In het eerste halfuur was het van 2 kanten een wedstrijd met goed voetbal in een hoog tempo. Waarbij Nunspeet een licht veldvoordeel had. Het was echter Roda ’46 dat de score opende. Een voorzet vanaf rechts werd niet goed weggewerkt en kwam voor de voeten van Junior ten Hoor, die zijn schot in het doel zag verdwijnen, 1-0.
Het kantelpunt was op slag van rust. Bij een vrije trap van Nunspeet maakte aanvoerder Adi Draganovic een opmerking over de afstand van de muur. Waarna hij vervolgens een gele kaart kreeg voor commentaar op de leiding. Bij de discussie die hierna volgde kreeg Draganovic zijn tweede gele kaart, waardoor Nunspeet in de tweede helft met 10 spelers verder moest.
Door het overtal kreeg Roda ’46 in de tweede helft diverse kansen om de wedstrijd definitief te beslissen. Maar door de compacte verdediging en goed keeperswerk van Jardi Niebeek viel de definitieve beslissing pas in de extra tijd. Ties Kerssies wist een voorzet vanaf de achterlijn achter keeper Niebeek te schieten. Vlak hiervoor kreeg Nunspeet nog de mogelijkheid om op gelijke hoogte te komen. Na een vrije trap van Max Jansen wist keeper van den Berkt de bal te keren, in de rebound kwam de bal voor de voeten van Marnix Tissingh, zijn schot werd door van den Berkt gestopt.
Keizerlijke Beschouwingen, een column.
Meervoudig verlies.
Zoals majestueuze bomen nu in deze herfsttijd hun zomerse bladerweelde afleggen en hun gestalte aan pracht zien verliezen, zo leed vv Nunspeet zaterdagmiddag in Leusden ook veel verliezen.
Verliezen en schade lijden doet pijn, vooral als dat nadelige consequenties heeft voor het verdere verloop van de competitie.
Aan het eind van de dag, toen de hectiek van de strijd aan de kapstok hing, werd het schadeformulier ingevuld en de verliesrekening opgemaakt. Niet alleen ten gevolge van het duel tegen medekoploper Roda ’46, doch ook met een wijdere blik naar de nabije toekomst. Dan zien we toch een griezelige herfstnevel opdoemen in het zonnige bestaan van de Nunspeters waarin vier wedstrijden lang werd geleefd. Een wenteling in het perspectief.
Laten we de creditzijde, waar het verlies en de schulden gestalte krijgen, maar eens belichten.
Nunspeet verspeelde dit weekeinde drie wedstrijdpunten, de koppositie, de ongeschonden status, één speler in de wedstrijd en zeker een duo voor de volgende strijd. Ook nog een verliespost van meer dan een handvol gele kaarten. Dat zijn pijnlijke feiten.
Voeg daarbij dat het nog onduidelijk is hoe het ego en het zelfvertrouwen beschadigd is geraakt en dan is het evident dat het team en de staf nu met een andere horizon te maken krijgen.
Het duel begon aanvankelijk met een zekere tevredenheid bij de acteurs en de Veluwse toeschouwers. Beide teams ontliepen elkaar niet veel al werd er snel duidelijk dat Roda ’46 over equipe beschikte die balvast en technisch vaardig was. De spelopbouw aan Nunspeetse zijde verliep op gedisciplineerde wijze zonder dat er doelrijpe mogelijkheden werden gecreëerd.
De vleugelspelers Joep Banse en Jonathan van ’t Hof zorgden wel voor dreiging, echter zonder doeltreffend vervolg. Patrick Visser kreeg op het meest vooruitgeschoven station maar bitter weinig aanvoer om tot een scorende uitvoering over te kunnen gaan.
Na een half moest Nunspeet de eerste tegentreffer van het seizoen incasseren. Marijn Haze verzuimde een voorzet te blokken, Ruben Kappers kon direct onheil bezweren waarbij de bal onfortuinlijk voor de voet viel van een Roda-speler die onhoudbaar uit het absolute niets doel trof.
Er lag opeens een stevige klus die geklaard moest worden. Daarvoor zouden alle elf spelers tot het uiterste moeten gaan. Helaas werd het elftal een tiental doordat aanvoerder Adi Draganovic door de arbiter naar de douche werd gestuurd vanwege aanhoudend commentaar op zijn leiding.
Het uitdelen van de rode kaart, het samensmelten van twee gele kaarten, was een buitensporige en theatrale actie van de scheidsrechter die waarschijnlijk zes dagen in de week samen met zijn hond door zijn vrouw onder de tafel wordt geschopt en dan op zaterdag zijn frustraties wegfluit en met kaarten wegwappert. Twee kaarten binnen enkele seconden is een overdreven reactie, temeer daar er enkele zware overtredingenveel van anderen lichter werden bestraft. Draganovic heeft als aanvoerder wat meer ‘gespreksruimte’. Het valt overigens niet uit te sluiten dat de reputatie van de gestrafte ook een rol heeft gespeeld, hetgeen overigens een kwalijke zaak is. Een schending van de regels nu, dient nooit in het licht van het verleden beoordeeld te worden. Daartegenover staat een veel te losse tong van Draganovic.
Een volle helft met tien man verder tegen een sterke opponent is een zware opgave. Te zwaar zou blijken. Nunspeet werd een speelbal voor de Leusder formatie dat verzuimde Nunspeet de genadeklap uit te delen. De Veluwse formatie kreeg zelfs in de slotfase nog een droomkans om de gelijkmaker binnen te schieten. Invaller Marnix Tissingh trachtte met een veel te slappe actie die gunst te verzilveren. Dat Nunspeet in de slotminuten in een alles-of-niets offensief de tweede treffer om de oren kreeg was nauwelijks meer ter zake doende.
We wandelen nog even door het personeelbestand heen.
Joep Banse en Adi Draganovic worden geschorst, Enes Keklikoglu pakte zijn standaardkaart en volgt snel,
Ruben Kappers geblesseerd van het veld, Emiel Goud komt door een ernstige blessure voorlopig niet meer op het veld, Andrew Galea gaat op reis en speelt een paar maanden niet, Patrick van de Wal is fysiek kwetsbaar en dus maar een deel van de strijd inzetbaar, Marijn Haze is zichtbaar ongelukkig met zijn positie op het veld en dat gaat ten koste van zijn kwaliteiten en Max Jansen zou ook graag wat meer speelminuten krijgen. Noah Mulder is rijp voor de basisplek die hem nog niet wordt gegund.
Een stevige uitdaging voor trainer Werner Pluim en de staf die overigens het elftal maar niet zover krijgen om uit een hoekschop enig voordeel te halen. In deze competitie om en nabij dertig toegekende corners met nul scores. Dan zit er structureel iets mis. Met slechts zeven doelpunten in vijf wedstrijden is het overigens nog een wonder dat Nunspeet nog steeds hoog op de ranglijst staat.
Om die positie vast te houden zal er meer trillend net aan de overzijde moeten komen!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Patrick van de Wal speelt niet bij Nunspeet, Dennis van de Wal wel.
‘Alles wat ik heb is een naam en die heb ik van een ander’, zei Herman van Veen ooit.
Laten we er zuinig op zijn!
mooi stukje Kees over Adi ben ik het ook eens de aanvoerde mag toch wat zeggen?
Beste Kees
Je alinea m.b.t de rode kaart gegeven door de scheidsrechter is zeer tendentieus en vol aannames.
– je kent de scheidsrechter niet en weet niets van zijn thuissituatie.
– je hebt niet gehoord wat er gezegd is, je kunt derhalve niet van afstand beoordelen of er terecht gele kaarten zijn gegeven.
– je weet niet of de scheidsrechter op de hoogte is van het verleden van de speler is.
De hele alinea is meer het afreageren van de nederlaag. U toont zich hier een slecht verliezer!
U ondermijnt, met het afreageren van uw frustraties, het gezag van de scheidsrechter in het algemeen.
Jammer dat u dit zo brengt.
Overigens lees ik uw verslagen met veel plezier.
Dag Arthy,
Heb je wel eens van ironie en satire gehoord?
Twee stijlfiguren waarvan een columnist zich regelmatig bedient.
Van de privéomstandigheden van de arbiter weet ik helemaal niets.
Hij kan ook een heel dominante vriend hebben in plaats van een vrouw, en ook geen hond maar een zangkanarie die hem fluiten heeft geleerd.
Wel weet ik dat hij zich in deze wedstrijd verre van objectief opstelde. Hij had meer sympathie voor Roda ’46 dan voor Nunspeet. Verbaal geweld van Roda-zijde liet hij ongemoeid en bij elke opmerking van Veluwse kant kwam er een gekleurde kaart tevoorschijn.
Hij gedroeg zich als een loslopende egotripper die zich overgaf aan machtswellust.
‘Op zaterdag ben ik de baas en dat zullen ze weten ook!’
Verder heb ik nauwkeurig navraag gedaan bij de gestrafte en de spelers die er bij stonden over wat er gezegd is. Draganovic gedroeg zich beheerst maar maakte als aanvoerder twee maal een opmerking over de onjuiste afstand die tegenstanders in acht namen bij een vrije trap. De man in het zwart beboette hem daarop met geel. Draganovic was zo verbouwereerd dat hij een krachtterm in zijn moedertaal uitte. De scheidsrechter kan zich daardoor niet beledigd hebben gevoeld daar ik er vanuit ga dat hij geen expert is in Slavische talen. Indien wel, laat hem dan maar gaan tolken in plaats van fluiten.
Heb ik het gezag van de scheidsrechters in het algemeen ondermijnd? Kom nou!
Als ik kritiek op één speler in een het elftal uit, dan is dat natuurlijk niet van toepassing op het gehele elftal. Wanneer een speler een riante mogelijkheid verprutst zeg ik wel eens ‘Die had de schoonmoeder van mijn ex zelfs met haar rollator er nog in geduwd’.
Voor alle duidelijkheid ik heb geen ex en dus ook niet die schoonmoeder. Satire, snap je?
Tot slot, over de scheidsrechter hoef jij je geen zorgen te maken. Er wordt een inzamelingsactie voor hem georganiseerd zodat hij dure verf kan aanschaffen om de onderkant van de tafel in zijn favoriete kleur uit te voeren. Tenminste, als zijn vrouw, zijn vriend, de hond en de kanarie het toestaan.
Zo niet, dan vrees ik het ergste voor zijn leiding in de volgende wedstrijd.
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
´Waar licht het landschap raakt´
Opmerkelijk goed gereageerd Kees !
Top !
Beste Kees
Geen zorg over mijn kennis van satire en ironie.
Als HBO er met een master opleiding heb ik daar wel enige kennis van.
Natuurlijk complimenteer ik je met het ‘ nauwkeurig navragen bij betrokkenen’ bij de uitgedeelde kaarten’. Was de scheidsrechter, die Slavische taal niet machtig is ( weer een aanname) ook bereid om een toelichting te geven aan een zeer betrokken Nunspeet supporter?
Scheidsrechters die op zaterdag wedstrijden willen fluiten zijn dun gezaaid. Als je scheidsrechter bent en er wordt zo over je geschreven. Dan zou ik het wel weten! De fluit aan de wilgen hangen en gaan schilderen. Een mooi schilderij van een kritische Nunspeet supporter voor in het clubhuis, ter gelegenheid van het 100 jarige bestaan! De verf kan dan mooi uit de inzamelingsactie worden gekocht. De onderkant van de tafel verven is namelijk tamelijk nutteloos.
P.s. De scheids kan ook nog bij z’n vader en moeder wonen in de tijd van woningnood! Opa en/of oma zijn ook mogelijk. Er zijn nog veel meer mogelijkheden!
Arty Hofman
Waar Humor en glimlach samengaan
Fijne reactie, Arty.
Deze reactie kan ik wel waarderen.
Ik denk dat we elkaar wel begrijpen.
Goed weekeinde verder.
Met oprechte groet, Veluwse gedachten en een simpele dorpsglimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Comments are closed.