ELSPEET – ,,Ik heb een wat lastige naam en moet het vaak spellen, maar ben toch solidair geweest met mijn man en heb zijn naam aangenomen. Zijn voorvaderen kwamen uit Duitsland, ik heb een echte Hollandse naam: Molenaar”, aldus de introductie van Margot Beckschebe, afkomstig uit Den Haag en sinds 2020 woonachtig in Elspeet. Margot:,,We wonen hier met veel plezier. Na een druk bestaan hadden we behoefte om de drukte van de stad achter ons te laten en een mooie plek te zoeken. Na verschillende opties te hebben bekeken zijn we dus hier beland en vinden het hier heerlijk.
Creatieve genen
Al in mijn vroege jeugd ben ik creatief begonnen. Mijn moeder en oma stuurden mij al snel een bepaalde richting op. Zij naaiden allebei en dachten dat is ook wel wat voor Margot zou zijn. Maar als dwarse puber ging ik mijn eigen weg en kwam na de middelbare school terecht op een kantoor. Ik ontdekte al gauw dat dat toch een verkeerde keus was en daarna ben ik alsnog de modevakschool gaan doen. Ik begon met kleding naaien voor boetiekjes, al vaak in opdracht. Binnen familie en kennissen werd al vaker gevraagd, kun je voor mij ook iets naaien en van lieverlee werden dar er meer. Hoewel ik nog niet had gedacht om lessen te gaan geven kwam er een functie vrij in een wijk- en buurtcentrum als docent. Toen ik aangenomen werd schrok ik toch eerste wel even, want ik kreeg te maken met tachtig leerlingen die zich voor deze naaicursus hadden ingeschreven. Het was in de jaren ’80 waarin zelf naaien aantrekkelijk was, niet iedereen kon zich altijd gekochte kleding permitteren. Veel van de cursisten waren ouder dan ikzelf. Er waren maximaal 12 personen per groep en daaraan gaf ik drie á vier avonden per week les. Dat heb ik een tijd gedaan en na een verhuizing kreeg ik een eigen atelier en stopte het lesgeven als docente. Ik ben verdergegaan met lesgeven als freelancer in mijn eigen atelier en was dus zelfstandig ondernemer. Sommige leerlingen heb ik 25 jaar onder mijn hoede gehad. De lessen betroffen dus allemaal textiele vormen. Later ben ik me in meer mogelijkheden gaan verdiepen en begon ik ook tassen van textiel en leer te maken. Ik startte toen ook met textiele workshops en heb me steeds verder verdiept in meer creatieve mogelijkheden. Het gewone naaien had ik wel gezien en ben begonnen met theaterstukken te maken. Zo heb ik opdrachten uitgevoerd voor het Nationale Toneel en zelfs heb ik kleding gemaakt voor steltlopers, grote theatrale kledingstukken, die zwaar overdreven moeten zijn. In dat werk kon ik volop mijn creativiteit kwijt en ging ik dus ,out of the box’. Zo heb ik ook voor bedrijven mooie creaties als blikvanger mogen maken.
Eigen winkel
In een bepaalde tijd was er moeilijker aan stof te komen. De textielbranche verdween meer en meer uit Nederland. Dat begon ik te merken. Ik had inmiddels een Detex opleiding afgerond, waardoor ik steeds meer te weten kwam over warenkennis, grondstoffen, stijlen en meer. Ik werd hierin dus echt deskundig. Management was ook een deel van de opleiding en dat heeft ertoe geleid dat ik een eigen winkel ben begonnen. Ik kon nog wel via de groothandel aan stoffen komen. Zij haalden het dan wel uit het buitenland. Ik kocht steeds goede stoffen in en dat werd door de klanten opgemerkt. De winkel liep als een trein en op een bepaald moment hadden we dertien coupeuses in dienst. Helaas werd mijn compagnon ziek en het werd te veel om het alleen door te zetten. Het was te specialistisch en ben gestopt met de winkel. We hadden een grote winkel met erachter een groot atelier. Daarin ging ik door met lesgeven. Het waren zeer drukke tijden en dan komt er een moment dat je merkt dat je ouder wordt en gaat nadenken om het wat rustiger aan te gaan doen. En dan verlaat je graag de drukke stad voor deze prachtige omgeving. Ook het feit dat onze dochter in Utrecht woont heeft ons meer naar het centrum van het land gebracht en is het Elspeet geworden.
Kunst en milieu
Hier heb ik mijn draai ook weer gevonden. Ik werk hier in mijn eigen atelier. Ook heb ik me aangesloten bij de Nunspeetse school en doe ik mee met de galerie ,Kijk nou Kunst’’ in de Sterrehof. Ik ben de laatste tijd veel bezig met plastic en wat doet het met ons. Het vervuilen van de zee, het verdwijnen van koraalriffen en zo meer. En dus ben ik postuum achtig met het thema water aan de slag gegaan, water en plastic”. En dan toont Margot een fantastische kleurrijke creatie van stof, met daarin speels diverse plastic materialen in verwerkt en de zoom bestaand uit scheepstouw van de strandjutter. Het is een echte blijkvanger, maar aangeboden voor de expositie in de Fundatie kwam het niet door de ballotagecommissie. Margot:,,Daar worden talloze creaties aangeboden en maakt de commissie een snelle eerste keus. Dit jaar ga ik weer meedoen aan de voorrondes met een wereldbol ,plastic all over the world’. Het is gemaakt van vilt met daarin plastic verwerkt. Ik vind dus dat je met kunst ook aandacht kunt geven aan het probleem dat er overal te veel plastic is. We maken er geen goed gebruik van, ik maak me daar ongerust over.
Nu we hier in het groen wonen ontstaan er ook vaker andere kleuren in mijn creaties. Het was de bedoeling dat ik ook hier nog wat workshops zou gaan geven, maar daar heeft de coronatijd een stokje voor gestoken. Ik vermaak me nu prima met het maken van eigen werk en doe dingen voor de Beeldende Kunst. Daarnaast blijf ik nog steeds cursussen volgen zoals beeldende vorming in vilt. Er zijn nog zoveel technieken om te leren in het werken met stof. Maar mijn creativiteit vraagt steeds om uitdagingen. Daarom ga ik dit najaar een cursus houtdraaien volgen bij Joop Erbé. Hout in combinatie met vilt kan een heel mooie combinatie zijn. Ik ben altijd bezig met nieuwe technieken, maar wel altijd in combinatie met textiel, dat is mijn basis”. Of Margot nog weer eens les gaat geven laat ze over aan de loop der dingen. ,,Ik heb nog steeds een aantal naaimachines staan en mocht er al belangstelling voor lessen zijn dan wil ik dat nog wel overwegen”. Wie een indruk wil krijgen van de prachtige creaties, en niet alleen kleding maar ook wandkleden, tasjes, sjaals en meer kan gaan kijken op haar website.
Door AG. Foto’s Bram van de Biezen.
