NUNSPEET – Als er één straat is in Nunspeet die door de jaren heen een ander gezicht heeft gekregen is dat wel de Oosteinderweg en dan met name het meest oostelijke deel. Altijd een omgeving met veel boeren, maar hoewel er nog een aantal boerderijtjes staan is het actief boeren tot een minimum beperkt.
In het mooie boek van de Heemkundige Vereniging ,Straatgebonden’, is te lezen dat al in 1615 daar in de uiterste noordoosthoek van het dorp een boerenerf lag , Het huis Oosteinde’ genaamd, met de oudst bekende bewoner de Friese edelman Wichman. Het huis heeft later plaatsgemaakt voor een nieuw boerenhuis en samen met enkele andere boerderijen werd het een mooie buurtschap.
Van boerenhoeves naar Industrie
Wie nu over de Oosteinderweg rijdt ziet aan de ene kant het industrieterrein de Kolk en daar tegenover nog het Staal- en constructiebedrijf van H.J. Polinder B.V. en enkele boerenhoeves en een woonhuis. Voor een verhaal is het haast vanzelfsprekend dat je een Polinder aan het woord laat. En dus zijn we te gast bij Gerrit en Martina Polinder. Volgens Gerrit zijn er wel andere Polinders die meer over vroeger kunnen vertellen, maar we raken toch wel aan de praat. We zitten in de helft van een dubbel woonhuis, waar vroeger het huisje van Gerrit’s ouders stond. Dat heeft eind jaren ’70 plaatsgemaakt voor deze dubbele woning. Hoewel Gerrit is opgegroeid met het boerenleven hoefde hij niet zo nodig ook boer te worden. En dus reed Gerrit jarenlang als chauffeur op de vrachtwagen tot 1985. Mede in verband met de ziekte van zijn vader nam hij toen toch het ,boerengoedje’ over. Gerrit:,,Ik wist er natuurlijk wel het één en ander van omdat ik erbij opgegroeid ben, maar ik voel me geen boer in hart en nieren. Naast het boerenwerk reed ik toch ook nog op de vrachtwagen en toen het boeren met alle maatregelen met de mestwetgeving en Natura 2000 moeilijker werd ben ik ermee gestopt in 2000 en definitief weer op de vrachtwagen doorgegaan.
Organist en koster
Gerrit is ook jarenlang organist en koster geweest in de kerk aan de Aarweg. Ook reed hij af en toe nog op de vrachtwagen. Op uitnodiging van Martina wil Gerrit nog wel een anekdote kwijt:,,Ik ben een keer vergeten om een trouwdienst te begeleiden. Ik loop in de supermarkt, sta bij de kassa en komt Martina de winkel ingestormd ,hé je moet speul’n, je hebt een trouwdienst’. Ik in allerijl op mijn leren klompen naar de kerk, storm de trap op met herrie en schop de klompen uit. Ik achter het orgel en de dominee gaf een psalm op maar ik begon met de verkeerde melodie. Bij het voorspel ontdekte ik gelukkig al dat ik verkeerd zat. Een ander voorval was dat ik bij één van de psalmen aan het spelen was en ineens de laatste regel niet meer wist. Ik speelde maar gewoon wat door zonder dat de gemeente het merkte en toen ik de tekst las wist ik ook de melodie weer. Als ik de melodie hoor weet ik de tekst en andersom ook. Hoe dan ook ik heb dit 37 jaar met plezier gedaan.
Van vroeger weet ik nog dat hier een geweldige lange heg stond. Achter de schuur was een weiland en daar stond toen tijdens de 2e Wereldoorlog een grote heg. Daar is toen een bommenwerper neer gekomen en een oom van me zat toen in een schuilhut in die heg. Het monument aan de Oosteinderweg herinnert nog aan deze crash. Het toestel, dat bij 514 Squadron behoorde, was door de Duitse luchtdoelartillerie beschoten en vloog wat langzamer. Daarmee een gemakkelijke prooi voor een Duitse nachtjager en stortte hier in de buurt neer op het land van mijn opa”.
Ondanks alle veranderingen langs de Oosteinderweg wonen Gerrit en Martina Polinder er nog met veel plezier. Het huis staat wat verder van de weg af en aan de achterkant kijken ze nog uit op mooie velden waar af en toe de herten zich laten zien en het nog heerlijk rustig wonen is.
AG
Foto’s Maarten van de Biezen
