Waar menig supporter bij de rust weinig vertrouwen in een goede afloop had, was het Nunspeet dat na het laatste fluitsignaal een 3-1 overwinning en 3 punten kon bijschrijven en hiermee de zevende overwinning op rij behaalde. Door doelpunten van Marnix Tissingh, Dani Schmitz en Emiel Goud werd in de 2e helft de 0-1 achterstand ongedaan gemaakt. Door dit resultaat is Nunspeet, met 1 punt voorsprong op csv Apeldoorn en 2 punten voorsprong op DTS ’35 Ede, maar met een nog een inhaalwedstrijd in het verschiet, koploper van de 1e klasse D Oost geworden.
Na een afwachtende beginfase was het DTS ’35 Ede, dat de overhand kreeg. In de 24e minuut leidde dit tot de openingstreffer. Na een aanval over meerdere schijven was het Evert Palm, die op aangeven van Bram Holtman, van dichtbij de 0-1 binnen kon tikken. Na een half uur spelen moest trainer Arnold Brehler noodgedwongen aanspeelpunt Remco Speelziek wisselen. De geblesseerde Speelziek werd vervangen door oud Nunspeet speler Frank Boers.
In de 35e minuut kreeg DTS ’35 Ede de uitgelezen kans om de voorsprong uit te breiden. Uit een corner, vanaf links, wist keeper Jardi Niebeek de kopbal van Joël van Wijk onschadelijk te maken. In de rebound werd de bal hoog over het doel geschoten. Twee minuten later leek Frank Boers de 0-2 te gaan scoren. Oog in oog met keeper Niebeek zag Boers zijn inzet naast gaan.
Na de rust ging Nunspeet in een ander spelsysteem spelen, hetgeen niet direct resultaat opleverde. In de 58e minuut voerde trainer Lucas Hoekman twee wissels door. Vincent Huisman en Dominique van de Grift werden vervangen door Karim Mulder en Enes Keklikoglu. Hierdoor schoof Lars ten Dolle naar het middenveld door en ging Enes Keklikoglu op zijn vertrouwde rechtsback positie spelen. Drie minuten later leek dit al resultaat op te leverden. Uit een vrije trap van Dani Schmitz kopte Lars ten Dolle op de lat en bij de poging om de bal alsnog in het doel te krijgen, werd Gieljan Tissingh voor het torpederen van de keeper afgefloten.
In de 62e minuut scoorde Nunspeet alsnog de gelijkmaker. Na goed voorbereidend werk van Dani Schmitz wist Melle van der Woude Marnix Tissingh te bereiken, die uit de draai de bal in de bovenhoek schoot.
Een kwartier voor tijd bracht Dani Schmitz Nunspeet op een 2-1 voorsprong. Na een ingooi van Enes Keklikoglu wist Lars ten Dolle vanaf de achterlijn de bal voor te zetten, waarna Dani Schmitz deze doeltreffend wist af te ronden. Nog geen minuut later was er de mogelijkheid om de voorsprong verder uit te breiden. Na een uitbraak over links werd Emiel Goud door Dani Schmitz in stelling gebracht, de inzet van Goud werd door keeper Robin Franken onschadelijk gemaakt.
Elf minuten voor tijd kwam Nunspeet op 3-1. Na een afgeslagen aanval van DTS ’35 Ede ruimde Melle van de Woude de bal op, door een verdediger van DTS ’35 Ede werd deze echter weer precies voor de voeten van van der Woude gekopt, die vervolgens naar het vijandelijk doel op kon rukken. Na een één tweetje met Dani Schmitz stelde van de Woude Emiel Goud in staat om de 3-1 te scoren.
Reactie van trainer Lucas Hoekman: ”We gaan ons opmaken voor een ongekend spannende apotheose. Er komen nog 6 wedstrijden aan en er zijn in mijn ogen ook nog 6 kanshebbers voor de titel. Maar ons doel blijft helder: wij willen voor de vervangende periode gaan.”
“Achteraf hadden wij het in de eerste helft moeten beslissen. En een ploeg met een blok met mannen als Ko Snel, Joël van Wijk, Christoph Willemsen en Jasper Verstraten mag geen drie doelpunten tegen krijgen’’, besloot de teleurgestelde DTS ’35 Ede trainer Arnold Brehler.
A.s. zaterdag 30 april speelt Nunspeet op sportpark De Eikelhof in Bennekom tegen vv Bennekom.
Naar de top met verbazing als tussenstop
Iedereen die denkt alles wel gezien te hebben en toch nog wel eens van verbazing wil omvallen, kan ik aanraden om een tijdje het eerste team van vv Nunspeet te volgen. Het gevoel bekruipt je dan alsof je in een schemerig en verlaten landhuis ronddwaalt waar de mist en nevel van buiten nu binnen een schuilplaats hebben gevonden. Alle luxe en weelde lijken verloren gegaan.
Elke wedstrijd is een deur naar een onbekend vertrek die bij opening niet brengt wat je hoopt.
Doordat het verleden er glorieus gewoond heeft kun je nooit afscheid nemen van het buitenverblijf waar het sportieve hart al decennialang onstuimig klopt. Teleurstelling is geen reden om te vertrekken en de sleutel in de vijver te werpen. Er is altijd zicht op licht. Dat bleek dit afgelopen weekeinde.
Toen de elf Nunspeetse strijders zaterdag met een 0-1 achterstand de theepauze opzochten was er niemand meer die geloofde dat aan het eind van het duel vv Nunspeet triomfantelijk met een ruime zege de arena zou verlaten en zich als trotse koploper kon laten bejubelen.
Wie daar wel in geloofde, gelooft ook in Sinterklaas, de Kerstman, dat de aarde plat is en dat het Coronavirus ontsnapt is uit een computerbestand. Zulke lieden bestaan wel maar zijn niet te vinden op sportpark ‘De Wiltsangh’, doch dwalen met redelijk intensieve psychiatrische hulp rond op dorpspleinen en verscholen hangplekken.
Dat het onwaarschijnlijke toch realiteit werd is buitengewoon aangenaam voor alles en iedereen die voetballend Nunspeet een warm hart toedraagt. Voor alle duidelijkheid; daartoe behoort ook de auteur van deze column.
De analyse van het spektakel op zaterdagmiddag is even complex als simpel.
In het eerste deel van het duel trokken de Nunspeters de lijn van de voorafgaande wedstrijden door.
Degelijk en met een grote geestdrift doch zonder franje en met de creativiteit van een frietje-zonder.
Dat er na de helftwissel toch een smakelijke culinaire surprise werd opgediend komt mede doordat chef-kok Lucas Hoekman het personeel op de juiste plaats inzette.
Het tactisch spelsysteem werd zodanig omgezet dat er meer open ruimte kwam voor de razendsnelle blauw-gele voorwaartsen. Het inbrengen van verdediger Enes Keklikoglu maakte het daarbij mogelijk dat Lars ten Dolle opschoof naar de stek waar hij het hoogste rendement oplevert. Met deze omzetting kwam er overzicht, rust en meer evenwicht in het team. Wat volgde was wonderlijk, onverwacht en uiterst vermakelijk. Tegenstander DTS verloor de greep op het spel en werd zienderogen slordiger, terwijl Nunspeet daar juist meer nauwgezetheid en precisie tegenover plaatste met drie fraaie treffers als heerlijke knalrode kersen op de overwiningstaart.
Zo kreeg de tomeloze inzet en vechtlust van alle acteurs de verdiende beloning. Nunspeet heeft de afgelopen periode aangetoond dat je niet altijd groots hoeft te spelen om toch heel groot te worden. Kijk naar de ranglijst. Cijfers liegen niet.
Dat er nu aan promotie wordt gedacht is vanzelfsprekend. Sommigen spreken daar al met groot enthousiasme en optimisme over. Nu is optimisme in mijn ogen vaak een ontkenning of een misplaatste visie op de realiteit. De hoop is er echter absoluut. Met een ambitieuze doelstelling is niets mis.
Ook registreer ik geluiden vanuit de gelederen van de vereniging en bij een deel van de aanhang dat vv Nunspeet niets te zoeken heeft in de Hoofdklasse. Volkomen onzin!
Er is daar van alles te zoeken en te vinden. Nieuwe tegenstanders met een hoger niveau waar veel van te leren valt. Spelopvatting, hogere balcirculatie en handelingssnelheid, sneller analyseren en anticiperen van spelsituaties en het opbouwen van lichamelijke en mentale weerstand.
De tegenstander van zaterdag, DTS uit Ede, beschikt over de beste papieren om straks te promoveren. Onze Veluwse formatie heeft deze tegenstander in deze competitie nu tweemaal als wedstrijdbuit weggevoerd. Wat DTS hogerop kan, kan Nunspeet ook.
En hoe groot is het verschil tussen de degradatiekandidaten in de Hoofdklasse en de top van de 1e Klasse? Kortom; de Nunspeters moeten proberen de sprong te maken.
Nunspeet is met een kinderhandje aan deze competitie begonnen; die is nu geheel gevuld.
Nu is het tijd om volwassen en vol zelfvertrouwen een waardig eind aan dit seizoen te knopen!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Snel een foto maken van de huidige ranglijst.
Gezien alle verslagen het afgelopen jaar, kan dit ‘nooit’ lang duren!
Comments are closed.