Tegen het laaggeplaatste Olympia lukte het vv Nunspeet zaterdag niet om in Gouda tot winst te komen. Al binnen 10 minuten keek Nunspeet tegen een een 1-0 achterstand aan nadat de defensie een voorzet vanaf de rechterflank volledig verkeerd inschatte.
Niet voor de eerste keer dit seizoen wist Nunspeet in aanvallend opzicht geen voldoende te scoren. Verdediger Andrew Galea moest er aan te pas komen om het doel te treffen. Net voor de rust tikte hij een vrije trap van Dani Schmitz achter de Goudse doelman.
Hiermee was de eindstand van 1-1 al bereikt, daar na de pauze elke Nunspeetse aanval verzandde in overijver. Enkele goede doelkansen werden door Melle van der Woude en Emiel Goud onbenut gelaten. Voor supporters, staf en spelers was het een tegenvallende uitkomst.
Komende zaterdag staat de competitiewedstrijd thuis tegen hekkensluiter Monnickendam op het programma. Het is nog maar de vraag of dit kwakkelend Nunspeet dan wel de volle drie punten aan het totaal kan toevoegen? Aftrap 14.45 uur.
Keizerlijke Observaties, een column.
‘Omdat jij op de tribune zit’
Dat voetbal voor veel mensen meer is dan een gezelschapsspel is algemeen bekend.
Voetbal is er altijd en overal. Het voetbal biedt een wereld waar je naartoe kunt vluchten, op zoek naar afleiding, spanning en vermaak. Ook het gevoel van saamhorigheid wordt er door versterkt. Dat geldt zowel voor de beoefenaars van het spel, als ook voor de supporters.
Hoogleraar filosofie, René ten Bos, schrijft daar o.a. het volgende over:
‘Als supporter hoop je dat je er toe doet, dat de club beter speelt omdat jij op de tribune zit’.
Betrokkenheid en wisselwerking. De aanhangers zijn er niet alleen voor de spelers, doch de acteurs zouden er ook moeten zijn voor de fans.
Nu zit ik zelf veel en al heel lang bij de wedstrijden van vv Nunspeet op de tribune, maar de laatste tijd krijg ik niet de indruk dat mijn club beter speelt omdat ik er zit. Dat gevoel heeft inmiddels bij veel supporters een overheersende plaats veroverd.
Het Nunspeetse eliteteam oogt momenteel als een boom in de herfst. De luisterrijke kleuren vervagen, de glans is er af. Het gebladerte dwarrelt roemloos tegen de afkoelende aarde.
Wat blijft zijn de grauwe, grijze en kale takken. Elke wedstrijd is een herfststorm waarbij alles kraakt, schuurt en onstuimig doch nutteloos beweegt.
Die beweging is volop aanwezig bij de Nunspeetse spelers. Aan ijver absoluut geen gebrek.
Het is echter een combinatie van heel veel willen en te weinig kunnen. Het overvlijtige reduceert de nauwgezetheid, de concentratie en de doelgerichtheid.
De aanvallers Emiel Goud, Melle van der Woude en Dani Schmitz zetten zich volledig in. Ze draven en sleuren over de voetbalakker. Het resultaat van hun werklust en onstuimigheid kent helaas nauwelijks richting en resultaat. De cijfers spreken boekdelen.
Van alle clubs die uitkomen in de klasse waarin Nunspeet actief is, behoort de Veluwse equipe tot minst scorende teams. In 7 duels kwam Nunspeet tot 9 treffers. Alleen de rode lantaarndrager Monnickendam presteert met 5 doelpunten nog zieliger. Als men bedenkt dat van de 9 meevallers er een aantal ontstonden uit voortzettingen bij stilstaande situaties en men er ook nog een eigen doelpunt van de opponent aan toevoegt, dan is het duidelijk dat er uit gedegen veldspel en goede combinaties maar zelden een resultaat wordt geboekt. Het Nunspeetse aanvalswapen is een prullerig waterpistooltje!
Nu zorgen ook de middenvelders niet voor een krachtige aanvoer van munitie. Veel balverlies en te weinig ruimtelijk inzicht. Het is niet altijd opportuun om de aanvallers in de voet aan te spelen.
De bal met gevoel en de juiste snelheid in de vrije ruimte spelen en de aanvallers dwingen die op te zoeken vraagt om de juiste trainingsvormen en bovenal intuïtie en een scherp oog. In het duel tegen Olympia in Gouda kwam dat niet uit de (water)verf. Van routiniers Maikel van der Wijk en Dominique wordt veel meer geëist dan dat ze nu presteren. Van de jongeling Noah Mulder kunnen en mogen we nog geen miraculeuze wonderen verwachten. In de laatste fase werd Lars ten Dolle nog binnen de lijnen gebracht, evenals Jonathan van ’t Hof. Zij kregen te weinig tijd en ruimte om het Nunspeetse spel nog boven de vlakke en submodale middelmaat uit te tillen.
Als we dan toch naar de cijfertjes kijken dan blijkt de defensie, inclusief de doelman, de best presterende linie van het team te zijn. Met 10 tegentreffers staat de afweer in de top-4 van de competitie. Het is overduidelijk waar de voetbalschoen bij Nunspeet wringt: in voorwaartse richting.
Komende zaterdag krijgt Nunspeet de kans om tegen de slechts presterende club, Monnickendam, het blazoen wat op te poetsen. Een kans die onder geen voorwaarde onbenut mag blijven.
Nu mag Nunspeet op dit moment een kale herfstboom met veel dood en uitgebloeid hout lijken, maar in de wintertijd blijft er altijd leven in de stam en een nieuwe lente komt er altijd weer.
Misschien eerder dan de kalender voorschrijft!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
´Waar licht het landschap raakt´
Dag Kees,
Ik lees wekelijks je column, lang niet altijd ben ik het met je eens, soms ook wel.
Over het algemeen heb ik niet de behoefte om te reageren, soms ook wel, maar dan denk ik bij mezelf: kritiek hoort er bij, Kees mag vinden wat hij wil en schrijven wat hij wil.
Maar, vandaag heb je blijkbaar jezelf de vraag gesteld of er beter gevoetbald wordt door jouw aanwezigheid. Je krijgt het idee dat dit niet het geval is, schrijf je. Ik ben zo vrij geweest om even met je mee te denken.
Wanneer je googelt op ‘De kracht van positiviteit’ of ‘De kracht van het compliment’ krijg je talloze hits over hoe je mensen met jouw positiviteit en complimenten kunt helpen meer zelfvertrouwen te krijgen en beter te presteren. Wanneer je googelt op ‘De kracht van negativiteit’ of ‘De kracht van kritiek’ krijg je grotendeels hits over hoe je het beste om kunt gaan met negativiteit of kritiek. Blijkbaar help je anderen er weinig mee om kritisch en/of negatief te zijn. We kunnen, als we eerlijk zijn, wel stellen dat je columns over het algemeen vrij kritisch zijn. Jij zult ze waarschijnlijk realistisch noemen.
Begrijp me niet verkeerd, je aanwezigheid bij de wedstrijden wordt zeer gewaardeerd. Er zijn niet zoveel mensen die, net als jij, wekelijks afreizen naar onze wedstrijden om het team te steunen. Ik denk alleen dat je soms je doel voorbij schiet.
Ik denk overigens niet dat je columns veel negatieve invloed hebben op het team. Als ik voor mezelf spreek, heb ik inmiddels een voetballeeftijd bereikt waarbij je je kritiek wat makkelijker van je laat afglijden. En ook de jonge gasten die in ons team spelen, gaan een stuk beter om met kritische berichten dan dat ik jaren geleden kon en deed.
Maar, wanneer je echt positieve invloed wilt hebben op het spel van ons vlaggenschip, probeer dan eens te kijken naar de positieve dingen die er gebeuren. Vind je dat moeilijk te zien? Ik praat er graag een keer met je over verder, want er is genoeg positiefs te zien. Je moet het alleen willen zien!
Met sportieve groet,
Marnix Tissingh
Dag Marnix,
Wil je een lovend en juichend betoog van mijn kant?
Laat Nunspeet dan voetbal laten zien die dat rechtvaardigt.
Als jij verwacht dat ik recht ga schrijven wat op het veld krom is, dan moet ik je teleurstellen.
Vooralsnog is het vertoonde spel uiterst pover en dan druk ik mij nog eufemistisch uit. Het is gewoon niet goed genoeg. Slechts één goede helft in deze competitie is te mager voor een feeststemming.
Ik observeer, constateer en beschouw slechts. Het resultaat daarvan leg ik vast in mijn column.
Mijn kritische columns hebben nauwelijks invloed op het team, zo schrijf je. Zou dan een een zeer complimenteus verhaal het team opeens veel beter laten spelen?
Als dat zo is dan bereik ik met mijn pen in een half uur meer dan de gehele trainersstaf tijdens heel veel trainingsuren.
Juist die staf moet inspireren, motiveren en stimuleren. Als je wilt klagen dan moet je bij hen zijn.
Ik begrijp volledig dat jij als teamlid niet objectief bent. Geen enkel probleem.
Je werpt je op als vertegenwoordiger en verdediger van de spelersgroep. Dat siert je.
Ik vertegenwoordig niet die groep, evenmin de staf, noch het bestuur. Hooguit vertolk ik de mening van een deel van de veelal naar buiten toe zwijgende supportersschare. Dat geheel naast mijn particuliere kijk.
Jij hebt bij diverse verenigingen op verschillend niveau gespeeld. Je hebt ervaring en veel routine. Vorig jaar heb je een stevige bijdrage geleverd aan het succes. Nu sta je helaas door een blessure aan de zijlijn.
Je zou dus kunnen constateren wat anderen ook vanaf de kant waarnemen. Jij wilt het anders zien.
Ik ook ook trouwens. Maar ja, dat realisme zit mij in de weg.
Vanzelfsprekend wens ik jou een voorspoedig herstel toe en dat je snel weer kunt bijdragen aan het spel.
Ik denk dat acteren binnen de lijnen je beter af gaat dan analyseren vanaf de zijlijn!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Laten we het positief bekijken. Iedereen zit toch op één lijn?
De spelers en de supporters zijn het allen beu.
De supporters het slechte spel en de spelers de kritiek daarop.
Opgelost.
Dag Kees,
Wat jammer dat je mijn reactie op deze manier geïnterpreteerd hebt. Ik zie mijzelf geenszins als verdediger van de groep. Verdedigen doe je naar mijn weten alleen tegen tegenstanders. Ik zie jou als medestander. We willen allebei het beste voor de club. De vraag is hoe je hier je steentje aan bij kunt dragen. Ik hoop dat te bereiken door ondanks mijn blessure het team te helpen waar mogelijk. Jij schrijft in jouw column dat je hoopt dat wij beter spelen door jouw aanwezigheid. Mijn reactie was bedoelt om je er op te wijzen dat ik vind dat je dat op deze manier niet bereikt. Ik heb nog nooit een voetballer horen zeggen dat hij beter is geworden van de kritiek die hij krijgt van de buitenwacht.
Neemt niet weg dat je vrij bent om te doen en laten wat je wilt. Ik zeg ook nergens dat je moet schrijven dat alles fantastisch gaat. Ook ik zie heus dat lang niet alles goed gaat. De vraag is alleen of je iemand er mee helpt door het op te schrijven. Ik denk van niet. Wens ik je verder nog een hele fijne dag en tot zaterdag!
Sportieve groet,
Marnix Tissingh
Deze opmerking slaat natuurlijk alles:
‘Ook ik zie heus dat lang niet alles goed gaat. De vraag is alleen of je iemand er mee helpt door het op te schrijven.’
Als iedereen zich daaraan houdt staat er morgen alleen nog maar het weerbericht in de krant.
Tenminste als het mooi weer wordt!
Quote Marnix: “Jij schrijft in jouw column dat je hoopt dat wij beter spelen door jouw aanwezigheid.”
Goed lezen Marnix.
Ik schreef:
Hoogleraar filosofie, René ten Bos, schrijft daar o.a. het volgende over:
‘Als supporter hoop je dat je er toe doet, dat de club beter speelt omdat jij op de tribune zit’.
Die heb ik geciteerd.
Dus bel de hoogleraar, Marnix.
Tot vanavond. We spreken elkaar!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
We kunnen toch gewoon concluderen dat vorig jaar een positieve uitzondering was waarin alles mee zat.
We zijn nu gewoon weer terug bij af, dit is helaas het nivo van vv Nunspeet , veel beter zal het niet worden.
nunspeet heeft nog alle kans om het beter te doen laten we daar dan op hopen en kritiek is toch altijd goed.
Zowel positief als negatief als het maar terecht is dan kun je er wat meedoen
Comments are closed.