Afgelopen zaterdag speelde Nunspeet de derde en de laatste poulewedstrijd voor de Districtsbeker Oost uit bij asv Dronten.
In de oefenwedstrijd in de voorbereiding werd er met 1-1 gelijkgespeeld tegen deze tegenstander uit Dronten. Trainer Lucas Hoekman kon nog steeds niet beschikken over de ervaren krachten Lars ten Dolle, de gebroeders Tissingh en keeper Sean Poot.
Het duurde tot de 15e minuut voordat de eerste kans van de wedstrijd te noteren viel.Emiel Goud kwam net tekort voor de openingstreffer. In de 32e minuut gevolgd door een kans voor asv Dronten die vakkundig door keeper Jardi Niebeek onschadelijk werd gemaakt . Een paar minuten voor de rust was Jardi kansloos bij een doelpunt dat uit de rebound, nadat de bal de lat geraakt had, gescoord werd.1-0 voor asv Dronten.
In de tweede helft was het keeper Jardi Niebeek die Nunspeet in de wedstrijd hield met een paar prachtige reddingen. Te beginnen in de 47e minuut op de rand van het strafschopgebied. Nunspeet creëerde ook diverse kansen op de gelijkmaker. Zo was Vincent Huisman hier dichtbij, maar kwam de bal op de paal. In de 78e minuut leek de wedstrijd beslist doordat Bas Maljaars de 2-0 wist binnen te schieten, maar Vincent Huisman wist met een benutte strafschop in de slotfase de hoop op een gelijkmaker levend te houden. Deze gelijkmaker kwam er niet, eindstand 2-1.
Volgende week wacht de start van de competitie met een lastige uitwedstrijd bij KHC Kampen.
Gebrek en overdosis.
Recent speelde vv Nunspeet een oefenwedstrijd tegen ASVD uit Dronten.
Het was toen van Veluwenaren een zeer magere voorstelling. Op de valreep kon men door een strafschop nog net tot een gelijkspel komen. Zaterdag stond er een bekerduel tegen dezelfde tegenstander op de rol. Ook nu op de drempel van het eindsignaal een penalty voor vv Nunspeet.
Met dit cadeautje kon de eer, maar niet de wedstrijd worden gered.
Over welke eer spreken we dan?
Heeft dit team wel ambitie en eerzucht wanneer je tot tweemaal toe door een 2e klasser eenvoudig wordt weggezet. Er werd een totaal gebrek aan aspiraties aan de dag gelegd.
Wel beschikt de defensie over een overdosis aan naïviteit. Bij beide tegendoelpunten worden de verdedigers op de vleugels te kijk gezet. De Drontenaren konden heel simpel een vrije vleugelaanvaller bedienen met een lobje en een steekballetje. Een uiterste poging op de voorzet te blokken werd er nauwelijks ondernomen. Meer dan sjokken naar de achterlijn en verontwaardigd de handen naar de hemel strekken zat er niet in. Die lauwheid zal snel moeten omslaan naar scherpte en wilskrachtig vuur.
In dit duel knoopte vv Nunspeet twee spreekwoorden onhandig aan elkaar. Het eerste gezegde gaat over het twee keer stoten aan dezelfde polderkei. Wie overkomt dat?
De andere brengt een boodschap aan een gewaarschuwd mens. De Nunspeters bleken doof voor die vermanende roepstem. Wellicht dat deze nederlaag wel een gevoel van urgentie losmaakt.
Het is mij nog niet duidelijk of het bouwwerk dat vv Nunspeet in het dorp van de 1e klasse D gaat neerzetten van beton of van glas wordt opgetrokken. Is het gehard of staat het op barsten?
Staat de voorgevel van de vereniging binnenkort prominent op het markplein of achteraf langs een verlaten kerkpad?
Komende zaterdag wordt tegen KHC in Kampen de eerste steen gelegd. Bouwen we op zand of op de rotsen? De eerste hevige regenval zal het leren!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Comments are closed.