NUNSPEET – Voorafgaand aan de wedstrijd was er een In Memoriam voor de recent overleden Roelof Bonestroo, Willem Rekers, Eibert Pap, Andries Pluim en Pel Pellegrom.
Onder het genot van een heerlijk najaarszonnetje wist Nunspeet ook de tweede speelronde winnend af te sluiten. Na de een overtuigende 3-0 overwinning in de eerste ronde werd op het eigen sportpark ook Renswoude op een nederlaag getrakteerd. vv Nunspeet en tegenstander vv Renswoude hadden in het verleden nog nooit eerder tegen elkaar gespeeld.
Na een 1-0 overwinning door een schitterend doelpunt van Adi Draganovic reeds gescoord in de eerste helft, beleeft Nunspeet de beste seizoenstart in 10 jaar met 6 punten uit twee wedstrijden.
De eerste 30 minuten waren volledig voor de thuisploeg, met flitsend aanvalsspel wisten de voorwaartsen verschillende goede kansen te creëren. Vooral Joep Banse was continu dreigend in de een tegen een situaties. Toch duurde het tot op slag van rust voordat de bevrijdende 1-0 op het scorebord gezet kon worden. Eerst werd een schot van Banse nog gepareerd door de keeper echter twijfelde Draganovic geen moment om de terug springende bal van ver buiten de 16 meter op een schitterende wijze in het doel te schieten. De gasten konden hier weinig tot niets tegen in brengen.
De tweede helft een onveranderd spelbeeld, Nunspeet dat kans op kans creëerde, maar de gasten hoop op een beter resultaat liet behouden door de voorsprong niet verder uit te breiden. Na 90 minuten stond de meer dan verdiende 1-0 eindstand dan ook terecht op het scorebord, en behoudt Nunspeet de 100% score.
Zaterdag gaat men op jacht naar de volgende 3 punter uit bij Hooglanderveen aanvang 15.15 uur.
Keizerlijke Beschouwingen, een column.
Verdwaalde ruimtevaarders.
De Amerikaanse ruimteorganisatie NASA is permanent op zoek naar personen die opgeleid kunnen worden tot astronaut. Na een lange training kunnen ze dan mogelijk de ruimte in worden geschoten om daar onderzoek te doen en wetenschappelijke experimenten uit voeren.
Na de lancering mogen ze dan even genieten van dat onbeschrijfelijke gevoel van gewichtsloosheid waarbij alles mogelijk lijkt. Ze rollen, draaien en tuimelen zoals een ijsbeer na zijn winterslaap.
Dan echter is het klaar, aan het werk en resultaten boeken.
De spelers van Nunspeet die afgelopen zaterdag tegen Renswoude op het veld acteerden hoeven niet te rekenen op enige belangstelling van NASA. Die spelers werd door de opponent zo veel ruimte geboden dat ze er duizelig van werden. Ze wisten er zelden voordeel uit te halen en tot resultaten kwam het nauwelijks. Met de geboden vrijheid werd slordig omgegaan met een instelling van ‘het komt wel goed’. Uiteindelijk kwam het ook goed door een nipte en magere 1-0 overwinning die echter veel hoger had moeten uitpakken. Een goed doelsaldo kan op het eind van de competitie een extra punt betekenen.
Nunspeet was het eerste uur heer en meester tegen een pover Renswoude. Door de geringe marge die was opgebouwd middels een schitterende volley van Adi Draganovic bleef de zege van Nunspeet aan een dun draadje bungelen. Zo bleef het tot het eind onnodig spannend.
De enige treffer was niet het eindpunt van een prima uitgespeelde aanval. Bij een door de verdediging afgeslagen aanval nam Draganovic het ronde monster genadeloos op de glimmende rechterschoen en bracht daarmee de aanhang tot extase.
Het staat buiten kijf dat Nunspeet verdiend drie punten aan het totaal toevoegde.
Met redelijk goed voetbal bleef Nunspeet simpel overeind. Doelman Jardi Niebeek, die bij de opwarming een vinger uit de kom zag schieten, hoefde geen spectaculaire reddingen te verrichten.
De Veluwse equipe speelt prima tot aan de rand van het vijandelijke strafschopgebied. Effectief afronden vraagt nog om extra trainingsarbeid.
Wellicht dat het probleem bij de trainingen is ontstaan. Veel spelvormen en oefenpartijtjes worden op een verkleinde ruimte uitgevoerd. De spelers vergeten mogelijk daardoor dat zaterdags het doel toch werkelijk een eindje verder weg staat.
Ook een punt van aandacht is de negatieve opbrengst van alle hoekschoppen die Nunspeet mocht nemen. Daar valt veel meer uit te halen. Vaak wordt er door de vleugelspelers in een lastige spelsituatie nog een corner uitgehaald. Jammer dat een dergelijke spelhervatting niet tot scores leidt.
De frivole en technisch begaafde Joep Banse werd uitgeroepen tot ‘Man van de Wedstrijd’.
Wanneer hij zich op deze wijze blijft manifesteren en ontwikkelen zal dat nog veel vaker gebeuren en wordt hij de revelatie van dit seizoen. Vol jeugdig elan en boordenvol zelfvertrouwen slalomde hij keer op keer door de vijandelijke defensie. Als hij veel vaker deze titel binnensleept dat kan hij een bloemenstalletje openen bij de ingang van ‘De Wiltsangh’ en vaste bezoeker worden bij een plaatselijke eetgelegenheid.
Dat al zijn ploeggenoten ook voldoendes scoorden rechtvaardigt het behaalde resultaat.
Nog even over de Nunspeetse grensrechter: bij de enige score viel hij bijna van juichend van vreugde achterover. Hij wilde graag een high-five met de doelpuntenmaker en voegde zich bij het kluwen van feestende spelers om schouderklopjes uit te delen. Daarna liep hij met stevig gebalde vuist terug naar zijn stek. Volstrekt onacceptabel natuurlijk. De arbiter neemt dat ook waar en zo verlies je elke vorm van objectiviteit. Als je wilt vieren doe je dat in die functie stil ‘in de binnenkamer’ of later uitbundig achter de coulissen.
Volgende week weer een onbekende tegenstander: Hooglanderveen, uit.
Geen probleem, speel je eigen spel, probeer niet de tegenstander eindeloos te analyseren. Het is ook maar doodgewoon een 2e-klasser die al twee keer niet tot winst kwam. Dat zijn trouwens de gevaarlijkste tegenstanders. Dus onderschat niets en niemand, daarvoor is het Nunspeetse voetbal nog niet groots genoeg.
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Comments are closed.