Nunspeet heeft in Veenendaal een broodnodige 1-2 overwinning op de Merino’s behaald.
In de eerste 20 minuten lieten de Merino’s een redelijk spel zien, maar de 2 goede mogelijkheden waren niet aan de Merino’s besteed. Vanuit een corner frommelde Jos Henken in de 66e minuut de bal in het net, 1-0. Hierna liepen de Merino’s steeds meer naar achteren, mede doordat Nunspeet, om de gelijkmaker te forceren, met 4 aanvallers ging spelen. Tien minuten voor tijd was het Lars ten Dolle die gelijkmaker binnen kopte, 1-1.
Twee minuten later eindigde een vrije trap van Dominique van de Grift op de lat. Eén minuut voor het einde van de reguliere speeltijd kreeg Nunspeet een strafschop toegekend. De Merino’s probeerden vanaf de eigen achterlijn op te bouwen, maar verloren de bal en vervolgens werd er, in het strafschopgebied, een overtreding op Dominique van de Grift gemaakt. De toegekende strafschop werd door Marnix Tissingh benut, 1-2.
A.s. zaterdag 6 november speelt Nunspeet op Sportpark De Wiltsangh tegen DOS Kampen. Aanvang 14:45 uur.
Wisselspelers reanimeren Nunspeet.
Ruim in de tweede helft van het duel tegen De Merino’s in Veenendaal begon trainer Lucas Hoekman maar eens in de dug-out om zich heen te kijken wie het povere spel van vv Nunspeet een stevige stoot energie zou kunnen geven. Tot dat moment waren de Veluwse daden ongestructureerd en ondermaats.
Tot uitgespeelde kansen kwam het nauwelijks. Balverlies was meer regel dan uitzondering.
Het leek alsof angst regeerde over de broodnodige rust. Over inzet viel niet te klagen, maar over het gebrek aan controle en creativiteit des te meer. Gelukkig was het tegenspel van de ‘Schapen’ ook schraal en schamel zodat er nog weinig schade viel te noteren.
Om de eindstreep met een goed resultaat te halen was een omzetting gewenst. Op het centrale deel van het speelveld hadden Karim Mulder en Melle van der Woude al energiek veel sloopwerk verricht om de stevige schaapskooi van de Merino’s omver te blazen. Dat Mulder daarbij een vermaning in de vorm van een gele kaart opliep mag geen verrassing meer heten.
Een overwinning binnenslepen leek onmogelijk. Wie zou het schier onmogelijke mogelijk kunnen maken? Het liefst zou Lucas Hoekman ‘tovenaars’ als Hans Klok, Hans Kazan of Victor Mids binnen de lijnen willen brengen om iedereen binnen en buiten het strijdperk op een spetterende en onverwachte ontknoping te trakteren. Die waren echter niet beschikbaar.
De blik van Hoekman viel toen op de onrustig trappelde paradepaardjes die hij terecht of onterecht (?)in de stal van ‘Faam en Naam van Toen’ had ondergebracht. Niet veel later betraden de nieuw gehoefijzerde Lars ten Dolle en de afgetrainde Patrick Pluim de arena, nadat ook Dominique van de Grift al was ingezet. Mulder en Van der Woude mochten van de verdiende rust gaan genieten. Ook Dani Schmitz verdween uit de voorstelling. Hij beleeft bij lange na nog niet glorie en luister van een vorige periode bij de Nunspeters.
Onderwijl hadden De Merino´s een voorsprong op het scorebord getoverd. Uit een corner werd de bal wat ongelukkig door Reijer Roelofsen getoucheerd waarop het leder via een bijna ontraceerbare route uiteindelijk toch tegen het Nunspeet net achter doelman Jardi Niebeek spatte.
Die tegentreffer bleek de aanzet voor een verbeterd spel van vv Nunspeet. Met Ten Dolle kwam er meer rust en controle op het middenveld en in het offensief verrichtte veteraan Pluim prima werk, mede ondersteund door de fris opererende Van de Grift. Het resultaat was even verrassend als gewenst.
Ten Dolle trof doel door goed zijn hoofd te gebruiken, Van de Grift geselde de lat na een gewiekste vrije trap en even later penetreerde hij diep in de wollige onderbuik van De Merino´s om de winnende treffer op te zoeken. Met een overtreding werd hem dat belet. De toegekende strafschop werd door routinier Marnix Tissingh onberispelijk omgezet in een heel late Nunspeetse treffer.
Alom heerste er ongeloof over deze onvoorziene en wonderbaarlijke afloop. Soms is er een wonder nodig om tot geloof te komen! Met deze zege zal het besef aangroeien dat er een weg bestaat uit de kelder van de 1e klasse D. Een blik op de ranglijst jaagt de aanhang van vv Nunspeet na zaterdag wat minder vrees aan. Toch zal het spelniveau in de komende duels omhoog moeten daar niet elke komende tegenstander zich in de slotfase zo zal laten verrassen.
Een andere startopstelling zou misschien niet zo´n curieus idee zijn. Met Lars ten Dolle, Dominique van de Grift, Patrick Pluim, Max Engelmann en ook Jonathan van ´t Hof heeft dirigent Hoekman de beschikking over een goed stel spelers in zijn orkest die de kracht en ervaring hebben om tot een meer harmonieuze melodie te komen. Er moeten nog wat valse noten gekraakt worden!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
´Waar licht het landschap raakt´
Comments are closed.