De Lab-uitslagen zijn binnen en ik ga bij Jaco en Lieke op bezoek.
Ze zitten samen buiten onder de parasol in hun tuin. Het is echt genieten in hun tuin.
“Wat is het hier toch een geweldig mooie plek; die rust en die vogels”, zeg ik.
Beiden knikken instemmend.
Ik word getrakteerd op een kopje thee.
“Koekje d’r bij?” vraagt Lieke. Ik bedank.
“De uitslagen van het bloedonderzoek zijn binnen”, zeg ik.
Lieke kijkt blij verrast en vraagt “En?”
Ik zeg dat er wel wat gevonden is .
“Het ziet er naar uit dat je suikerziekte hebt, Diabetes Mellitus”, zeg ik.
“Doe niet zo gek!”, roept ze, “ik Diabetes? Ik ben helemaal niet dik, eerder mager. Het moet niet gekker worden!”
Ik vertel dat de uitslagen dat toch echt wel laten zien.
“Dat kan goed het afvallen van jou verklaren,” zeg ik.
“Even serieus, Diabetes zeg je”, zegt ze. “Hoe erg is het?”
“Je nuchter bloedsuiker is 15mmol/l – dat moet onder de 7mmol/l zijn – en je HbA1c is 55 – en dat moet onder de 45 zijn. HbA1c is de meetwaarde van je glucose over de afgelopen maanden. Maar we hebben het nu pas één maal gemeten. Mag ik vragen wat je zoal eet?”
“Wat ik eet? Niks geks, hoor.”
“Wat heb je bijvoorbeeld voor je ontbijt gegeten?” vraag ik.
“Twee beschuitjes met zelfgemaakte aardbeienjam; zuiverder is er niet. Daar ben ik dol op”, zegt ze.
“Dat begrijp ik! Zullen we het over een poosje nog eens laten bepalen?” stel ik voor.
“Je doet maar”, zegt ze wat onverschillig, “ik ben wel 90 met mijn jam geworden, hè; dan ga ik echt niet mijn jam laten staan.”
“Dat begrijp ik heel goed; alleen ik zou niet willen dat je komt te vallen en dat je daarbij dan een heup breekt of zo. En dat je dan naar het ziekenhuis of een verpleeghuis zou moeten. Snap je, dat is mijn zorg.”
Langzaam begint Lieke te knikken, ja ze begrijpt wat ik bedoel.
“Ja, ik begrijp wat je bedoelt. Dan is het goed om het bloedonderzoek nog eens te herhalen.”
We zwijgen even. Dan zegt ze: “Ik ga hier niet weg, hoor; ik ga niet naar een verpleegtehuis of zoiets. Als ik hier weg ga, dan alleen als ik dood ben!”
Ik knik, ik kan het me helemaal voorstellen; weg van deze idyllische plek nee dat zal niet gaan.
Jaco kijkt wat onverschillig en mompelt dat een andere plek hem niet zoveel zou doen.
We spreken af dat over een week of 2 er weer bloed geprikt gaat worden om te zien hoe de Diabetes van Lieke zich ontwikkelt.
John en Carolien Polderman – Götte, huisartsen
