dat de spelers heel snel de tweede helft van de ontmoeting met de Bennekom moeten wissen. Dit tweede bedrijf verliep catastrofaal voor de Veluwse formatie.
Van een brilstand in de pauze ontwikkelde die helft zich naar een kansloze 0-4 nederlaag.
Vanzelfsprekend wil je daar niet te lang aan herinnerd worden. Wissen dus!
Als we dan toch aan het wegpoetsen gaan, laten we dan ook maar de tweede helft van de voorgaande duels tegen respectievelijk SDVB en CSV Apeldoorn wegpoetsen.
In al deze duels was er na de rust van een stevige degeneratie van het spelniveau sprake.
Er openbaart zich steeds een gebrek aan onderlinge afstemming, concentratie en doortastendheid.
Zo draait steeds een positieve aanvang van de strijd later naar een kwalijk verval.
Ervaringen en geheugen zijn geen harde schijven. De fluïde geest laat zich lastig schoonspoelen.
Deze hypotheek kan niet worden weggeschoven; nee, die moet worden afgelost. Blijven wissen levert aan het eind van de competitie een rek vol blanco videobanden op met heel veel irritante ruis.
‘Het elftal bestaat uit drie routiniers aangevuld met veel tieners’, zo karakteriseerde Hoekman zijn formatie. Ik ga er vanuit dat hij met die gearriveerde oudgedienden de gebroeders Tissingh en Reijer Roelofsen op de korrel heeft. Zij hebben een leidende taak en dienen de jeugd op sleeptouw te nemen. Een utopische gedachte. Ze hebben de handen en voeten vol om hun eigen capaciteiten op een voldoende te houden en dat lukte afgelopen zaterdag maar net.
Spelers als Enes Keklikoglu en Karim Mulder zijn door hun opvliegende spelstijl een doorlopend garantiebewijs voor gele kaarten. Vroeg of laat staan de uitsluitingen voor de deur. Moeilijk voor de senioren van het team om dat te beteugelen.
Dat Nunspeet een aanhoudend spitsenprobleem heeft werd nog eens duidelijk geaccentueerd door het feit dat verdediger Roelofsen in de eindfase opnieuw naar de voorste linie werd gedirigeerd. Dat bood uiteraard geen soelaas, net zo min als dat dit vorige week het geval was. Toch verdedigde Hoekman deze speltechnische manoeuvre door te verwijzen naar het verleden waarin Roelofsen wel eens een treffer meepikte. Dat maakt hem natuurlijk geen gevaarlijke aanvaller.
Mijn oude schoonmoeder voorspelt ook wel eens het weer voor de volgende dag op de juiste wijze, doch dat maakt van haar nog geen gedegen meteoroloog!
De gehele nabeschouwing van Lucas Hoekman was doordesemd van moed inspreken en zicht houden op verbetering. Dat behoort tot zijn core-business, zijn kerntaak. Hij kan en mag niet berusten in wat zijn oog waarneemt en in zijn hart leeft. Daarin zal het besef leven dat het een zwaar seizoen met onzekere afloop gaat worden. Om een veelbelovende toekomst voor te spiegelen, kan men ermee instemmen dat hij de huidige waarheid enigszins geweld aandoet. Die waarheid is dat de nederigste voetbaldwerg van deze 1e-klasse heel dicht bij is en de grootmachten steeds verder uit zicht raken!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Waarom was de nederlaag ”geflatteerd”‘? Dat betekent namelijk ”te gunstig voorgesteld”
Comments are closed.