Na de valse start in de eerste wedstrijd van de competitie, uit bij Unicum, met een 4-2 verlies stond de druk er zaterdag direct volop in de derby tegen vv Heerde, er moest gewonnen worden om de aansluiting bij de top 3 te houden.
Na 90 minuten louter tevreden gezichten op sportpark De Wiltsangh, zoals trainer Werner Pluim na afloop ook toelichtte. De eerste helft had zeker teleurgesteld en niet aan de verwachtingen voldaan met een terechte 0-0 tussenstand.
Het waren zelfs de gasten die na 5 minuten gevaarlijk de aanval zochten, toch was het de thuisploeg die het eerste half uur de beste kansen op een openingstreffer wisten te noteren. Kansen waren er voor Emiel Goud en Asse Visscher maar met een 0-0 ruststand zocht men de kleedkamer op.
In de tweede helft een beter spelende thuisploeg, met direct een goede mogelijkheid voor Asse Visscher. Het duurde toch nog even voordat de thuisploeg wist te scoren, bij een goede aanval over links werd de bal met de hand aangeraakt. De terechte toegekende penalty werd feilloos benut door Asse Visscher.
Een kwartier voor tijd was het opnieuw Asse Visscher die de wedstrijd besliste met een geplaatste kopbal. 2-0. Hierna volgden kansen voor Emiel Goud en Asse Visscher, maar het duurde tot de laatste 10 minuten voor het volgende doelpunt.
De 3-0 kwam op naam van Tariku de Visser, dit talent uit de eigen jeugd, wist vanaf de rand van de 16 meter de keeper van Heerde met een prachtig geplaatst schot te passeren.
Het slot, de 4-0, was voor Max Jansen. Op een voor hem bekende wijze wist Jansen een vrije trap van buiten de 16 meter feilloos binnen te schieten.
Samengevat een eerste helft die stroef op gang kwam, maar een goede afsluiting kende met een verdiende 4-0 overwinning.
Komende zaterdag speelt Nunspeet een uitwedstrijd tegen ZZVV uit Zuidwolde. Aanvang 15:00 uur.
Keizerlijke Beschouwingen, een column.
Is een uitslag de spiegel van een wedstrijd?
De voetbalmiddag begon zaterdag onder een zwoele najaarszon op ‘De Wiltsangh’ met het uitreiken van de nieuwe Presentatiegids van vv Nunspeet. Een luisterrijk en kleurrijk magazine waarin terugkijken en vooruitblikken centraal staat. Alle geledingen van de club worden belicht. Nieuwe talenten en oude glorie krijgen de aandacht. De kampioensteams van het vorige seizoen worden op het podium gehesen en de verwachtingen en doelstellingen voor de net gestarte competitie worden breed uitgemeten.
De toekomst draagt altijd een precaire en heikele mantel. Dat neemt niet weg dat er voor ambitieuze doelstellingen altijd ruimte mag zijn. Moet zijn zelfs. Zonder aspiratie geen inspiratie!
Over de doelstelling voor het eerste team laat hoofdtrainer Werner Pluim geen twijfel bestaan:
Terug naar de eerste klasse!
Ook het bestuur ventileert de mening dat Nunspeet toch echt minimaal in 1e klasse thuishoort. Een mening die door de meeste supporters wordt onderschreven.
Vorige week begon in Lelystad tegen Unicum de route naar een stapje hoger. Het bleek een stap achteruit in plaats van omhoog. Afgelopen zaterdag kreeg Nunspeet een nieuwe kans om te tonen dat het streven naar hogerop een realistische optie is.
Het elftal was op enkele plaatsen gewijzigd ten opzichte van de misstap van een week terug.
Zo maakte Emiel Goud weer zonder enkelbandje zijn opwachting na het uitzitten van een straf en was ook Enes Keklikoglu weer terug te vinden op de vertrouwde stek, die hij soms iets te onbeheerd achterlaat. Het slachtoffer van deze gewijzigde formatie was Max Jansen, die vorige week werd geslachtofferd na een desastreus eerste half uurtje.
In hoeverre dat terecht was is arbitrair en in een bepaalde mate ongefundeerd. De ontwikkeling van de strijd tegen Heerde gaf Max Jansen, die al snel moest invallen na een blessure van Hermen Dam, de kans om het ongelijk van de trainer te bewijzen. Die opportuniteit liet hij niet aan zich voorbij gaan. Hij strooide met heerlijke afstandsballen, verlegde het spel waar nodig en scoorde uit een vrije trap met een fluwelen voet en werd op de officiële KNVB-site terecht uitgeroepen tot ‘Man of the Match’, waarmee zijn sportieve revanche werd gecomplementeerd.
De afloop van de strijd tegen Heerde was voor iedereen bevredigend en verheugend. Een 4-0 overwinning is geen dagelijkse kost voor de Blauw-Gele formatie met tevens daarbij de indringende vraag of de uitkomst het verloop van de strijd reflecteert?
De overwinning was zeker niet het bekende ´fluitje van een cent´. De Nunspeters hadden het fluitje van de arbiter nodig om in de wedstrijd te komen. De scheidsrechter offreerde Nunspeet een strafschop en dat aanbod werd niet afgeslagen. Zeker was dat de bal door een hand van een verdediger werd beroerd en in hoeverre dat recht geeft op deze straf is wekelijks van Champions League tot pupillenvoetbal een discussie. Aanvalsleider Asse Visser liet dit debat links liggen en bracht Nunspeet eindelijk op voorsprong.
Met deze bonus en het arbitrale duwtje in de rug ging Nunspeet met meer ontspanning spelen na bijna een uur worstelen met tegenstander en geloof in eigen kunnen. Lang was het spelniveau er één van gefronste wenkbrauwen. Slordigheid en angst waren de hoofdingrediënten van het Nunspeetse spel.
De vrees voor balverlies is danig in de faalangstige benen geslopen. Dat uitte zich o.a. bij spelhervattingen.
Bij een toegekende vrije trap wordt eerst in achterwaartse richting een vervolg gezocht en dat is geen blijk van vertrouwen en daadkracht. Het voetbalspel vindt glorie en succes in het offensief.
Overigens was de tweede treffer een schoonheid. Na een voorzet van Goud kroop Asse Visser voor zijn tegenstander en zijn kopbal was voor de vijandelijke doelman een te grote opgave.
Het jeugdige talent Tariku de Visser toonde opnieuw zijn stuwende bijdrage aan het aanvalsspel.
Met zijn techniek en oog-voetcoördinatie zit het wel goed. Hij tekende voor de 3-0 door zich handig ruimte te verschaffen voor een schot met optimale precisie. Nog een fluwelen voetje!
Met deze prachtige score in de ransel, die iets te uitbundig gedecoreerd uitviel, moet Nunspeet nu het competitieverloop met meer vertrouwen kunnen vervolgen. De winst tegen Heerde kan aan het eind van de competitie blijken een zege op een degradant te zijn geweest. Komende zaterdag, tegen ZZVV in Zuidwolde, zal duidelijk worden of Nunspeet tegen een betere opponent verder kan opstomen in de tabel of dat we deze zaterdag iets eenmaligs en uitzonderlijks hebben meegemaakt. De fans hunkeren naar meer van dit snoepgoed!
Met groet, gedachten en een glimlach,
Kees Keizer
‘Waar licht het landschap raakt’
Comments are closed.